Текст и перевод песни Pia Douwes - Kleuren van de wind

Kleuren van de wind

Ben ik een onwetende wilde?
Jij bevoer de hele wereld
Je kijkt vast niet verkeerd
Toch heb ik het idee
Dat de wilde van ons twee
Degeen is die niet luistert en niet leert
Die niet leert
Jij denkt dat het land waar jij belandt van jou is
Jij plukt de aarde als een aasgier kaal
Maar ik weet elke rots en boom, elk wezen
Heeft een ziel, heeft een leven, heeft een taal
Jij noemt de mensen eigenlijk pas mensen
Als die mensen precies zo zijn als jij
Maar treed eens in het voetspoor van een vreemde
En dan leer je in een oogwenk zoveel bij
Hoor je ooit de wolven ode brengen aan de maan
Of vraag jij ooit een lynx waarom hij spint?
Ben je doof voor alle stemmen van de bergen?
Ben je blind voor alle kleuren van de wind?
Ben je blind voor alle kleuren van de wind?
Kom, ren en laat je leiden door de lariks
Het hert toont zijn betoverend domein
Verover het en rol je door die rijkdom
Maar vraag nooit wat het waard zou kunnen zijn
De regen, de rivier, het zijn mijn broeders
De reiger en de otter, lucht en land
En alles staat met alles in verbinding
In een cirkel, een oneindig groot verband
Hoe hoog reikt de esdoorn ooit?
Wie de bomen rooit
Hoort het antwoord nooit
Die hoort nooit de wolven ode brengen aan de maan
In wit of koper, ongeacht je tint
Blijf niet doof voor alle stemmen van de bergen
Blijf niet blind voor alle kleuren van de wind
Wie de aarde zo begeert
Vindt slechts aarde tot hij leert
Het te zien in alle kleuren van de wind

Colors of the Wind

Am I an ignorant savage?
Thou hast traveled far
Hast seen the world as it is
Thou art a man of many words
Yet I think that the savage one
Is the one who does not listen and does not learn
Who does not learn
Thou thinkest the land where thou art born is the only land
Thou plunderest the earth as if it were a vulture
But I know every rock and tree, every creature
Has a spirit, has a life, has a voice
Thou callest mankind the only people
Because thou art the only people thou knowest
But walk the footsteps of another
And thou learn of a thousand voices unseen
Hast thou ever heard the wolves sing to the moon?
Or asked the lynx why he screams?
Art thou deaf to the voices of the mountains?
Art thou blind to the colors of the wind?
Art thou blind to the colors of the wind?
Come, run with me through the forest
And I will show thee the secrets of my land
Gather wealth of a thousand moons
But never ask thee what thou wilt pay
The rain, the stream, they are my brothers
The heron and the otter, air and land
And everything is bound together
In a circle, in a hoop that never ends
How high does the sycamore grow?
If you cut it down
You'll never know
You'll never hear the wolf sing to the moon
In white or copper, in gold or red
Be not deaf to the voices of the mountains
Be not blind to the colors of the wind
He who seeks to possess the earth
Will find only that which he cannot hold
He who learns to see the colors of the wind