ทบ.2 ลูกอีสาน - ไผ่ พงศธร перевод на немецкий

ทบ.2 ลูกอีสาน

ต้องจากบ้านนาถูกเกณฑ์เข้ามากรมทหาร
หนุ่ม ท.บ.2 ลูกอีสาน
มาประจำการชายแดนมาเลย์
บ้านเมืองขัดแย้งสายตาระแวงพาให้ว้าเหว่
ชีวิตดั่งเรือลำน้อยลอยเล
แขวนบนเส้นด้ายปลายกระบอกปืน

บ้านเกิดเมืองนอน
ที่จำจากจรตอนนี้
ลมดึกโชยมาหวิววี
คงหลับฝันดีกันตลอดคืน
หนุ่มทหารเกณฑ์
ออกลาดตระเวนเสียจนดึกดื่น
เดือนเหงาดาวตกเสียงนกกลางคืน
แว่วซ้อนเสียงปืนจากชายเขาไกล

ในวันดีๆ ที่ไม่มีสถานการณ์
สาวเว้ายาวีกับบ่าวอีสาน
เคยยิ้มให้กันแบ่งปันน้ำใจ
ต่างภูมิลำเนา แต่ว่าเฮาก็เป็นคนไทย
ปลดประจำการกลับบ้านเมื่อไหร่
เบอร์ที่น้องให้ จะหมั่นโทรมา

เทือกเขาบูโดทาบทะมึนไกลมากมายความลับ
กี่ดวงชีวิตที่มอดดับ
สังเวยความเชื่อแยกดินแบ่งฟ้า
อยู่ป้อมน้อยๆ กอดปืนยืนยามตีสามกว่าๆ
เสียงโอละเห่ของแม่แว่วมา
หัวใจครวญว่าคิดฮอดบ้านเด้

ในวันดีๆ ที่ไม่มีสถานการณ์
สาวเว้ายาวีกับบ่าวอีสาน
เคยยิ้มให้กันแบ่งปันน้ำใจ
ต่างภูมิลำเนา แต่ว่าเฮาก็เป็นคนไทย
ปลดประจำการกลับบ้านเมื่อไหร่
เบอร์ที่น้องให้ จะหมั่นโทรมา

เทือกเขาบูโดทาบทะมึนไกลมากมายความลับ
กี่ดวงชีวิตที่มอดดับ
สังเวยความเชื่อแยกดินแบ่งฟ้า
อยู่ป้อมน้อยๆ กอดปืนยืนยามตีสามกว่าๆ
เสียงโอละเห่ของแม่แว่วมา
หัวใจครวญว่าคิดฮอดบ้านเด้

อยู่ป้อมน้อยๆ กอดปืนยืนยามตีสามกว่าๆ
เสียงโอละเห่ของแม่แว่วมา
หัวใจครวญว่า.คิดฮอดบ้านเด้

Soldat, Sohn Isans

Musste das Dorf verlassen, wurde zur Armee eingezogen,
Ein junger Soldat, Sohn Isans,
Stationiert an der Grenze zu Malaysia.
Konflikt im Land, misstrauische Blicke machen einsam,
Das Leben ist wie ein kleines Boot, das treibt,
Hängt am seidenen Faden am Ende des Gewehrlaufs.

Meine Heimatstadt,
Die ich jetzt verlassen musste.
Der späte Nachtwind weht pfeifend,
Sie schlafen wohl die ganze Nacht gut und träumen süß.
Der junge Rekrut
Geht auf Patrouille bis spät in die Nacht.
Einsamer Mond, Sternschnuppen, der Ruf der Nachtvögel,
Leise überlagert vom Geräusch der Schüsse vom fernen Berghang.

An guten Tagen, wenn keine Zwischenfälle sind,
Das Yawi-Mädchen und der Junge aus Isan
Haben uns angelächelt, Freundlichkeit geteilt.
Unterschiedliche Heimatorte, aber wir sind beide Thailänder.
Wenn ich aus dem Dienst entlassen werde und nach Hause zurückkehre,
Die Nummer, die du mir gegeben hast, werde ich oft anrufen.

Das Budo-Gebirge ragt dunkel auf, fern, voller Geheimnisse.
Wie viele Leben sind ausgelöscht worden,
Geopfert für den Glauben, der Land und Himmel trennt.
Im kleinen Wachposten, das Gewehr umklammert, stehe ich Wache nach drei Uhr morgens.
Das Wiegenlied meiner Mutter klingt leise herüber,
Mein Herz klagt: Ich vermisse mein Zuhause.

An guten Tagen, wenn keine Zwischenfälle sind,
Das Yawi-Mädchen und der Junge aus Isan
Haben uns angelächelt, Freundlichkeit geteilt.
Unterschiedliche Heimatorte, aber wir sind beide Thailänder.
Wenn ich aus dem Dienst entlassen werde und nach Hause zurückkehre,
Die Nummer, die du mir gegeben hast, werde ich oft anrufen.

Das Budo-Gebirge ragt dunkel auf, fern, voller Geheimnisse.
Wie viele Leben sind ausgelöscht worden,
Geopfert für den Glauben, der Land und Himmel trennt.
Im kleinen Wachposten, das Gewehr umklammert, stehe ich Wache nach drei Uhr morgens.
Das Wiegenlied meiner Mutter klingt leise herüber,
Mein Herz klagt: Ich vermisse mein Zuhause.

Im kleinen Wachposten, das Gewehr umklammert, stehe ich Wache nach drei Uhr morgens.
Das Wiegenlied meiner Mutter klingt leise herüber,
Mein Herz klagt... Ich vermisse mein Zuhause.