Текст и перевод песни Paul de Leeuw feat.Benny Ludemann - Afscheid

Afscheid

Jij zit tegenover mij en kijkt me aan
En vertelt me dat de vlam is uitgegaan
Omdat ik niet deed wat jij wel van me wou
Niet de dingen zei die jij graag horen zou
Je verwijt me dat ik jou nooit echt begreep
Omdat ik niet met jouw favorieten dweep
Ik weet dat je mooi en welgeschapen bent
Maar de buitenkant daar raak je aan gewend
Nu heb jij de glans nog van de jeugd
En je vind dat ik dat zien moet als een deugd
Maar na de lente raakt een boom z'n bloesem kwijt
En een mens z'n schoonheid na verloop van tijd
Ik heb je zonder dat je 't wist geobserveerd
En na weken heb ik langzaamaan geleerd
Dat je ondanks dat je zoveel mensen kent
Net als ik soms toch ontzettend eenzaam bent
Luister even naar wat ik je zeggen wou
Voordat ik het straks dan toch weer voor me hou
Ik weet niet of het er voor jou nog wel toe doet
Misschien kennen wij elkaar wel niet zo goed
Dat je weggaat is je recht, maar wees niet kwaad
Weet dat jij een grote leegte achterlaat
'T doet me meer dan ik je zeggen kan verdriet
Ik zal je missen, ook al denk je dan van niet
Als je tijd hebt, sta nog even bij me stil
Omdat ik een soort van foto maken wil
Die geëtst wordt door een scherp gepunte stift
En jouw beeld voor altijd in mijn hersens grift
Zodat later als ik oud zal zijn en traag
Maar het leven beter doorheb dan vandaag
Ik m'n ogen sluit en oproep uit m'n geest
Jouw portret, zoals je vroeger bent geweest
Nou, vaarwel m'n lief, 't gaat je verder goed
Ik weet zelf nog niet hoe ik nu verder moet
Kom weer terug wanneer je honger hebt of pijn
De stad is groot genoeg om eenzaam in te zijn

Adieu

Tu es en face de moi et tu me regardes
Et tu me dis que la flamme est éteinte
Parce que je n'ai pas fait ce que tu voulais de moi
Je n'ai pas dit les choses que tu voulais entendre
Tu me reproches de ne jamais t'avoir vraiment compris
Parce que je ne m'extasie pas avec tes favoris
Je sais que tu es belle et bien faite
Mais l'extérieur, tu t'y habitues
Maintenant, tu as encore l'éclat de la jeunesse
Et tu trouves que je devrais voir ça comme une vertu
Mais après le printemps, un arbre perd ses fleurs
Et un être humain perd sa beauté avec le temps
Je t'ai observée sans que tu le saches
Et après des semaines, j'ai appris petit à petit
Que malgré le fait que tu connaisses tant de gens
Comme moi, tu es parfois terriblement seule
Écoute ce que je voulais te dire
Avant que je ne le garde encore une fois pour moi
Je ne sais pas si cela compte encore pour toi
Peut-être ne nous connaissons pas si bien
C'est ton droit de partir, mais ne sois pas en colère
Sache que tu laisses un grand vide derrière toi
Cela me fait plus de peine que je ne peux te le dire
Je vais te manquer, même si tu penses le contraire
Si tu as du temps, reste un instant avec moi
Parce que je veux faire une sorte de photo
Qui est gravée par un stylet pointu
Et ton image est à jamais gravée dans mon esprit
Alors plus tard, quand je serai vieux et lent
Mais je comprendrai mieux la vie qu'aujourd'hui
Je ferme les yeux et je fais appel à mon esprit
Ton portrait, tel que tu étais autrefois
Alors, adieu mon amour, que tout aille bien pour toi
Je ne sais pas encore comment je vais continuer
Reviens quand tu as faim ou que tu as mal
La ville est assez grande pour être seul