Текст и перевод песни Paul de Munnik - Toverkleuren

Toverkleuren

De eerste keer dat ik je zag
Je snelle blik, je mooie lach
Je handen op de reling van de brug
Je haren golvend op je rug
In een stad waar ik nooit geweest was
In een staat die ik nooit bedacht had

Je riep me zonder woorden naar je toe, naar waar ik hoorde
Ik kwam met beide ogen open bij jouw valkuil aangelopen
Ik viel voorover en werd opnieuw geboren
Ik won omdat ik verloren was

Je nam me mee op wilde reizen
Op de toppen van je zinnen
Waar het niet meer ging om winnen
Of om wat dan ook bewijzen
Waar het leven zelf gebeurde
Ik het niet hoefde te dwingen
Waar het dansen en het zingen
En waar alle mooie dingen
De dagen toverkleurde

En net zo snel ging het voorbij
Zoals je kwam verliet je mij
Ik genoot met de verwondering
Waarmee ik ook ten onder ging
Het was weg, alsof het nooit gebeurd was
Alsof jij mij nooit getoverkleurd had

Maar nog weken bleef ik zweven
Niet eens zozeer in ′t openbaar
Ik verstopte het wel ergens, maar
Diep van binnen bleef je leven
En dat trok me door de dagen
Langs de mensen, langs de klagers
Uitvreters, kilometers, angstzweters, beterweters
Het was simpel te verdragen

Wat kon mij nou nog gebeuren
Jij had mij meer
Toverkleuren
Toverkleuren

Rainbow Colours

The first time that I saw you
Your quick glance, your beautiful smile
Your hands on the railing of the bridge
Your hair softly falling on your back
In the city where I never was
In the state that I never thought of

You called me without a word to where I belong
With both eyes wide open I fell into your trap
I fell down and was born again
I won because I lost

You took me on wild journeys
On the peaks of your sences
Where it does not matter to win
Or to prove something
Where life is really happening
I don't have to force it
Where dancing and singing
And all the beatiful things
Painted the days in rainbow colours

And just as quick as it came it passed
The way you came you left me
I enjoyed with the admiration
With which I also came undone
It was gone as if it never happened
As if you never painted me in rainbow colours

But for weeks I kept on floating
Not even in public
I hid it somewhere but
Deep inside you stayed alive
And that pulled me through the days
Along the people, along the whiners
Freeloaders, miles, sweaty cowards, know-it-alls
It was easy to stand

What could happen to me
You gave me more
Rainbow colours
Rainbow colours