Текст и перевод песни Pater Moeskroen - De Wolk En De Rivier

De Wolk En De Rivier

Helder als kristal nog breekbaar en smal
Kabbelt een klein beekje van de berg naar het dal
Langs rotsen gras en bomen met groot plezier
Want hij is net geboren, de rivier

Een oude grijze torenflat in de havenstad
Op de bovenste verdieping klinkt luid proficiat
Een halve meter zeven pond, we noemen haar Gaby
Een wolk van een baby

Speels dartelt en meandert de aanstormende stroom
Zo'n grote stoere rivier ja, dat is zijn droom
Hij raast maar door en groeit in kracht in diepte en in breedte
Maar ook begint er iets te vreten

Gaby kijkt graag uit het raam naar de zee en de rivier
De allermooiste schepen zie je varen vanaf hier
En ze wil net als haar papa een matroos worden later
Een leven lang, op het water

De rivier baalt van de mensen met hun bootjes en hun troep
Ze lozen rotzooi in zijn stroom olie, gif en poep
Fosfaten, plastic, alles, moet 'ie slikken wel beschouwd
En al gouw voelt hij zich, ziek en oud

Gaby is vijf jaar nu, het nieuws komt keihard aan
Het schip van papa is op zee met man en muis vergaan
Zo'n grote stoere papa, zo'n grote stoere boot
En mama zegt: "papa is dood"

De rivier denkt: "kijk toch wat er van mij geworden is
Ooit een liefelijk beekje, helder schoon en fris
Nu ben ik groot, vies en bruin en ik zit vol rotte vis
Ergens onderweg, ging het mis"

Een kind heeft zoveel toekomst en het leven gaat zo snel
Vooruit kijken, nou dat kan die kleine Gaby wel
En ze kijkt nog al te graag, naar die schepen daar benee
En naar de wolken, boven de zee

En ginds tegen het avondrood niet ver meer hier vandaan
Zie je de grote kranen van de havenstad al staan
De ouwe grauwe torenflats, strak in het gelid
Voor de rivier, het eind van de rit

"Hé das grappig mama, die wolk die je daar ziet
Die heeft precies het gezicht van papa vind je niet"
Mama kijkt, ze ziet het niet, haar ogen zijn te nat
Ze heeft haar kind nog nooit zo lief gehad

Nog een maal bundelt hij zijn kracht en stroomt hij niets ontziend
Al wat hij heeft de monding in en hij kust zijn nieuwe vriend
Z'n vriend de zee ooooh wat is 'ie groot
Zo wil hij wel sterven, prachtige dood

Gaby zwaait naar de papa wolk en kijkt hem achterna
Dan vraagt ze: "waar gaan zie wolken eigenlijk heen mama"
Haar moeder zegt: "landinwaarts de wind neemt ze mee
Zo ver mogelijk weg van de zee"

Soms haalt zo'n wolk het, tot aan een bergtop
Daar regent 'ie en sneeuwt 'ie en lost hij langzaam op
Een prachtige dood voor een wolk, want hier
Wordt je weer geboren, als de rivier

De rivier
Als de rivier
De rivier

(De rivier) Helder als kristal nog breekbaar en smal (De rivier)
Kabbelt een klein beekje van de berg naar het dal (De rivier)
Langs rotsen gras en bomen met groot plezier (De rivier)
Want hij is net geboren, de rivier (De rivier)

De rivier
De rivier
De rivier

The Cloud and the River

Clear as crystal, still fragile and small
A tiny stream trickles from mountain to vale
Past rocks, grass, and trees with great delight
For he is newly born, the river

An old grey tower block in the harbour town
On the top floor, congratulations resound
Half a meter, seven pounds, we'll call her Gaby
A cloud of a baby

Playfully frolicking, the surging current meanders
Such a big, strong river, yes, that's his dream
He rushes on, growing in strength, depth, and width
But something also starts to gnaw at him

Gaby loves looking out the window at the sea and the river
The most beautiful ships sail by from here
And just like her papa, she wants to be a sailor later
A life at sea, on the water

The river is annoyed by the people with their boats and their mess
They dump rubbish in his stream, oil, poison, and poop
Phosphates, plastic, everything, he has to swallow it all
And soon he feels sick and old

Gaby is five years old now, the news hits hard
Papa's ship has perished at sea, with all hands lost
Such a big, strong papa, such a big, strong boat
And mama says: "Papa is dead"

The river thinks: "Look what has become of me
Once a lovely stream, clear, clean, and fresh
Now I am big, dirty, and brown, and full of rotten fish
Somewhere along the way, things went wrong"

A child has so much future, and life goes by so fast
Looking ahead, well, little Gaby can do that
And she loves looking at those ships down below
And at the clouds above the sea

And there, against the evening sky, not far from here
You can already see the large cranes of the harbour town
The old grey tower blocks, standing in line
For the river, the end of the line

"Hey, that's funny, mama, that cloud you see there
It has exactly papa's face, don't you think?"
Mama looks, she doesn't see it, her eyes are too wet
She has never loved her child so much

One more time he gathers his strength and flows relentlessly
Everything he has into the estuary, and he kisses his new friend
His friend the sea, oh, how vast he is
This is how he wants to die, a beautiful death

Gaby waves to the papa cloud and watches him go
Then she asks: "Where do clouds actually go, mama?"
Her mother says: "Inland, the wind takes them away
As far away from the sea as possible"

Sometimes such a cloud makes it to a mountain top
There it rains and snows and slowly dissolves
A beautiful death for a cloud, because here
You are born again, as the river

The river
As the river
The river

(The river) Clear as crystal, still fragile and small (The river)
A tiny stream trickles from mountain to vale (The river)
Past rocks, grass, and trees with great delight (The river)
For he is newly born, the river (The river)

The river
The river
The river