Byłem człowiekiem - PRO8L3M перевод на немецкий

Byłem człowiekiem

Pewne jest tylko, że zejdę
Pewne jest także, że w niebie
Nie spotkam tych, których cienie
Już wsiąkły z ciałami pod ziemię
Choć dziś są tak bardzo odległe
To czyny me ciemne i od grzechów lepkie
I nie wiem czy bawią, czy smażą się w piekle
To wołają mnie tam do siebie, więc biegnę

Nie będę szukał tam ciebie
A ty mnie nie szukaj nad brzegiem
Pamiętaj, że w upiornym świecie
Od zła parującym tеż byłem człowiekiem
Woda falujе na wietrze
Kikuty drzew mają dreszcze
Śmierć bywa lepszego zarzewiem
Ma pamięć o tobie przez dłonie przecieknie

Jezioro ma twój zapach i twój smak
Toń jest błękitna, na dnie tylko piach
Czuję to, gdy tylko zanurzę w nim twarz
Wydaje się, że mógłbym dotknąć dna

Jezioro ma twój zapach i twój smak
Odbija zmysły, w których kiedyś tkwił strach
Czuję to, gdy tylko zanurzę w nim twarz
Zabiera spojrzenie, w którym kiedyś był blask

Przeżyć dwa razy to samo
Daj sznur, zwiążę go przed tą kawą
A gdy życie przeleci przed twarzą
Ma wstrząsnąć do cna mną, niepokojem parząc
Jedni się nawet nie zmarszczą
Inni nie spojrzą z obawą
Przed wizją parodii tej, w której się pławią
Zbyt skuci łańcuchem teorii
By złapać to życie za gardło

Robiliśmy wiele by żyć
I tak mało wyjęci spod litości orbit
Lecz pewni, że warto
Wyrwaliśmy wodospad skałom
Ziemia wokół martwa, oblana lawą
Widmami nie staliśmy się z nimi walcząc
Szaleńcy, a niech nas tak nazwą
Jezioro ma zapach twój, w nim idę na dno

Jezioro ma twój zapach i twój smak
Czuję to, gdy tylko zanurzę w nim twarz
Jezioro ma twój zapach i twój smak
Czuję to, gdy tylko zanurzę w nim twarz

Jezioro ma twój zapach i twój smak
Toń jest błękitna, na dnie tylko piach
Czuję to, gdy tylko zanurzę w nim twarz
Wydaje się, że mógłbym dotknąć dna

Jezioro ma twój zapach i twój smak
Odbija zmysły, w których kiedyś tkwił strach
Czuję to, gdy tylko zanurzę w nim twarz
Zabiera spojrzenie, w którym kiedyś był blask

Ich war ein Mensch

Gewiss ist nur, dass ich vergehen werde
Gewiss ist auch, dass ich im Himmel
Denen nicht begegnen werde, deren Schatten
Schon mit den Körpern unter die Erde gesickert sind
Obwohl sie heute so fern sind
Sind meine Taten dunkel und von Sünden klebrig
Und ich weiß nicht, ob sie sich amüsieren oder in der Hölle schmoren
Sie rufen mich dorthin zu sich, also renne ich

Ich werde dich dort nicht suchen
Und du suche mich nicht am Ufer
Denk daran, dass ich in der gespenstischen Welt
Die vom Bösen dampft, auch ein Mensch war
Das Wasser wogt im Wind
Die Baumstümpfe haben Schauer
Der Tod kann ein besserer Anfang sein
Meine Erinnerung an dich wird durch meine Hände rinnen

Der See hat deinen Duft und deinen Geschmack
Die Tiefe ist blau, am Grund nur Sand
Ich fühle es, sobald ich mein Gesicht darin eintauche
Es scheint, als könnte ich den Grund berühren

Der See hat deinen Duft und deinen Geschmack
Er spiegelt die Sinne wider, in denen einst Angst steckte
Ich fühle es, sobald ich mein Gesicht darin eintauche
Er nimmt den Blick, in dem einst Glanz war

Dasselbe zweimal erleben
Gib mir ein Seil, ich werde es vor diesem Kaffee binden
Und wenn das Leben vor deinem Gesicht vorbeizieht
Soll es mich bis ins Mark erschüttern, mit Unruhe brennend
Manche werden nicht einmal zusammenzucken
Andere werden nicht mit Furcht blicken
Vor der Vision der Parodie, in der sie sich suhlen
Zu sehr gefesselt von der Kette der Theorie
Um dieses Leben an der Kehle zu packen

Wir haben viel getan, um zu leben
Und so wenig aus dem Orbit der Gnade genommen
Doch sicher, dass es sich lohnt
Wir haben den Wasserfall aus den Felsen gerissen
Die Erde um uns herum ist tot, von Lava übergossen
Wir wurden nicht zu Gespenstern, als wir mit ihnen kämpften
Verrückte, sollen sie uns so nennen
Der See hat deinen Duft, in ihm gehe ich auf den Grund

Der See hat deinen Duft und deinen Geschmack
Ich fühle es, sobald ich mein Gesicht darin eintauche
Der See hat deinen Duft und deinen Geschmack
Ich fühle es, sobald ich mein Gesicht darin eintauche

Der See hat deinen Duft und deinen Geschmack
Die Tiefe ist blau, am Grund nur Sand
Ich fühle es, sobald ich mein Gesicht darin eintauche
Es scheint, als könnte ich den Grund berühren

Der See hat deinen Duft und deinen Geschmack
Er spiegelt die Sinne wider, in denen einst Angst steckte
Ich fühle es, sobald ich mein Gesicht darin eintauche
Er nimmt den Blick, in dem einst Glanz war