Текст и перевод песни Pawbeats, Jinx, Mioushm Bonson & Onar - Dzień polarny

Dzień polarny

Wracam do domu, sam nie umiem sobie pomóc
Żaden z dni nie hamuje mi spadków nastroju
I nie byle komu, obiecałem tylko sobie
Przetrwać ostatni raz, choćby tylko jedną dobę
Blask odbija się od nagich pachwin
Czarne słońce wzeszło na niebie Narnii
Jesteśmy martwi, głęboko pod zbiorek tkanek
Słowo nas karmi, każde zasłyszane
Pierdol testament, nic nie mogę Ci oddać
Na wieki wieków amen dno, Costa Concordia
Czarna folia na łbie, dźwięk wyjących syren
Bóg jeden wie, boli? Znaczy - żyję
Mijają chwile, dni i pory roku
Ciśnienie mojej krwi żebrze o święty spokój
Gdzieś na boku, po cichu złożone z liter
Ponownie siadam, zaczynam pisać Proximite

Jakiś czas temu światło zgasło, znów nie mogę zasnąć
Gdzieś za oknem słychać dziś już ostatni klakson
Dziś znowu sztucznie zmniejszam wielkość źrenic
Bo nie chcę patrzeć na świat którego nie zdołam zmienić
Zasłoń okno i niech bit gra, zanim wstanie siwy świt i ze mną wygra
Przyszła pora wracać, świt nas woła
Siadam zaczynam pisać bo i tak bym nie usnął

Brak snu to nic, problem to chcieć po nim żyć
Gdy nie gaśnie słońce wraz z końcem dni
W mikromiliardach filigranowych chwil
Pluję czarną krwią, chcąc mrok zmienić w świt
Jak o ogień walczą o kwit
Tyle ile mogę będę tu, po to żeby być
Miałem gdzie indziej żyć, z dala od świata
Mam o czym śnić, brat, nie chcę tam wracać
I nie ważne jak bym skracał dobę, trwa tyle samo
A co rano wieczorem znów przełykam amok
Godziny kłamią, stają jak w gardle słowa
Gdy wokół nas nie ma nawet metra cienia by się schować
W nim. Problem to nie brak snu, a sny i chłód
Który jak lód zamraża dni
A ja tkwię w tym jakby na opak logice
Bo goniłem za światem, a sam zgubiłem życie

Nie śpię którąś noc z kolei, nie chodzi tu o prochy
Odstawiłem, kiedy miałem za dalekie już odloty
I cicho stawiam kroki, przykrywam jej ramię
Nie zauważy nic, kiedy wstanie
Krwawię, by mieć pewność, że żyję
I mam tę pewność przez chwilę
Zegar wybija północ, to takie proste
Skoczyć w dół, choć obiecywałem im, że dorosnę
Nie mam do stracenia nic, mam parę złotych
Które wydam na wódę i papierosy
Siądę na murku pod blokiem, jak każdej nocy
Ona chyba nawet nie wie, że mam takie loty w dłoniach
To, co nie pozwala mi wstać z kolan
Kiedyś pomagało zasnąć, dzisiaj w tym mam wroga
Przyszła pora wracać, świt nas woła
Póki wciąż na górze śpi moja przyszła żona

Noc zlewa się z dniem w jeden pieprzony pejzaż
Muszę połknąć gniew, poranek jest jak pieprzony bękart
Nikt go nie kocha, nikt na niego nie czeka
Jutro nie chcę żałować tego, co mogłem pozmieniać
Znowu gra na szklankach księżyc piękne melodie
Raz, dwa, bo szkło siąknie
To już nie krople biją, tylko od wewnątrz skronie
Sumienie, bo się dusi, jakbyś założył na łeb worek
Z naczyń odpływa krew, ze mnie optymizm
Z płuc odpływa tlen, już nie mam siły
Noc zlewa się z dniem w jedną pieprzoną farsę
Muszę wypluć gniew, bo widzę białą kartkę
Dookoła myśli czarne, spojrzenia martwe
Z marmuru serca są już lekko popękane
Umarł król, niech żyje król, czas na honorową salwę
Jestem nieśmiertelny, bo to pozostanie

Jakiś czas temu światło zgasło, znów nie mogę zasnąć
Gdzieś za oknem słychać dziś już ostatni klakson
Dziś znowu sztucznie zmniejszam wielkość źrenic
Bo nie chcę patrzeć na świat którego nie zdołam zmienić
Zasłoń okno i niech bit gra, zanim wstanie siwy świt i ze mną wygra
Przyszła pora wracać, świt nas woła
Siadam zaczynam pisać bo i tak bym nie usnął

Polar Day

I'm coming home, I can't help myself
None of the days stop my mood swings
And not to just anyone, I promised only myself
To survive one last time, even if just for one day
The glow reflects off naked groins
The black sun has risen in the sky of Narnia
We are dead, deep under the collection of tissues
The word feeds us, every one we hear
Fuck the will, I can't give you anything
Forever and ever amen, the bottom, Costa Concordia
Black foil on my head, the sound of howling sirens
God only knows, does it hurt? It means I'm alive
Moments pass, days and seasons
My blood pressure begs for peace
Somewhere on the side, quietly composed of letters
I sit down again, I start writing Proximite

Some time ago the light went out, I can't fall asleep again
Somewhere outside the window you can hear the last horn today
Today I artificially reduce the size of my pupils again
Because I don't want to look at a world I can't change
Cover the window and let the beat play, before the gray dawn rises and wins with me
It's time to come back, dawn is calling us
I sit down and start writing because I wouldn't fall asleep anyway

Lack of sleep is nothing, the problem is wanting to live after it
When the sun doesn't set with the end of days
In micro-billions of filigree moments
I spit black blood, wanting to turn darkness into dawn
Like fighting for a flower for fire
As long as I can, I'll be here, just to be
I was supposed to live somewhere else, away from the world
I have something to dream about, brother, I don't want to go back there
And no matter how I shorten the day, it lasts the same
And every morning in the evening I swallow amok again
The hours lie, words stand in my throat
When there's not even a meter of shadow around us to hide
In it. The problem is not lack of sleep, but dreams and cold
Which freezes the days like ice
And I'm stuck in it, as if against logic
Because I chased the world and lost my life myself

I haven't slept for the umpteenth night in a row, it's not about drugs
I stopped when I was too high
And I quietly take steps, covering her shoulder
She won't notice anything when she wakes up
I bleed to make sure I'm alive
And I'm sure for a moment
The clock strikes midnight, it's that simple
Jump down, even though I promised them I'd grow up
I have nothing to lose, I have a couple of gold coins
Which I'll spend on vodka and cigarettes
I sit on the wall under the block, like every night
She probably doesn't even know that I have such flights in my hands
What keeps me from getting up from my knees
It used to help me fall asleep, today I have an enemy in it
It's time to come back, dawn is calling us
As long as my future wife is still sleeping upstairs

Night blends into day in one fucked up landscape
I have to swallow my anger, morning is like a fucking mess
Nobody loves him, nobody waits for him
Tomorrow I don't want to regret what I could have changed
Again, the moon plays beautiful melodies on the glasses
One, two, because the glass will soak
It's not the drops that are beating anymore, but the temples from the inside
Conscience, because it's choking, as if you put a bag over your head
Blood flows from the vessels, optimism from me
Oxygen flows from the lungs, I have no more strength
Night blends into day in one fucked up farce
I have to spit out my anger because I see a white card
Black thoughts around, dead looks
Marble hearts are already slightly cracked
The king is dead, long live the king, time for an honor volley
I am immortal, because it will remain

Some time ago the light went out, I can't fall asleep again
Somewhere outside the window you can hear the last horn today
Today I artificially reduce the size of my pupils again
Because I don't want to look at a world I can't change
Cover the window and let the beat play, before the gray dawn rises and wins with me
It's time to come back, dawn is calling us
I sit down and start writing because I wouldn't fall asleep anyway