Текст и перевод песни Paul Van Vliet - Het touwtje uit de brievenbus

Het touwtje uit de brievenbus

Ze zeggen:
Laat hem los
En laat hem niet meer binnen
Ze zeggen:
Laat hem gaan
Hij moet het overwinnen
Ze zeggen:
Niet erheen
Je kunt hem niet meer geven
Ze zeggen:
Deur op slot
Je hebt ook een eigen leven

Maar ik heb hem toch gevoerd
Hap voor hapje
Ik heb hem leren lopen
Stap voor stapje
Sinaasappels
Buitenlucht
Boterhammen mee
Wandelen hand in hand
Rennen langs de zee
Een tikje op zijn vingers
Een pluimpje op zijn hoed
Een klopje op zijn schouder
Van jongen jij gaat goed
Een glimlach van vertrouwen
Er wordt van jou gehouden
Die hele lange weg
Die wij samen zijn gegaan

Nemen geven
Leren leven
Eigen benen staan
Mijn hart mijn huis
Mijn beide armen
Stonden altijd open
En een touwtje uit de brievenbus:
Hij kon zo naar binnen lopen

Maar ze zeggen:
Laat hem los
Niet meer met hem praten
Ze zeggen:
Laat hem gaan
Je moet het overlaten
Dus ik ga daar niet meer heen
Ik maak daar niet meer schoon
Ik heb mijn eigen leven
Maar ook dat van een zoon.

Die ik heb gevoerd
Hapje voor hapje
Die ik heb leren lopen
Stap voor stapje
Sinaasappels
Buitenlucht
Boterhammen mee
Wandelen hand in hand
Rennen langs de zee

Hij is weer even hulpeloos
Als dat kereltje van toen
Maar ik laat hem nu alleen
Ik mag nu niets meer doen

Maar ik laat toch voor de zekerheid
Mocht hij naar huis verlangen
Dat touwtje uit de brievenbus
Voorlopig nog maar hangen

The String from the Mailbox

They say:
Let him go
And don't let him in again
They say:
Let him go
He has to get over it
They say:
Don't go
You can't give him anything more
They say:
Lock the door
You have your own life too

But I fed him
Bit by bit
I taught him to walk
Step by step
Oranges
Fresh air
Sandwiches
Walking hand in hand
Running along the sea
A light tap on his fingers
A feather in his cap
A pat on his shoulder
You're doing well, boy
A smile of trust
You are loved
All those long years
That we walked together

Taking, giving
Learning to live
Standing on your own two feet
My heart, my home
My two arms
Were always open
And a string from the mailbox:
He could come in anytime

But they say:
Let him go
Don't talk to him anymore
They say:
Let him go
You have to leave him be
So I don't go there anymore
I don't clean up there anymore
I have my own life
But also that of a son.

Who I fed
Bit by bit
Who I taught to walk
Step by step
Oranges
Fresh air
Sandwiches
Walking hand in hand
Running along the sea

He's as helpless as he was
When he was a little boy
But now I leave him alone
I'm not supposed to do anything anymore

But just to be sure
In case he wants to come home
I'll leave that string from the mailbox
There for now