Nie Żałuj Mnie - PIH перевод на немецкий

Nie Żałuj Mnie

Życie, życie, aha.

Ej, daleko od domu, hotelowy pokój
Z nieznajomą dziewczyną cierpkie myśli płyną
Mieszam wódkę z kokainą
Obserwuję wskazówkę godzina za godziną
To do czego człowiek dąży, wszystko jest oszustwem
Lata z dala od siebie, w pamięci z stłuczonym lustrem
Namacalny bezsens, gorzki posmak życia niesmak
Moja ponura autorefleksja
W radiu leci melodia skądś znajoma
Jesień idzie przez park Krzysztofa Klenczona
Kolejna setka, w oczach obraz się rozmywa
Matowa szyba odbiera światu barwę, wyraz
Uwolnić siebie od siebie, o to chodzi w zasadzie
Oszronionego ranka w gasnącym listopadzie
Stoję na rozstaju dróg, nie wiem czy stąd się powraca
Przede mną pełna wilczych jagód srebrna taca
Pamiętam, jak na dachu bloku stałem sam
Nie boję się nieznanego, tylko stracić to co znam
Życie polega na wyborach
Wiem, trzecia nad ranem, to na to późna pora

Mamo spójrz mi w twarz, proszę Cię wybacz
Wiem, po policzkach nie jedna łza Ci spływa
Mamo, mamo moje życie to chwila
Mamo zrozum, takiego masz syna

Tato wiem to źle, że życie przeklinam
Wiem, ale nie mogę się od tego powstrzymać
Tato, tato moje życie to chwila
Zrozum, takiego masz syna

Karetka na sygnale, szpitalne sale
Po pijaku nocą, kosą linię życia przedłużałem
W mroku stałem, krew spływała mi na buty
Na twarzy miałem uśmiech i nie byłem smutny
Naprzeciw wszystkim przeciwnościom
Wiesz, bo ból i strach mnie nie raz dotkną
Przed sobą nie ucieknę, przed sobą się nie schronię
Miasto samotności jest moim domem
W ciemności chcę wydrapać światło, o tym marzę
Chce przestać być pękniętym zwierciadłem Twoich marzeń
Kochać życie i nie być przez życie kochanym
Chcę zabliźnić na zawsze bolesne rany
To wszystko tak blisko i zarazem tak daleko
Sen kształtuje się pod zmęczoną powieką
Doszedłem do dna żalu, tu nie widać jutra
Niech muzyka zagra smutnie wśród szarego popołudnia

Mamo spójrz mi w twarz, proszę Cię wybacz
Wiem, po policzkach nie jedna łza Ci spływa
Mamo, mamo moje życie to chwila
Mamo zrozum, takiego masz syna

Tato wiem to źle, że życie przeklinam
Wiem, ale nie mogę się od tego powstrzymać
Tato, tato moje życie to chwila
Zrozum, takiego masz syna

Nie żałuj mnie, bo dobrze spędziłem ostatnią noc
Nie żałuj mnie, sam wybrałem sobie taki los
Wiesz co? Smakowała mi wódka
Pozwoliła zapomnieć o wszystkich tych smutkach
Łzy, płacz - nie chcę tego widzieć, już nie
Słusznie, bardzo Cię kocham, pragnę zobaczyć Twój uśmiech
Twoje oczy patrzą na mnie i wołają: Synu!
Proszę, zaakceptuj mamo ten niepewny wybór
Wiem, że źle robię, ale tego chcę, nic nie mów
Prawdy nie powiem, tylko odejdę w milczeniu
Jestem odbiciem Twojego serca, mamo
Chcę zabrać Cię na wyspę tak odległą, że dotąd nieznaną
Od łez tam nie ma, woni wilgotna ziemia
Wbrew hieroglifom przeznaczenia, podróż zapomnienia
Rafy konieczności i przypadku, mamo
Nie wiem, czy przepłynę przez nie cało
Nie czekaj aż wrócę, połóż się spać spokojna
Twoja miłość - jedyna bezinteresowna
Nie wiedziałem, że anioły latają tak nisko
Bądź dziś dobrą myślą obok mnie, bardzo blisko

Mamo spójrz mi w twarz, proszę Cię wybacz
Wiem, po policzkach nie jedna łza Ci spływa
Mamo, mamo moje życie to chwila
Mamo zrozum, takiego masz syna

Tato wiem to źle, że życie przeklinam
Wiem, ale nie mogę się od tego powstrzymać
Tato, tato moje życie to chwila
Zrozum, takiego masz syna

Któregoś dnia może mnie nie być, po prostu załóż
Przypomnisz mnie sobie, ale nie czuj żalu
Życie się będzie toczyć i tak pomału
Wytrzesz z łez oczy, mnie nie żałuj

Bereue Mich Nicht

Leben, Leben, aha.

Ey, weit weg von zuhause, ein Hotelzimmer
Mit einem fremden Mädchen, bittere Gedanken fließen
Ich mische Wodka mit Kokain
Beobachte den Zeiger, Stunde um Stunde
Worauf der Mensch hofft, alles ist Betrug
Jahre getrennt, im Gedächtnis mit zerbrochenem Spiegel
Greifbarer Unsinn, bitterer Nachgeschmack des Lebens
Meine düstere Selbstreflexion
Im Radio spielt eine Melodie, irgendwie vertraut
Der Herbst geht durch den Krzysztof-Klenczon-Park
Noch ein Shot, in den Augen verschwimmt das Bild
Milchiges Glas nimmt der Welt Farbe und Klarheit
Mich von mir selbst befreien, darum geht es eigentlich
An einem frostigen Morgen im verblassenden November
Stehe ich am Scheideweg, ich weiß nicht, ob man zurückkehrt
Vor mir ein silbernes Tablett voller Wolfsbeeren
Ich erinnere mich, wie ich allein auf dem Dach des Blocks stand
Ich fürchte nicht das Unbekannte, nur zu verlieren, was ich kenne
Das Leben besteht aus Entscheidungen
Ich weiß, drei Uhr morgens, dafür ist es spät

Mama, schau mir ins Gesicht, bitte verzeih mir
Ich weiß, über deine Wangen fließt mehr als eine Träne
Mama, Mama, mein Leben ist nur ein Augenblick
Mama, versteh, so einen Sohn hast du

Papa, ich weiß, es ist falsch, das Leben zu verfluchen
Ich weiß, aber ich kann mich nicht davon abhalten
Papa, Papa, mein Leben ist nur ein Augenblick
Versteh, so einen Sohn hast du

Krankenwagen mit Sirene, Krankenhausflure
Betrunken in der Nacht, verlängerte die Lebenslinie mit der Sense
Im Dunkeln stand ich, Blut floss auf meine Schuhe
Im Gesicht ein Lächeln, und ich war nicht traurig
Allen Widerständen gegenüber
Weißt du, denn Schmerz und Angst haben mich oft berührt
Vor mir selbst kann ich nicht fliehen, mich nicht verstecken
Die Stadt der Einsamkeit ist mein Zuhause
In der Dunkelheit will ich Licht kratzen, davon träume ich
Aufhören, ein zerbrochener Spiegel deiner Träume zu sein
Das Leben lieben und nicht vom Leben geliebt werden
Ich will die schmerzhaften Wunden für immer heilen
Alles ist so nah und doch so fern
Ein Traum formt sich unter müden Lidern
Ich bin am Grund des Kummers angelangt, hier ist kein Morgen zu sehen
Lass die Musik traurig spielen in der grauen Nachmittagsstunde

Mama, schau mir ins Gesicht, bitte verzeih mir
Ich weiß, über deine Wangen fließt mehr als eine Träne
Mama, Mama, mein Leben ist nur ein Augenblick
Mama, versteh, so einen Sohn hast du

Papa, ich weiß, es ist falsch, das Leben zu verfluchen
Ich weiß, aber ich kann mich nicht davon abhalten
Papa, Papa, mein Leben ist nur ein Augenblick
Versteh, so einen Sohn hast du

Bereue mich nicht, ich habe die letzte Nacht gut verbracht
Bereue mich nicht, ich habe mir dieses Schicksal selbst gewählt
Weißt du was? Der Wodka hat mir geschmeckt
Er ließ mich all diesen Kummer vergessen
Tränen, Weinen – ich will das nicht sehen, nicht mehr
Zu Recht, ich liebe dich sehr, ich will dein Lächeln sehen
Deine Augen schauen mich an und rufen: Sohn!
Bitte akzeptiere, Mama, diese unsichere Wahl
Ich weiß, ich mache es falsch, aber das will ich, sag nichts
Die Wahrheit sage ich nicht, ich gehe nur schweigend fort
Ich bin der Abglanz deines Herzens, Mama
Ich möchte dich auf eine so ferne Insel mitnehmen, unbekannt bis jetzt
Dort gibt es keine Tränen, nur den Duft feuchter Erde
Trotz der Hieroglyphen des Schicksals, eine Reise des Vergessens
Riffe der Notwendigkeit und des Zufalls, Mama
Ich weiß nicht, ob ich heil durch sie komme
Warte nicht auf meine Rückkehr, geh ruhig schlafen
Deine Liebe – die einzige selbstlose
Ich wusste nicht, dass Engel so tief fliegen
Sei heute ein guter Gedanke neben mir, ganz nah

Mama, schau mir ins Gesicht, bitte verzeih mir
Ich weiß, über deine Wangen fließt mehr als eine Träne
Mama, Mama, mein Leben ist nur ein Augenblick
Mama, versteh, so einen Sohn hast du

Papa, ich weiß, es ist falsch, das Leben zu verfluchen
Ich weiß, aber ich kann mich nicht davon abhalten
Papa, Papa, mein Leben ist nur ein Augenblick
Versteh, so einen Sohn hast du

Eines Tages bin ich vielleicht nicht mehr da, stell es dir einfach vor
Erinnerst du dich an mich, aber fühle keinen Kummer
Das Leben wird sich langsam weiterdrehen
Wisch die Tränen aus den Augen, bereue mich nicht