Текст и перевод песни Paul de Leeuw feat.Benny Ludemann - Afscheid

Afscheid

Jij zit tegenover mij en kijkt me aan
En vertelt me dat de vlam is uitgegaan
Omdat ik niet deed wat jij wel van me wou
Niet de dingen zei die jij graag horen zou
Je verwijt me dat ik jou nooit echt begreep
Omdat ik niet met jouw favorieten dweep
Ik weet dat je mooi en welgeschapen bent
Maar de buitenkant daar raak je aan gewend
Nu heb jij de glans nog van de jeugd
En je vind dat ik dat zien moet als een deugd
Maar na de lente raakt een boom z'n bloesem kwijt
En een mens z'n schoonheid na verloop van tijd
Ik heb je zonder dat je 't wist geobserveerd
En na weken heb ik langzaamaan geleerd
Dat je ondanks dat je zoveel mensen kent
Net als ik soms toch ontzettend eenzaam bent
Luister even naar wat ik je zeggen wou
Voordat ik het straks dan toch weer voor me hou
Ik weet niet of het er voor jou nog wel toe doet
Misschien kennen wij elkaar wel niet zo goed
Dat je weggaat is je recht, maar wees niet kwaad
Weet dat jij een grote leegte achterlaat
'T doet me meer dan ik je zeggen kan verdriet
Ik zal je missen, ook al denk je dan van niet
Als je tijd hebt, sta nog even bij me stil
Omdat ik een soort van foto maken wil
Die geëtst wordt door een scherp gepunte stift
En jouw beeld voor altijd in mijn hersens grift
Zodat later als ik oud zal zijn en traag
Maar het leven beter doorheb dan vandaag
Ik m'n ogen sluit en oproep uit m'n geest
Jouw portret, zoals je vroeger bent geweest
Nou, vaarwel m'n lief, 't gaat je verder goed
Ik weet zelf nog niet hoe ik nu verder moet
Kom weer terug wanneer je honger hebt of pijn
De stad is groot genoeg om eenzaam in te zijn

Farewell

You sit across from me and look at me
And tell me that the flame has gone out
Because I didn't do what you wanted me to
Didn't say the things you'd like to hear
You blame me for never truly understanding you
Because I don't gush over your favorites
I know you are beautiful and well-formed
But you get used to the outside
Now you still have the glow of youth
And you think I should see that as a virtue
But after spring, a tree loses its blossom
And a person loses their beauty over time
I've observed you without you knowing
And after weeks I've slowly learned
That despite knowing so many people
Just like me, you are sometimes terribly lonely
Listen for a moment to what I wanted to tell you
Before I keep it to myself again
I don't know if it matters to you anymore
Maybe we don't know each other that well
It's your right to leave, but don't be angry
Know that you leave a great void behind
It hurts me more than I can tell you
I'll miss you, even if you think I won't
If you have time, stand still with me for a moment
Because I want to take a kind of photo
Etched by a sharply pointed pen
And your image forever engraved in my mind
So that later when I'm old and slow
But have lived life better than today
I close my eyes and conjure from my mind
Your portrait, as you once were
Well, farewell my love, may you prosper further
I don't know how I'll go on now
Come back when you're hungry or in pain
The city is big enough to be lonely in