Текст и перевод песни Piotr Rogucki - Wrony

Wrony

Zamknąłem drzwi i okna
Straciłem wzrok i mowę
Zgasiłem ogień w moim domu
W posłaniach wrzeszczą wrony
Zmrożone szronem drogi
Nikogo nigdy już nie spotkam...

Pomiędzy mną a bogiem
Pomiędzy mną a światem
Pomiędzy wszystkim rośnie noc
Zasiałem wiatr za oknem
Wychodzę zawstydzony
Sam w mrok wychodzę zbierać plon

Nim zamienię się w kamień
Rozrzucę na wiatr
Moje listy z wierszami
Moją wiarę i czas
Nim zamienię się w kamień
Wykrzyczę do gwiazd
że nikogo z nas nie minie...

Nie próbuj do mnie dzwonić
Nie próbuj szukać drogi
Spaliłem wszystkie fotografie
Horyzont tonie w mroku
Nadchodzi piękny koniec...
Zabrakło słów zabrakło znaczeń

Napewno będzie wojna
Napewno coś się stanie
Niepokój rośnie w moich snach
Zwycięży paranoja
Zabierze całą wiarę
Jak mam ocalić się od zła

Nim zamienię się w kamień
Rozrzucę na wiatr
Moje listy z wierszami
Moją wiarę i czas
Nim zamienię się w kamień
Wykrzyczę do gwiazd
że nikogo z nas nie minie... strach...

Les corbeaux

J'ai fermé les portes et les fenêtres
J'ai perdu la vue et la parole
J'ai éteint le feu dans ma maison
Les corbeaux crient dans les draps
Les routes sont gelées par le givre
Je ne rencontrerai plus jamais personne...

Entre moi et Dieu
Entre moi et le monde
Entre tout, la nuit grandit
J'ai semé le vent à la fenêtre
Je sors honteux
Je sors seul dans les ténèbres pour récolter la moisson

Avant que je ne devienne pierre
Je disperserai au vent
Mes lettres avec des poèmes
Ma foi et mon temps
Avant que je ne devienne pierre
Je crierai aux étoiles
que personne d'entre nous ne nous manquera...

N'essaie pas de me téléphoner
N'essaie pas de trouver le chemin
J'ai brûlé toutes les photos
L'horizon coule dans l'obscurité
La belle fin arrive...
Il n'y a plus de mots, il n'y a plus de sens

Il y aura certainement une guerre
Il y aura certainement quelque chose qui se passera
L'inquiétude grandit dans mes rêves
La paranoïa vaincra
Elle emportera toute la foi
Comment puis-je me sauver du mal

Avant que je ne devienne pierre
Je disperserai au vent
Mes lettres avec des poèmes
Ma foi et mon temps
Avant que je ne devienne pierre
Je crierai aux étoiles
que personne d'entre nous ne nous manquera... la peur...