Текст и перевод песни Pelson - Wierny Sobie

Wierny Sobie

Gdy spadnie deszcz życie na ulicach znika
Wychodzi z domu bez celu wreszcie swobodnie oddycha
Małe krople topią brudy w ścieku
środkiem nocy idzie on oczekiwaniom na przekór
Wierny sobie do bólu jeden z ostatnich
Puste miasto pełen plecak i notatnik
Wyczuwa dumę w ciężkim oddechu miasta
Przebył tu długą drogę per aspera ad astra
świat go zawiódł nie pozwalał być sobą
Często nieobecny nawet gdy stał obok
Może błogosławił dobra jakie mu los dał
Może tęsknił za czymś czego nigdy nie poznał
Masz tak samo jak on spoko
Może kiedyś go spotkasz w WWA nocą
Lubił patrzeć na stary kościół siedząc pod filarem
Za uśmiech z pewnością poświęci chwil parę

Tak łatwo w wielkomiejskim szale się zgubić
Tak trudno (potem) przeszłość skandale odwrócić
Im bardziej wierny sobie tym dalej od ludzi
Chociaż dostał przywilej i talent by do nich mówić

Tak łatwo w wielkomiejskim szale się zgubić
Tak trudno (potem) przeszłość skandale odwrócić
Im bardziej wierny sobie tym dalej od ludzi
Chociaż dostał przywilej i talent by do nich mówić

Może jak Hiob prócz wiary stracił wszystko
Lecz nie było w nim zemsty jak w Monte Christo
Przetrwał puste dni choć ma na sercu znamię
śpiewa życia hymn by zyskać wieczną pamięć
Pan Cogito razem z nim wieczne pióro
Wierni sobie nie podlegli koniunkturom
Przyjaciele różne ciała jedna dusza
Tak chciwi wolności jak biały papier tuszu
Zaraz wstanie nowy dzień nad Wisłą
A z nim nowe szanse i nadzieje na przyszłość
Wybrał samotność tak odnalazł spokój
W kotle chorych ambicji pustych pokus
Masz tak samo jak on spoko
Może kiedyś go spotkasz w WWA nocą
Może wcale nie będzie to przypadek
Może spojrzał Ci w oczy a może znasz go nawet

Tak łatwo w wielkomiejskim szale się zgubić
Tak trudno (potem) przeszłość skandale odwrócić
Im bardziej wierny sobie tym dalej od ludzi
Chociaż dostał przywilej i talent by do nich mówić

Tak łatwo w wielkomiejskim szale się zgubić
Tak trudno (potem) przeszłość skandale odwrócić
Im bardziej wierny sobie tym dalej od ludzi
Chociaż dostał przywilej i talent by do nich mówić

Loyal to Myself

When the rain falls, life disappears from the streets
He leaves the house without a purpose, finally breathing freely
Tiny drops drown the dirt in the sewer
In the middle of the night, he walks in defiance of expectations
Loyal to himself to the point of pain, one of the last
Empty city, full backpack and notebook
He senses pride in the city's heavy sigh
He has traveled a long way through hardships
The world has let him down, not letting him be himself
Often absent, even when he stood beside you
Maybe he blessed the good things that fate gave him
Maybe he longed for something he never knew
You are the same as him, my dear
Maybe you will meet him in Warsaw at night
He loved to look at the old church, sitting under the pillar
He will surely give a moment for a smile

It is so easy to get lost in the madness of the big city
So difficult to turn away from the past, from scandals
The more loyal you are to yourself, the farther you are from people
Even though you have been given the privilege and talent to speak to them

It is so easy to get lost in the madness of the big city
So difficult to turn away from the past, from scandals
The more loyal you are to yourself, the farther you are from people
Even though you have been given the privilege and talent to speak to them

Maybe like Job, he lost everything but faith
But there was no revenge in him, like in The Count of Monte Cristo
He survived empty days, though his heart is scarred
He sings the hymn of life to gain eternal memory
Mr. Cogito, along with him, an eternal pen
Loyal to themselves, not subject to trends
Friends, different bodies, one soul
As hungry for freedom as white paper for ink
A new day will soon dawn over the Vistula River
And with it, new chances and hopes for the future
He chose loneliness and thus found peace
In a cauldron of sick ambitions, empty temptations
You are the same as him, my dear
Maybe you will meet him in Warsaw at night
Maybe it won't be a coincidence
Maybe he looked you in the eye, or maybe you even know him

It is so easy to get lost in the madness of the big city
So difficult to turn away from the past, from scandals
The more loyal you are to yourself, the farther you are from people
Even though you have been given the privilege and talent to speak to them

It is so easy to get lost in the madness of the big city
So difficult to turn away from the past, from scandals
The more loyal you are to yourself, the farther you are from people
Even though you have been given the privilege and talent to speak to them