Czarny Kruk (Złapany w Zamkniętym Rozdziale Życia) - PIH перевод на немецкий

Czarny Kruk (Złapany w Zamkniętym Rozdziale Życia)

Modlitwa samotnej tułaczki ucieka ustami
Paciorki znikają między sinymi palcami
Ściskasz kurczowo różaniec wyprawy
Procesja nieszczęść ciągnie się za plecami
Podróż po stacjach drogi krzyżowej
Okaż pokorę
Głowę posyp popiołem
Wewnętrzna walka
Monolog nie dyskurs
Życie chce Cię zabić
Zepchnąć do Styksu
Twój telefon w święta
Też tak na to patrzę
Coraz mniej osób do przełamania się opłatkiem
Idąc przez deszcz przyciskasz do ust pięść
Przeszłość
Nie da się na trzeźwo znieść
Chwila wahania
Los bez litości
Światło z zewnątrz nie obejmie
Wewnętrznych ciemności
Zginiesz
Spacer po linie
W mroku
Potrzebny jest most nad rzeką kłopotów

Za oknem na parapecie czarny kruk
Nie może odlecieć, czy tego chce Bóg
Zaglądasz mu w oczy jak w śmierci oblicza
Złapany w zamkniętym rozdziale życia
Za oknem na parapecie czarny kruk
Nie może odlecieć, czy tego chce Bóg
Zaglądasz mu w oczy jak w śmierci oblicza
Złapany w zamkniętym rozdziale życia

Nasze życie wypełnione na przemian grzechami
I wyrzutami sumienia
Widok łez dziś potrafi znieść
Obok głosu bliskich osób przejść
Gdy twarz jej wykrzywia grymas udręki
A łzy torują drogę przez przymknięte powieki
Jesteś obok, ale odchodzisz jutro
Archanioł konający porażkę studzi wódką
Dać czas czasowi
Nic się nie zmienia
Prawdą staje się wykrakana przepowiednia
Powoli się żegnasz, to się nie zdarzy
Za młodo, z trumną Ci nie do twarzy
Widzisz to na jawie
Widzisz to we śnie
Demony, bestie pod stopy patrzysz
Od śmierci do śmierci
Krok od przepaści
Nad Tobą sępy najgorszej maści
Za oknem na parapecie czarny kruk
Nie może odlecieć, czy tego chce Bóg
Zaglądasz mu w oczy jak w śmierci oblicza
Złapany w zamkniętym rozdziale życia
Za oknem na parapecie czarny kruk
Nie może odlecieć, czy tego chce Bóg
Zaglądasz mu w oczy jak w śmierci oblicza
Złapany w zamkniętym rozdziale życia

Życie jest krótkie
A śmierć długa
Błękit nieba tonie
W wypłakanych strugach.
Nieprzespane noce
Noce zerwane
Ja tak jak ty odłożę ten kamień
Stąd pochodzimy
Nie ma ideałów
Tu nawet święci spadają z piedestałów
Świat nas wypaczył
Ciężko być sobą
Jak kropla atramentu w szklance z wodą
Szukamy po omacku definicji męstwa
Klęski uważamy za zwycięstwa
Los nas traktuje jak obcych
Wrogo
A każdy błąd kosztuje orzeźwiająco drogo
I to co widzisz w tych oczach to strach
Bo czas ucieka
Jak w klepsydrze piach
Brat, nie wiem co jutro przyjdzie
Lecz wierzę, że ty się z tego wyrwiesz

Za oknem na parapecie czarny kruk
Nie może odlecieć, czy tego chce Bóg
Zaglądasz mu w oczy jak w śmierci oblicza
Złapany w zamkniętym rozdziale życia
Za oknem na parapecie czarny kruk
Nie może odlecieć, czy tego chce Bóg
Zaglądasz mu w oczy jak w śmierci oblicza
Złapany w zamkniętym rozdziale życia

Złapany w zamkniętym rozdziale życia
Złapany w zamkniętym rozdziale życia (życia, życia, życia)

Schwarzer Rabe (Gefangen in einem geschlossenen Kapitel des Lebens)

Das Gebet eines einsamen Wanderers entflieht den Lippen
Perlen verschwinden zwischen blauen Fingern
Du umklammerst krampfhaft den Rosenkranz der Reise
Der Zug des Unglücks zieht sich hinter dir
Reise zu den Stationen des Kreuzweges
Zeige Demut
Streu Asche auf dein Haupt
Innerer Kampf
Monolog, kein Diskurs
Das Leben will dich töten
In den Styx stoßen
Dein Telefon an Feiertagen
Ich sehe es auch so
Immer weniger Menschen, um die Oblaten zu brechen
Im Regen gehst du, drückst die Faust an den Mund
Vergangenheit
Nüchtern ist sie unerträglich
Moment des Zögerns
Schicksal ohne Gnade
Das Licht von außen wird nicht umfassen
Die inneren Finsternisse
Du wirst fallen
Spaziergang auf dem Seil
In der Dunkelheit
Eine Brücke über den Fluss der Sorgen wird gebraucht

Draußen auf der Fensterbank ein schwarzer Rabe
Kann nicht wegfliegen, ob Gott es will
Du siehst ihm in die Augen wie in das Antlitz des Todes
Gefangen in einem geschlossenen Kapitel des Lebens
Draußen auf der Fensterbank ein schwarzer Rabe
Kann nicht wegfliegen, ob Gott es will
Du siehst ihm in die Augen wie in das Antlitz des Todes
Gefangen in einem geschlossenen Kapitel des Lebens

Unser Leben abwechselnd gefüllt mit Sünden
Und Gewissensbissen
Der Anblick von Tränen kann heute ertragen
An der Stimme geliebter Menschen vorbeigehen
Wenn ihr Gesicht eine Grimasse des Elends verzieht
Und Tränen ihren Weg durch halb geschlossene Lider bahnen
Du bist noch da, aber gehst morgen
Ein sterbender Erzengel kühlt die Niederlage mit Wodka
Gib der Zeit Zeit
Nichts verändert sich
Die gekrächzte Prophezeiung wird zur Wahrheit
Langsam verabschiedest du dich, es wird nicht passieren
Zu jung, der Sarg steht dir nicht
Du siehst es im Wachzustand
Du siehst es im Traum
Dämonen, Bestien unter deinen Füßen
Vom Tod zum Tod
Ein Schritt vom Abgrund
Über dir Geier der übelsten Sorte
Draußen auf der Fensterbank ein schwarzer Rabe
Kann nicht wegfliegen, ob Gott es will
Du siehst ihm in die Augen wie in das Antlitz des Todes
Gefangen in einem geschlossenen Kapitel des Lebens
Draußen auf der Fensterbank ein schwarzer Rabe
Kann nicht wegfliegen, ob Gott es will
Du siehst ihm in die Augen wie in das Antlitz des Todes
Gefangen in einem geschlossenen Kapitel des Lebens

Das Leben ist kurz
Und der Tod lang
Das Blau des Himmels versinkt
In ausweinenden Bächen
Schlaflose Nächte
Nächte des Bruchs
Ich wie du werde diesen Stein zurücklegen
Von hier kommen wir
Es gibt keine Ideale
Hier fallen selbst Heilige von den Sockeln
Die Welt hat uns verzerrt
Schwer, man selbst zu sein
Wie ein Tintentropfen in einem Wasserglas
Wir suchen im Dunkeln nach Definitionen von Tapferkeit
Niederlagen halten wir für Siege
Das Schicksal behandelt uns wie Fremde
Feindselig
Und jeder Fehler kostet erfrischend teuer
Was du in diesen Augen siehst, ist Angst
Denn die Zeit entflieht
Wie Sand in der Sanduhr
Bruder, ich weiß nicht, was morgen kommt
Aber ich glaube, du wirst dich daraus befreien

Draußen auf der Fensterbank ein schwarzer Rabe
Kann nicht wegfliegen, ob Gott es will
Du siehst ihm in die Augen wie in das Antlitz des Todes
Gefangen in einem geschlossenen Kapitel des Lebens
Draußen auf der Fensterbank ein schwarzer Rabe
Kann nicht wegfliegen, ob Gott es will
Du siehst ihm in die Augen wie in das Antlitz des Todes
Gefangen in einem geschlossenen Kapitel des Lebens

Gefangen in einem geschlossenen Kapitel des Lebens
Gefangen in einem geschlossenen Kapitel des Lebens (Leben, Leben, Leben)