Текст и перевод песни Piotr Rubik feat. Zofia Nowakowska - W Samo Poludnie Zgaslo Slonce

W Samo Poludnie Zgaslo Slonce

Znienacka oddech tracą słowa,
Gdy szept się snuje za dziewczyną,
że on chciał tylko raz spróbować,
Jak będzie świt smakował z inną.
Dziś serca skowyt i dziś skarga,
że zamiast cieszyć się miłością,
Strasznie pragnąłeś czuć na wargach
Smak bezimiennej namiętności.
W samo południe zgasło słońce,
Przestały pachnieć z papieru kwiaty,
żelazko nie jest już gorące,
A cały świat już nie jest światem.
Może to wcale nieistotne,
Bo cóż takiego się zdarzyło,
Nie raz o serce ktoś się potknie
I nie raz się zakończy miłość.
W samo południe zgasło słońce,
Przestały pachnieć z papieru kwiaty,
żelazko nie jest już gorące,
A cały świat już nie jest światem.
W samo południe zgasło słońce,
Przestały pachnieć z papieru kwiaty,
żelazko nie jest już gorące,
A cały świat już nie jest światem.

When the Sun Died Down at High Noon

Suddenly, words lose their breath,
As whispers linger around the girl,
That he only wanted to try once,
How the dawn would taste with another.
Today, the heart's a howl and a complaint,
That instead of basking in love,
You yearned to feel on your lips
The taste of anonymous passion.
At high noon, the sun died down,
The paper flowers ceased to smell,
The iron is no longer hot,
And the whole world is no longer a world.
Maybe it's not even important,
For what has happened after all,
Many stumble upon the heart
And love ends not just once.
At high noon, the sun died down,
The paper flowers ceased to smell,
The iron is no longer hot,
And the whole world is no longer a world.
At high noon, the sun died down,
The paper flowers ceased to smell,
The iron is no longer hot,
And the whole world is no longer a world.