Текст и перевод песни Paul De Leeuw - Blijf (Tot De Zon Je Komt Halen) (Live)

Blijf (Tot De Zon Je Komt Halen) (Live)

Je maakt de dagen zo licht om te dragen
En de nachten zo lang want ik kan niet meer slapen
Ik zou nog zoveel willen zeggen
Maar heb alles al zovaak gezegd
En zij heeft al mijn lieve woorden
Nu al zovaak naast zich neergelegd
Ze ligt nu nog te slapen
In die stille ochtendzon
En ik denk aan de woorden die ik haar niet zeggen kon

Blijf tot de zon je komt halen bij mij
Want wat het leven zo mooi maakt
Gaat meestal veel te snel voorbij
Wees niet bang dat het fout zal gaan
Want alleen is er ook niet veel aan
Dus blijf bij mij

Ze doet d'r ogen open
Stapt mijn bed uit
Trekt haar kleren aan, yeah
Ze doet haar haar goed
Poetst haar tanden
Maakt zich klaar om bij me weg te gaan
Nee ze hoeft echt niks te eten
Want ze moet nu meteen weg
Maar wanneer ze bij de deur staat
Hou ik haar tegen en ik zeg

Blijf tot de zon je komt halen bij mij
Want wat het leven zo mooi maakt
Gaat meestal veel te snel
En waar het schip ook strand mijn schat
We zien het wel
Want ik wil alleen maar dat je bij me blijft

Tot de zon je komt halen bij mij
Want wat het leven zo mooi maakt
Gaat meestal veel te snel voorbij
Wees niet bang dat het fout zal gaan
Want alleen is er ook niet veel aan
Dus blijf, blijf, blijf bij mij, tot de zon je komt halen

Je maakt de dagen zo licht om te dragen

Останься (Пока солнце не заберет тебя) (Live)

Ты делаешь дни такими светлыми, легкими,
А ночи такими длинными, потому что я больше не могу спать.
Я бы хотел сказать еще так много,
Но я уже столько раз все это говорил.
И все мои нежные слова
Ты уже столько раз оставляла без внимания.
Ты все еще спишь
В этом тихом утреннем солнце.
И я думаю о словах, которые я не смог тебе сказать.

Останься, пока солнце не заберет тебя от меня,
Ведь то, что делает жизнь прекрасной,
Обычно проходит слишком быстро.
Не бойся, что что-то пойдет не так,
Ведь в одиночестве тоже мало радости.
Поэтому останься со мной.

Ты открываешь глаза,
Встаешь с моей постели,
Одеваешься, да,
Приводишь в порядок волосы,
Чистишь зубы,
Готовишься уйти от меня.
Нет, тебе не нужно ничего есть,
Ведь тебе нужно срочно уйти.
Но когда ты стоишь у двери,
Я останавливаю тебя и говорю:

Останься, пока солнце не заберет тебя от меня,
Ведь то, что делает жизнь прекрасной,
Обычно проходит слишком быстро.
И где бы ни сел на мель наш корабль, милая,
Мы справимся.
Ведь я хочу только, чтобы ты осталась со мной.

Пока солнце не заберет тебя от меня,
Ведь то, что делает жизнь прекрасной,
Обычно проходит слишком быстро.
Не бойся, что что-то пойдет не так,
Ведь в одиночестве тоже мало радости.
Поэтому останься, останься, останься со мной, пока солнце не заберет тебя.

Ты делаешь дни такими светлыми, легкими.