Текст и перевод песни Parvaz Homay - Mah Pareh

Mah Pareh

شیرین لبی شیرین تبار
مست و می آلود و خُمار
مَه پاره ای بی بند و بار
با عشوه های بی شمار

هم کرده یاران را ملول
هم بُرده از دلها قرار
مجموع مَه رویان کنار
تو یار بی همتا کنار

زُلفت چو اَفشان می کنی
ما را پریشان میکنی
آخر من از گیسوی تو

خو را بیاویزم به دار

یاران هَوار
مردم هَوار
از دست این بی بند وبار
ازدست این دیوانه یار
از کف بدادم اعتبار

می میزنم
جام پیاپی میزنم
هی میزنم
هی میزنم بی اختیار

کندوی کامت را بیار
در کام بیمارم گذار
تا جان فَزاید جام تو
برجان این دل خسته بشکسته تار

شیرین لبی شیرین تَبار
مست و مِی آلود و خُمار
مَه پاره ای بی بند و بار
با عشوه های بی شمار

هم کرده یاران را ملول
هم برده از دلها قرار
مجموع مَه رویان کنار
تو یار بی همتا کنار

زُلفت چو اَفشان می کنی
ما را پریشان میکنی
آخر من از گیسوی تو
خو را بیاویزم به دار

Mah Pareh

Douce aux lèvres, douce de lignée
Ivre et imbibé de vin, enivré
Morceau de lune, libre et sans entraves
Avec des charmes innombrables

Tu as rendu tes compagnons mécontents
Tu as aussi emporté le repos de leurs cœurs
Ensemble, les visages de lune à côté
Toi, mon amant incomparable, à mes côtés

Quand tu laisses tes boucles se dissoudre
Tu nous rends fous
Finalement, de tes cheveux

Je m'accrocherai au gibet

Mes compagnons, à l'aide !
Les gens, à l'aide !
De cette sans entraves
De cet amant fou
J'ai perdu ma réputation

Je bois
Je bois coupe après coupe
Je bois encore
Je bois encore, sans pouvoir m'arrêter

Apporte la ruche de ton miel
Mets-la dans mon cœur malade
Que ta coupe redonne vie
Au cœur brisé et fatigué de ce pauvre mortel

Douce aux lèvres, douce de lignée
Ivre et imbibé de vin, enivré
Morceau de lune, libre et sans entraves
Avec des charmes innombrables

Tu as rendu tes compagnons mécontents
Tu as aussi emporté le repos de leurs cœurs
Ensemble, les visages de lune à côté
Toi, mon amant incomparable, à mes côtés

Quand tu laisses tes boucles se dissoudre
Tu nous rends fous
Finalement, de tes cheveux
Je m'accrocherai au gibet