Текст и перевод песни Pater Moeskroen - De s...s...stotteraar

De s...s...stotteraar

Ach weet u 'k heb 't al zo lang dus 'k raak er bijna aan gewend
Dus lach gerust hoor ben nie' bang want och ik blijf wel aan
De gang ik heb op teveel woorden een patent ik heb m'n mond niet in bedwang
U zult nu wel denken wat een vent welnu daar ben ik aan
Gewend zo van zeg het nu 'ns rustig in een keer even ademen
En weer een zin maar dat gaat er bij mij niet in meneer

Ik stotter al zo lang ik leef
Alleen als ik iets sneller praat en als ik zing
Nee dan heb ik geen probleem
Dus zing ik ook al zing ik vals wel elke dag een nieuwe wals
Ook op m'n werk en door de telefoon
Ga je zingend door het leven val je haast niet uit de toon
En lijkt zo'n rare stotteraar nog best gewoon

Ik kan er niks aan doen
Ik kan er niks aan doen
Ik stotter... hakkel al zo lang
Ik heb m'n mond niet in bedwang

Ik zeg maar zo ik zeg maar niks dan zeg ik ook nooit teveel maar aan
De andere kant het is maar hoe je het bekijkt is er toch heel veel
Moeite nodig om je mond te houden zonder enig stembandengekweel
Want voordat je d'r zelf erg in hebt begint het gedonder simpel met
Een vraag van anderen zo van "heeft u de tijd meneer" en dan is
Zwijgen niet zo net en dus begint het stotteren alweer een keer

За-за-заика

Ах, знаешь, у меня это так давно, что я уже почти привык.
Так что смейся спокойно, не бойся, я не обижусь.
На многие слова у меня патент, я не могу держать язык за зубами.
Ты сейчас, наверное, думаешь, какой чудак, ну вот такой я и есть.
Привык уже к тому, что мне говорят: "Да скажи ты спокойно, одним разом, подыши".
И снова фраза, но у меня так не получается.

Я заикаюсь с детства.
Только когда говорю быстро или пою,
Только тогда у меня нет проблем.
Поэтому я пою, даже если фальшивлю, каждый день новый вальс.
И на работе, и по телефону.
Идешь по жизни с песней, и почти не выбиваешься из колеи.
И такой странный заика, как я, кажется почти нормальным.

Я ничего не могу с этим поделать.
Я ничего не могу с этим поделать.
Я заикаюсь... запинаюсь уже так давно.
Я не могу держать язык за зубами.

Я просто говорю, я ничего такого не говорю, я никогда не говорю слишком много.
С другой стороны, это как посмотреть, ведь нужно много усилий,
Чтобы держать рот на замке, не издавая ни звука.
Потому что, не успеешь оглянуться, как начинается "гром и молния", с простого
Вопроса: "У вас есть время, мэм?", И вот уже
Молчать не получается, и заикание начинается снова.