Текст и перевод песни Paul De Leeuw - Flink Zijn (Live Symphonica In Rosso)

Flink Zijn (Live Symphonica In Rosso)

Tien uur, zondagmorgen
En ik kijk naar je gezicht
Nu nog lig je naast me
En je ogen zijn nog dicht
Na vandaag zul jij niet meer bij me zijn
Er is iemand waar je meer om geeft
′T Kan gebeuren

Flink zijn, even flink zijn
En hoewel 't lang kan duren zal ik wachten tot ik niet meer denk aan
Jou
′K Zal wachten tot ik vrij kan zijn en net zover als jij zal zijn
Dus wachten tot ik niet meer van je hou

Twee uur, zondagmiddag
Al je spullen staan al klaar
Koffers en wat dozen
Ik kijk er af en toe eens naar
'K Voel me kloterig maar ik zeg 't niet
′K Hou me goed, je ziet dus
Dat ik het begin te leren

Flink zijn, even flink zijn
En hoewel ′t lang kan duren zal ik wachten tot ik niet meer denk aan
Jou
'K Zal wachten tot ik vrij kan zijn en net zover als jij zal zijn
Dus wachten tot ik niet meer van je hou

Zes uur, zondagmiddag
"Nou, tot ziens" zeg jij, "ik ga"
Afscheid aan de voordeur
Jij rijdt weg, ik staar je na
Waarom schreeuw ik niet
Zijn m′n ogen droog
'T Is misschien net iets te vaak gebeurd
Om nog te huilen

Flink zijn, even flink zijn
En hoewel ′t lang kan duren zal ik wachten tot ik niet meer denk aan
Jou
'K Zal wachten tot ik vrij kan zijn en net zover als jij zal zijn
Dus wachten tot ik niet meer van je hou

Tien uur, ′t is al donker
'K Moet de deur uit want ik stik
Jas aan, 'k ga de stad in
Waar er meer zijn zoals ik
′K Zal niet eenzaam zijn
Nee, vannacht nog niet
Niet proberen om jouw lijf te zien
Je geur te ruiken

Ja, flink zijn, even flink zijn
En hoewel die kans gering is hoop ik dat ik vurig niet verlang naar jou
Proberen om weer vrij te zijn en net zover als jij te zijn
Dus wachten tot ik weer van iemand hou

Être fort (Live Symphonica In Rosso)

Dix heures, dimanche matin
Et je regarde ton visage
Tu es encore à côté de moi
Et tes yeux sont encore fermés
Après aujourd'hui, tu ne seras plus avec moi
Il y a quelqu'un à qui tu tiens plus
Ça arrive

Être fort, juste être fort
Et même si ça peut prendre du temps, j'attendrai jusqu'à ce que je n'y pense plus
À toi
J'attendrai d'être libre et aussi loin que toi
Donc attendre de ne plus t'aimer

Deux heures, dimanche après-midi
Tous tes effets personnels sont déjà prêts
Valises et quelques boîtes
Je les regarde de temps en temps
Je me sens mal, mais je ne le dis pas
Je me tiens bien, tu vois donc
Que je commence à apprendre

Être fort, juste être fort
Et même si ça peut prendre du temps, j'attendrai jusqu'à ce que je n'y pense plus
À toi
J'attendrai d'être libre et aussi loin que toi
Donc attendre de ne plus t'aimer

Six heures, dimanche après-midi
« Alors, à plus », dis-tu, « je vais y aller »
Au revoir à la porte d'entrée
Tu pars, je te regarde partir
Pourquoi je ne crie pas
Mes yeux sont-ils secs
C'est peut-être arrivé un peu trop souvent
Pour pleurer encore

Être fort, juste être fort
Et même si ça peut prendre du temps, j'attendrai jusqu'à ce que je n'y pense plus
À toi
J'attendrai d'être libre et aussi loin que toi
Donc attendre de ne plus t'aimer

Dix heures, il fait déjà nuit
Je dois sortir, sinon j'étouffe
Manteau, je vais en ville
Où il y a plus de gens comme moi
Je ne serai pas seul
Non, pas ce soir
Ne pas essayer de voir ton corps
Sentir ton odeur

Oui, être fort, juste être fort
Et même si cette chance est faible, j'espère de tout mon cœur de ne pas désirer toi
Essayer d'être à nouveau libre et aussi loin que toi
Donc attendre d'aimer à nouveau quelqu'un