Текст и перевод песни P9d - ฝน

ฝน

และในทุกๆเช้าที่ฉันตื่น บางทีมันก็ท้อ มันเหนื่อย มันล้าเหตุใดช้า
รู้สึกว่าเหมือนมีใครใครคนอื่น
ไม่คิดไม่เอาไม่อยากจะตามหา ไม่เคยมีใครจะไขว่คว้า
เมื่อได้พบความจริงในบางอย่าง บางทีมันก็ร้ายบางทีมันดันกระจายไปสุขล้น
มีสักกี่ฝันยิ่งไกลยิ่งตามห่าง บางทีก็เป็นฟ้าบางทีละลายกลับกลายไปเป็นฝน

It's the beautiful morning feel the birth performing
While the moon is slow dawning sunlight yeah nothing
พอพลิกหน้าไปกระทบกับแสงอาทิตย์ที่แถมเหงื่อถ่าย
และคิดว่าทำไม่พบวิถีชีวิตที่แสนเบื่อหน่าย เลยลุกขึ้น
รีบอาบน้ำแปรงฟันสระผม
สลัดไอความขี้คร้านเพื่อสู้กับฝันที่สะสม
ล้างคราบไคลและล้างความคิดที่หมักหมม
ก่อนปลอบร่างกายบอบช้ำไปด้วยอาหารด้วยขนม
ได้เวลาพร้อมเตรียมออกไปลุยเผชิญโลก
ซุ่มซ้อมด้วยฝักไฝ่เพื่อเหยียบไปยุ่ยไปเดินโยก
อยู่ในเมืองใหญ่ที่ใครเข้าใจว่าเจริญโคตร
ซักวันเค้าคงประสาและนึกอิจฉาที่ชั้นเมินโชค
ยังเดินต่อ เพราะคำว่าครอบครัวในจิตวิญญาณ
เข้าข้างตัวเองว่าเรื่องร้ายๆแค่ผ่านมาชิมลาง
สติขาดผึงเมื่อเห็นคนถือขันสถิตอยู่ริมทาง

เลยเริ่มเห็นสิ่งวิจิตร แล้วย้อนไปคิด พินิจในนิมมาน

และในทุกๆเช้าที่ฉันตื่น บางทีมันก็ท้อ มันเหนื่อย มันล้าเหตุใดช้า
รู้สึกว่าเหมือนมีใครใครคนอื่น
ไม่คิดไม่เอาไม่อยากจะตามหา ไม่เคยมีใครจะไขว่คว้า

เมื่อได้พบความจริงในบางอย่าง บางทีมันก็ร้ายบางทีมันดันกระจายไปสุขล้น
มีสักกี่ฝันยิ่งไกลยิ่งตามห่าง บางทีก็เป็นฟ้าบางทีละลายกลับกลายไปเป็นฝน

ยิ่งคิดยิ่งคุ้นๆยิ่งคลุ่มคลั่งยิ่งเลยเถิด
หนึ่งคือการกลับกลาย
สองคือความฉายที่เคยเฉิด
สามคือรอวันตายให้ดับสลายให้ระเหยเหิด
และสิ่งที่ไม่คาดฝันทั้งสามสิ่งนั้นพลันเกยเกิด
ต้องใช้ปัญญาเพื่อยั้งไม่ยอมเป็นห่วงโซ่
บ้างกระแทกกระทั้นไม่รับไม่ฟังไม่ห่วงโง่
บ้างก็ดื้อและรั้นบ้างอื้อบ้างทำเป็นอวดโอ้
บ้างใช้สีขาวในผม ในเครา ในหนวดโต้
โบราณว่ามีแค่ปลาที่ตายแล้วที่หยุดนิ่ง
แต่ฉันว่าหาใช่แค่คนพ่ายแพ้ที่หยุดวิ่ง
ชั้นยอมให้ชื่อไม่รุ่งถึงแม้ตัวฉันจะหลุดริ่ง
ดีกว่าว่ายไปตามกระแสสักพักหลุดแหก็ขุดชิ่ง
ตัวเกลือกตายลงไปก็ช่างทั้งที่พวกแม่งไม่เห็นสน

จินตนาการลึกล้ำแต่กลับไม่เห็นผล
หยิบจับอากาศที่ไม่เป็นแห่ง ไม่เป็นหน
เมฆเอยขอถามเจ้าหน่อยจะเป็นฟ้าหรือเป็นฝน

และในทุกๆเช้าที่ฉันตื่น บางทีมันก็ท้อ มันเหนื่อย มันล้าเหตุใดช้า

รู้สึกว่าเหมือนมีใครใครคนอื่น
ไม่คิดไม่เอาไม่อยากจะตามหา ไม่เคยมีใครจะไขว่คว้า
เมื่อได้พบความจริงในบางอย่าง บางทีมันก็ร้ายบางทีมันดันกระจายไปสุขล้น
มีสักกี่ฝันยิ่งไกลยิ่งตามห่าง บางทีก็เป็นฟ้าบางทีละลายกลับกลายไปเป็นฝน

มีบทความเป็นล้านหมายให้เราได้อ่านได้ค้นคว้า
จดจ้องในตัวหนังสือเพียงเพื่อให้ผ่านให้พ้นล้า
ภูเขาแม่น้ำ กี่ลูกกี่สาย รอเจ้าให้ทายให้ล้มท้า

จนกว่าดวงตาจะเบิกกลวงทะลวงสู้ด่านที่พ้นฟ้า
ขุ่นเคืองข้างในความคิดตอนนี้ชั้นทำอะไรอยู่
เป้าหมายข้างในหัวใจสิ่งใดที่นำชั้นไปสู่
ไม่รู้ปัจจัยภายนอกอันใดที่ทำให้หดและใจหู่
จิตข้าเอ๋ยเจ้าจงสดับจงหันหลังกลับเพื่อไปกู่

และในทุกๆเช้าที่ฉันตื่น บางทีมันก็ท้อ มันเหนื่อย มันล้าเหตุใดช้า
รู้สึกว่าเหมือนมีใครใครคนอื่น
ไม่คิดไม่เอาไม่อยากจะตามหา ไม่เคยมีใครจะไขว่คว้า
เมื่อได้พบความจริงในบางอย่าง บางทีมันก็ร้ายบางทีมันดันกระจายไปสุขล้น
มีสักกี่ฝันยิ่งไกลยิ่งตามห่าง บางทีก็เป็นฟ้าบางทีละลายกลับกลายไปเป็นฝน

Rain

And every morning when I wake up, sometimes it's discouraging, tiring, exhausting, why so slow?
It feels like there's someone else.
I don't think, I don't take, I don't want to search, no one ever strives for it.
When you find the truth in some things, sometimes it's bad, sometimes it spreads out to overwhelming happiness.
How many dreams are there, the further away they are, the further away they are, sometimes they are the sky, sometimes they melt and turn into rain.

It's the beautiful morning, feel the birth performing.
While the moon is slow dawning sunlight, yeah, nothing.
When I turn my face to the sunlight and sweat.
And I think why I don't find a boring life, so I get up.
Hurry up and take a shower, brush my teeth, wash my hair.
Shake off the laziness to fight the accumulated dreams.
Wash away the dirt and wash away the stagnant thoughts.
Before comforting my bruised body with food and snacks.
It's time to get ready to go out and face the world.
Armed with bamboo shoots to step on, to wander, to walk and sway.
In a big city that everyone understands is extremely prosperous.
One day they will probably understand and envy me for ignoring luck.
Keep walking, because of the word family in the soul.
Convincing myself that bad things are just a taste.
My mind snapped when I saw people holding a bowl standing by the road.

So I started to see exquisite things, and then I thought back, pondering in Nimman.

And every morning when I wake up, sometimes it's discouraging, tiring, exhausting, why so slow?
It feels like there's someone else.
I don't think, I don't take, I don't want to search, no one ever strives for it.

When you find the truth in some things, sometimes it's bad, sometimes it spreads out to overwhelming happiness.
How many dreams are there, the further away they are, the further away they are, sometimes they are the sky, sometimes they melt and turn into rain.

The more I think about it, the more familiar it becomes, the more frantic it becomes, the more excessive it becomes.
One is the reversal.
Two is the shine that used to be bright.
Three is waiting for the day to die, to disintegrate, to evaporate.
And the unexpected thing, all three things suddenly happened.
Must use wisdom to stop, not willing to be a chain.
Some slam, refuse to listen, don't care, stupid.
Some are stubborn, some are silent, some pretend to be arrogant.
Some use the white in their hair, beard, mustache to argue.
The ancients said that only dead fish stop moving.
But I say it's not just the loser who stops running.
I'd rather my name be unknown, even if I'm lost.
Better than swimming with the tide for a while, then slipping away and quitting.
Let the salt die, even though they don't care.

Imagination is profound but no result is seen.
Grasping the air that is not a place, not a thing.
Oh clouds, let me ask you, will it be sky or rain?

And every morning when I wake up, sometimes it's discouraging, tiring, exhausting, why so slow?

It feels like there's someone else.
I don't think, I don't take, I don't want to search, no one ever strives for it.
When you find the truth in some things, sometimes it's bad, sometimes it spreads out to overwhelming happiness.
How many dreams are there, the further away they are, the further away they are, sometimes they are the sky, sometimes they melt and turn into rain.

There are millions of articles for us to read and research.
Staring at the letters just to get through, to get rid of fatigue.
Mountains and rivers, how many, how many, waiting for you to guess, to challenge.

Until the eyes are wide open, piercing through the barrier beyond the sky.
Resentment inside my mind, what am I doing now?
The goal in my heart, what is leading me to?
I don't know what external factors are causing me to shrink and my heart to be confined.
My soul, please extinguish, turn back and go to the temple.

And every morning when I wake up, sometimes it's discouraging, tiring, exhausting, why so slow?
It feels like there's someone else.
I don't think, I don't take, I don't want to search, no one ever strives for it.
When you find the truth in some things, sometimes it's bad, sometimes it spreads out to overwhelming happiness.
How many dreams are there, the further away they are, the further away they are, sometimes they are the sky, sometimes they melt and turn into rain.