Текст и перевод песни PRoMete feat. Rövşən Əzizov - Ömür Yarpaqlarında

Ömür Yarpaqlarında

Mənə ver ən qeyri adi beat-i mən,
Çevirim tracklistdə növbəti hitimə.
Bəzən çıxarıram zarafatlarla şiti mən,
Amma ki, tracklərdə hər zaman ciddi mən.
Maraqlı deyil kim nə düşünür haqqımda,
Pis danışana halallıq vermirəm haqqımdan.
Mən özümə seçdiyim dəyərlərə yaşayan
Və zövq alan insanam yaşadığım vaxtımdan.
Mənə nə danışa bilər oxumayan Kiyosaki?
Ya da oxuyub deyən ki, guya yeni nə var ki?
Oxuduğum kitabı oxumaram elə-belə,
Ona görə hələ listimə düşməyib Qorki.
Diyirlənib getmirəm həyatın axını ilə,
Çox vacibdir mənə həyatın hər anı.
Baxmayaraq ki, tapa-tapa gedirəm cavabları,
Yenə də sonda böyük sual dayanır.
Nəqarət [Rövşən Əzizov]
Zaman torpaq kimi,
Axır barmaqlarımda.
Çalışıram yazım,
Ömür yarpaqlarında.

"14"-də axtardığım çox sualın cavabın,
"Köhnə mahnılar"ımı eşələyəndə tapdım.
İçimdə lap azacıq kidurət qalmışdı,
Onu da "Yaylıq"la havaya buraxdım.
Hərdən, kimsə görmədiyi yerdən,
Radio dalğaları kimi qəfildən,
Qafiyələr gəlir mənə pərilərdən,
Bu track yazılıb həmin saniyələrdə.
Kiminçün bu track bir ömürlük dost,
Kiminçün bir dəfəlik play və bitdi.
Kiminçün bu track yenə də deyil H.O.S.T,
Bütün olanlara tək Allah şahiddir.
İçimi-çölümü bir edib qoyuram sətirə,
Əsas odur ki, hiss elədiklərimi ötürəm.
Mənim ən böyük yatırımım hisslərdir,
Qazancım da hisslər, çətin ki itirəm!

Nəqarət [Rövşən Əzizov]
Zaman torpaq kimi,
Axır barmaqlarımda.
Çalışıram yazım,
Ömür yarpaqlarında.

Bilirəm, bütün tamaşaların sonunda,
Pərdələr enir və qalırsan tək.
Sonra, gəlir ora yaradıcı heyyət və
Keçərli olmur daha heç bir kömək.
İcazə verilir səhnədə improvizə
Eləməyə, amma sujetdən çıxmadan.
Mən arada "Mete"yə, arada da "Pərviz"ə,
Dəyişirəm kimliyimi qorxmadan.
Çox görə-görə gəlmişəm, yenə inanıram,
Olmalı insanlar arasında mükəmməl.
Bəlkə də yoxdu sona qədər ideal, amma
İnsan həyatından ümid tükənməz.
Ümidimi basdırdım məzarlıqda,
Bitdi o yerdə Ümid Ağacı.
Xeyri böyük oldu meyvələrinin,
Amma dadı birazacıq oldu acı.

Nəqarət [Rövşən Əzizov]
Zaman torpaq kimi,
Axır barmaqlarımda.
Çalışıram yazım,
Ömür yarpaqlarında.

Life on the Leaves

Give me the most unusual beat, baby,
I'll turn it into my next hit on the tracklist.
Sometimes I sprout jokes,
But in my tracks, I'm always serious.
I don't care what anyone thinks about me,
I don't forgive those who speak ill of me.
I'm a man who lives by the values I choose
And enjoys the time I have.
What can Kiyosaki who doesn't sing tell me?
Or the one who reads and says, "What's new?"
I don't read the books I read just like that,
That's why Gorky hasn't made it to my list yet.
I don't just go with the flow of life,
Every moment of life is important to me.
Even though I'm stumbling upon answers,
A big question still remains.
Chorus [Rövşən Əzizov]
Time is like soil,
It slips through my fingers.
I'm trying to write,
Life on the leaves.

I found the answers to many questions I was looking for in "14",
When I was digging through my "Old Songs".
There was a little bit of pride left inside me,
I released it into the air with "Yaylıq".
Sometimes, from a place no one sees,
Suddenly, like radio waves,
Rhymes come to me from fairies,
This track was written in those moments.
For some, this track is a lifelong friend,
For others, it's a one-time play and done.
For some, this track is still not H.O.S.T,
Only God is witness to all that is.
I put my heart and soul into the lines,
The main thing is that I convey what I feel.
My biggest investment is in feelings,
My profit is also feelings, I can hardly lose!

Chorus [Rövşən Əzizov]
Time is like soil,
It slips through my fingers.
I'm trying to write,
Life on the leaves.

I know at the end of all shows,
The curtains fall and you are left alone.
Then the creative team comes in and
No more help is available.
You are allowed to improvise on stage
To do, but without deviating from the plot.
Sometimes I become "Mete", sometimes "Pərviz",
I change my identity without fear.
Having seen a lot, I still believe,
That there should be perfect people.
Maybe there is no ideal to the end, but
Hope from human life is inexhaustible.
I buried my hope in the cemetery,
That's where the Hope Tree ended.
Its fruits were of great benefit,
But the taste was a little bitter.

Chorus [Rövşən Əzizov]
Time is like soil,
It slips through my fingers.
I'm trying to write,
Life on the leaves.