Текст и перевод песни Perfect - Niepokonani

Niepokonani

Gdy emocje już opadną
Jak po wielkiej bitwie kurz
Gdy nie można mocą żadną
Wykrzyczanych cofnąć słów
Czy w milczeniu białych haniebnych flag
Zejść z barykady
Czy podobnym być do skały
Posypując solą ból
Jak posag pychy samotnie stać

Gdy ktoś kto mi jest światełkiem
Gaśnie nagle w biały dzień
Gdy na drodze za zakrętem
Przeznaczenie spotka mnie
Czy w bezsilnej zŁości łykajac żal
Dać się powalić
Czy się każdą chwilą bawić
Aż do końca wierząc że
Los inny nam pisany jest

Płyniemy przez wielki Babilon
Dopoki miłość nie złowi nas
W korowodzie zmysłów możemy trwać
Niepokonani
Nim się ogień w nas wypali
Nim ocean naszych snów
ŁYżeczką się odmierzyć da

Trzaba wiedzieć kiedy ze sceny zejść
Niepokonanym
Wśród tandety lśniąc jak diament
Być zagadką, ktorej nikt
Nie zdąrzy zgadnąć nim minie czas

Invaincus

Lorsque les émotions se sont calmées
Comme la poussière après une grande bataille
Quand on ne peut pas, par aucune force,
Retirer les mots criés
Est-ce que, dans le silence des drapeaux blancs honteux,
On descend de la barricade
Ou est-ce qu'on est comme un rocher
En saupoudrant la douleur de sel
Comme un cadeau de fierté, on se tient seul

Quand quelqu'un qui est une lumière pour moi
S'éteint soudainement en plein jour
Quand, dans le virage sur la route,
Le destin me rencontre
Est-ce que, dans la colère impuissante en avalant le chagrin,
On se laisse abattre
Ou est-ce qu'on se réjouit de chaque instant
Jusqu'à la fin, en croyant que
Le destin nous est écrit différemment

On traverse le grand Babylone
Jusqu'à ce que l'amour nous capture
Dans le défilé des sens, on peut rester
Invaincus
Avant que le feu en nous ne s'éteigne
Avant que l'océan de nos rêves
Se laisse mesurer à la cuillère

Il faut savoir quand quitter la scène
Invaincu
Parmi la pacotille, en brillant comme un diamant
Être une énigme que personne
Ne peut deviner avant que le temps ne passe