โลกใบเหงาของเราสองคน - ไผ่ พงศธร перевод на немецкий

โลกใบเหงาของเราสองคน

ฉันแอบรักเธอ เธอแอบรักเขา เรื่องจริงแสนเศร้าที่เจอทุกวัน
เป็นสุขทุกทีที่เธอใกล้ฉัน เธอคงเหมือนกันเมื่อเขาใกล้เธอ

เขาไม่สนเธอ เธอไม่สนฉัน เหงาใครเหงามันทุกวันที่เจอ
คนที่ต้องเจ็บยังเจ็บเสมอ ใจฉันใจเธอ ใครจะเห็นใจ

ถึงรู้ว่าเจ็บก็ยังจะรัก ถึงต้องอกหักก็ยอมรับได้
ใจเธอรักเขาแบบนี้ใช่ไหม ไม่ต่างกับใจฉันที่ปวดร้าว
หากถามเธอได้ก็อยากจะรู้ เธออยากทนอยู่อย่างนี้หรือเปล่า
แบบคนสองคนบนโลกใบเหงา เธอไม่มีเขา ฉันไม่มีเธอ

อยากรีบตัดใจจากไปสักที นับจากพรุ่งนี้ไม่อยากมาเจอ
แต่ใจเจ้ากรรมคอยพร่ำคำเพ้อ อยากอยู่ใกล้เธอเหงาเป็นเพื่อนกัน

ถึงรู้ว่าเจ็บก็ยังจะรัก ถึงต้องอกหักก็ยอมรับได้
ใจเธอรักเขาแบบนี้ใช่ไหม ไม่ต่างกับใจฉันที่ปวดร้าว
หากถามเธอได้ก็อยากจะรู้ เธออยากทนอยู่อย่างนี้หรือเปล่า
แบบคนสองคนบนโลกใบเหงา เธอไม่มีเขา ฉันไม่มีเธอ

เธอไม่รักฉัน แต่ฉันรักเธอ

Die einsame Welt von uns beiden

Ich liebe dich heimlich, du liebst ihn heimlich. Eine sehr traurige wahre Geschichte, die ich jeden Tag erlebe.
Ich bin jedes Mal glücklich, wenn du mir nahe bist. Du fühlst dich wahrscheinlich genauso, wenn er dir nahe ist.

Er interessiert sich nicht für dich, du interessierst dich nicht für mich. Jeder leidet unter seiner eigenen Einsamkeit, jeden Tag, den wir uns sehen.
Derjenige, der leiden muss, leidet immer weiter. Mein Herz, dein Herz – wer wird Mitleid haben?

Auch wenn ich weiß, dass es wehtut, werde ich dich trotzdem lieben. Auch wenn mein Herz gebrochen werden muss, kann ich es akzeptieren.
Dein Herz liebt ihn so, nicht wahr? Nicht anders als mein Herz, das schmerzt.
Wenn ich dich fragen könnte, würde ich gerne wissen: Willst du es ertragen, so weiterzuleben?
Wie zwei Menschen auf einer einsamen Welt: Du hast ihn nicht, ich habe dich nicht.

Ich möchte schnell den Schlussstrich ziehen und gehen. Ab morgen möchte ich dich nicht mehr treffen.
Aber mein verdammtes Herz flüstert immer wieder wirres Zeug, will dir nahe sein, um einsam deine Gesellschaft zu suchen.

Auch wenn ich weiß, dass es wehtut, werde ich dich trotzdem lieben. Auch wenn mein Herz gebrochen werden muss, kann ich es akzeptieren.
Dein Herz liebt ihn so, nicht wahr? Nicht anders als mein Herz, das schmerzt.
Wenn ich dich fragen könnte, würde ich gerne wissen: Willst du es ertragen, so weiterzuleben?
Wie zwei Menschen auf einer einsamen Welt: Du hast ihn nicht, ich habe dich nicht.

Du liebst mich nicht, aber ich liebe dich.