Текст и перевод песни Paul De Leeuw - Spoken (Live)

Spoken (Live)

Een verre klok slaat twaalf uur
Het leven went wel op den duur
Maar grote goden
Er is zo nu en dan een nacht
Dan sterf ik door een helse macht
Wel duizend doden
De winden razen en het spookt
En de herinnering bestookt
De lieve vrede
Ik hoor het kraken van de trap
Ik hoor de akelige stap
Van het verleden
Spoken
Spoken met verwijt
Spoken
Uit de weggetikte tijd
Zoveel dagen niet geteld
Zoveel fouten nooit hersteld
Zoveel woorden nooit gesproken
Spoken, spoken, spoken
Er zweven schimmen in ′t rond
Er rijzen reuzen uit de grond
Om me te kwellen
Ze braken vuur, ze spuwen bloed
En ik begrijp maar al te goed
Wat ze vertellen
Ze roepen: Slecht! Mislukt! Verkeerd
Ze blijken alles gefundeerd
Van me te weten
M'n knoeierij, m′n jaloezie
Ze kennen alle dingen die
Ik wou vergeten
Spoken
Spoken met verwijt
Spoken
Met weemoedigheid en spijt
Zoveel lessen niet geleerd
Zoveel liefdes genegeerd
Zoveel vriendschappen verbroken
Spoken, spoken, spoken
Ik hoor het kraaien van de haan
De nieuwe zon heeft langzaamaan
Zijn licht ontstoken
Het leven went wel op den duur
Maar nu en dan, om twaalf uur
Komen de spoken

Spoken (Live)

A distant clock strikes twelve at night
Life settles in, in time, it's right
But oh my lady
Now and then, there comes a night
When I am slain by awful might
A thousand deaths, I die
The winds are howling, and it's said
That memory is haunting in my head
The cherished peace
I hear the creaking of the stair
I hear the dreadful step of care
Of times gone by
Ghosts
Ghosts with deep reproach
Ghosts
Out of time's forgotten touch
So many days, I failed to count
So many wrongs, I failed to count
So many words, I failed to speak
Ghosts, ghosts, ghosts
Shadows they hover all around
Giants rising from the ground
To torment me
They breathe out fire, they spit out blood
And I understand but all too well
What they are telling me
They cry out: Bad! Failure! Wrong!
They seem to know about me all along
About my every flaw
They know about my jealousy and strife
They know about the things in my life
That I wished I could forget
Ghosts
Ghosts with deep reproach
Ghosts
With sorrow and with deep regret
So many lessons left unlearned
So many loves, I have spurned
So many friendships left to break
Ghosts, ghosts, ghosts
I hear the crowing of the cock
The newborn sun has risen up the block
And cast its light
Life settles in, in time, it's right
But now and then, at twelve at night
Come the ghosts