Текст и перевод песни PRO8L3M - Strumień

Strumień

Miałem sen, wielkie wrota jak i sam budynek i światło lejące się jakby było tu płynem
Ściany pulsujące, a w nich żyły pompują krew, jest fluorescencyjna jak nad wejściem as trefl
Nitki żył fioletowe, są ich tysiące, nie parzą, gdy podchodzę, choć wrzą, tak są gorące
Opary, które lekko wdycham, nie są trujące, a istoty które mijam mówią, chociaż leżą w śpiączce
Wchodzę do środka, nie muszę otwierać drzwi
Przenikam jak dym z ognia, który wokół się tli
Nie mam ciała, ani dłoni, ale dotykam, tysiące oczu patrzą na mnie, wiszą na stalaktytach
Ściany z marmuru i czuję w nich życie, ciecz nie opada w dół, tylko płynie tam po suficie
Kolumny pokrywają alfabety fraktalne, nie znam języka, ale rozumiem, to naturalne
Sala do której wchodzę jest nieograniczona
Płaskorzeźby trzymają moje uczucia w szponach
Lamp słabe światło, ale tu są ich setki, wiszą na dziwnych kątach przecząc prawom geometrii
Na środku samym schody bez końca się wijąc, ale czas na wejście był krótki jak epizod
Ciecz po której stąpam płynie z białej fontanny otoczonej przez sferę, która zmienia wciąż kształty
Wodospady płyną w górę, mógłbym się dziwić, lecz wstęp tu mają tylko Ci, co nie zwątpili
Dobrze wiem, że nie zrobią mi krzywdy łuskowate bestie o powłokach oślizgłych
Na środku fontanny lewituje bóstwo, morfuje by przybrać mój kształt i nagle jestem sam i jest pusto
Nie wiem teraz czy to był sen, czy trip
Zbudziłem się z wrażenia, nie obudził mnie krzyk

Stream

I had a dream, a great gate and building, and light poured out like it was liquid
The walls pulsated, and in them veins pumped blood, it was florescent like the ace of clubs above the entrance
The threads of the veins were purple, there were thousands of them, they didn't burn when I approached, even though they were so hot
Vapors which I lightly inhaled were not poisonous, and beings whom I passed by spoke, although they lay in a coma
I entered, I didn't have to open the door
I penetrated like smoke from the fire that faintly smoldered around
I don't have a body, nor hands, but I touched, a thousand eyes looked at me, they hung on stalactites
The marble walls and I felt life in them, the liquid didn't fall down, it just flowed along the ceiling
The columns were covered in fractal alphabets, I didn't know the language, but I understood, it was natural
The chamber which I entered was infinite
The bas-reliefs held my feelings in their talons
The weak light of the lamps, but there were hundreds of them, they hung at strange angles, defying the laws of geometry
In the very center, the stairs wound endlessly, but the time to enter was short like an episode
The liquid on which I stepped flowed from a white fountain surrounded by a sphere, which constantly changed shape
The waterfalls flowed upwards, I could have wondered, but only those who did not doubt had access here
I know well that the scaly beasts with slimy shells won't hurt me
In the middle of the fountain a deity levitated, it morphed to take my shape and suddenly I was alone and it was empty
I don't know now if it was a dream or a trip
I woke up with a start, I didn't awaken from a scream