Текст и перевод песни Panos Mouzourakis - Σοφίτα

Σοφίτα

Μπήκε η ψυχή μου γυμνή στη σοφίτα.
Φιλιά πεταμένα δεξιά αριστερά.
Ήρθε η ώρα να μπει κάποια τάξη.
Να βγάλει η ζωή μου και πάλι φτερά.

Μπήκε η ψυχή μου γυμνή στη σοφίτα.
Οι φόβοι μου όλοι σαλεύουν δειλά.
Μα ίσως είναι λάθος σκέφτομαι πάλι.
Να λέω πως όλα πηγαίνουν καλά.

Όλο πάει και πάει και πάει και πάει η
Ζωή μου και πέφτει στον τοίχο και σπάει
Σε κομμάτια μικρά και γελάει.
Κι ό,τι όνειρο ζω πάντα μένει μισό
Και στα χέρια μου απάνω με βλέμμα θολό
Στο κενό σαν παιδί ξεψυχάει.

Όλο πάει και πάει και πάει και πάει η
Ζωή μου και πέφτει στον τοίχο και σπάει
Σε κομμάτια μικρά και γελάει.
Κι ό,τι όνειρο ζω πάντα μένει μισό
Και στα χέρια μου απάνω με βλέμμα θολό
Στο κενό σαν παιδί ξεψυχάει.

Μπήκε η ψυχή μου γυμνή στη σοφίτα.

Μπήκε η ψυχή μου γυμνή στη σοφίτα.
Τα πρώτα μου λόγια τις πρώτες χαρές.
Έχουν σκεπάσει τώρα άγνωστες λέξεις.
Παράξενες σκέψεις και σκόνη του χθες.

Μπήκε η ψυχή μου γυμνή στη σοφίτα.
Τα πόδια μου τρέμουν το σώμα κλειστό.
Μα ίσως είναι λάθος σκέφτομαι πάλι.
Το φως εδώ πάνω να μένει σβηστό.

Όλο πάει και πάει και πάει και πάει η
Ζωή μου και πέφτει στον τοίχο και σπάει
Σε κομμάτια μικρά και γελάει.
Κι ό,τι όνειρο ζω πάντα μένει μισό
Και στα χέρια μου απάνω με βλέμμα θολό
Στο κενό σαν παιδί ξεψυχάει.

Όλο πάει και πάει και πάει και πάει η
Ζωή μου και πέφτει στον τοίχο και σπάει
Σε κομμάτια μικρά και γελάει.
Κι ό,τι όνειρο ζω πάντα μένει μισό
Και στα χέρια μου απάνω με βλέμμα θολό
Στο κενό σαν παιδί ξεψυχάει.

Μπήκε η ψυχή μου γυμνή στη σοφίτα.

Όλο πάει και πάει και πάει και πάει η
Ζωή μου και πέφτει στον τοίχο και σπάει
Σε κομμάτια μικρά και γελάει.
Κι ό,τι όνειρο ζω πάντα μένει μισό
Και στα χέρια μου απάνω με βλέμμα θολό
Στο κενό σαν παιδί ξεψυχάει.

Όλο πάει και πάει και πάει και πάει η
Ζωή μου και πέφτει στον τοίχο και σπάει
Σε κομμάτια μικρά και γελάει.
Κι ό,τι όνειρο ζω πάντα μένει μισό
Και στα χέρια μου απάνω με βλέμμα θολό
Στο κενό σαν παιδί ξεψυχάει.

Μπήκε η ψυχή μου γυμνή στη σοφίτα.

Ό,τι όνειρο,
Πάντα το ζω μισό.

Όποιο όνειρο,
Πάντα το ζω μισό.

Κάθε όνειρο,
Πάντα το ζω μισό.

Attic

My soul entered the attic naked.
Kisses thrown around left and right.
The time has come to bring some order.
So that my life can grow wings again.

My soul entered the attic naked.
All my fears shake timidly.
But maybe it's a mistake, I think again.
To say everything is going well.

Keeps going and going and going and going, the
Life of mine and falls on the wall and breaks
Into tiny pieces and laughs.
And whatever dream I live always stays half,
And on my hands, with a blurry look,
In the void like a child, it breathes its last.

Keeps going and going and going and going, the
Life of mine and falls on the wall and breaks
Into tiny pieces and laughs.
And whatever dream I live always stays half,
And on my hands, with a blurry look,
In the void like a child, it breathes its last.

My soul entered the attic naked.

My soul entered the attic naked.
My first words, my first joys.
Have now been covered by unknown words.
Strange thoughts and dust of yesterday.

My soul entered the attic naked.
My legs are trembling, my body is locked.
But maybe it's a mistake, I think again.
The light up here remains off.

Keeps going and going and going and going, the
Life of mine and falls on the wall and breaks
Into tiny pieces and laughs.
And whatever dream I live always stays half,
And on my hands, with a blurry look,
In the void like a child, it breathes its last.

Keeps going and going and going and going, the
Life of mine and falls on the wall and breaks
Into tiny pieces and laughs.
And whatever dream I live always stays half,
And on my hands, with a blurry look,
In the void like a child, it breathes its last.

My soul entered the attic naked.

Keeps going and going and going and going, the
Life of mine and falls on the wall and breaks
Into tiny pieces and laughs.
And whatever dream I live always stays half,
And on my hands, with a blurry look,
In the void like a child, it breathes its last.

Keeps going and going and going and going, the
Life of mine and falls on the wall and breaks
Into tiny pieces and laughs.
And whatever dream I live always stays half,
And on my hands, with a blurry look,
In the void like a child, it breathes its last.

My soul entered the attic naked.

Whatever dream,
I always live it half-heartedly.

Any dream,
I always live it half-heartedly.

Every dream,
I always live it half-heartedly.