Текст и перевод песни Piotr Rogucki - Zosia

Taka moja nieszczęśliwa dola
Całe życie sam na ojca ziemi
Jedno co mnie trzyma to te pole
I nadzieja, że się jeszcze zmieni
Wybiegła rumiana na mnie prosto z lasu
I zabrała rozum bez pytania
Od tej pory nie traciła czasu
Próżne były wszystkie zabiegania
Zostawili ją dla Maćka od Kowali
Bo miał ziemi więcej niż rozumu
Jakżech poszedł prosić, żeby dali
Powiedzieli "idź, chłopie, do domu!"
Ja nikogo nie mam, a ona jak słońce
Rozjaśniłaby chałupę pustą
Usta ma czerwone i gorące
I złociutki warkocz pode chustą
Jeszcze ją widziołech na rozdrożu
Powiedziała, że mnie też miłuje
Aż zamknęli ją na klucz w komorze
Od tej pory już jej nie widuję
Zlituj się, Boże!
Dłużej nie zniosę!
Gorzałkę piję
Jeszcze zabiję, jeszcze zabiję się.
Nie będę kochoł jak tylko Zosię
Jak tylko moją i nie boję się
Ani że mnie Bóg, ani że ludzie
Ukarzą za to wielkie kochonie
Nie będę kochoł jak tylko Zosię
Jak tylko moją i nie boję się
Ani że mnie Bóg, ani że ludzie
Ukarzą za to wielkie kochonie
Nie będę kochoł jak tylko Zosię
Jak tylko moją i nie boję się
Ani że mnie Bóg, ani że ludzie
Ukarzą za to

Такая моя несчастная дола
Всю жизнь один на отца земли
Единственное, что меня удерживает, это это поле
И надежда, что все еще изменится
Она выбежала на меня прямо из леса.
И она взяла разум, не спрашивая
С тех пор она не теряла времени
Тщетными были все ухаживания
Они оставили ее для кузнеца
Потому что он имел землю больше, чем разум
Как он пошел просить, чтобы дали
Они сказали: "иди, парень, домой!"
У меня никого нет, а она как солнце
Скрасила бы лачугу пустую
Губы красные и горячие
И золотистая коса поде слинг
Я видел ее на перекрестке.
Она сказала, что любит меня тоже.
Пока ее не заперли на ключ в камере
С тех пор я ее больше не вижу.
Сжалься, Господи!
Больше не могу!
Выпивку пью
Еще убью, еще убью.
Я не буду любить, как только Зосю
Как только моя и я не боюсь
Ни что Бог, ни что люди
За это накажут большие любовники
Я не буду любить, как только Зосю
Как только моя и я не боюсь
Ни что Бог, ни что люди
За это накажут большие любовники
Я не буду любить, как только Зосю
Как только моя и я не боюсь
Ни что Бог, ни что люди
Накажут за это