Текст и перевод песни Piotr Rubik feat. Zofia Nowakowska - W samo południe zgasło słońce

Znienacka oddech tracą słowa,
Gdy szept się snuje za dziewczyną,
że on chciał tylko raz spróbować,
Jak będzie świt smakował z inną.
Dziś serca skowyt i dziś skarga,
że zamiast cieszyć się miłością,
Strasznie pragnąłeś czuć na wargach
Smak bezimiennej namiętności.
W samo południe zgasło słońce,
Przestały pachnieć z papieru kwiaty,
żelazko nie jest już gorące,
A cały świat już nie jest światem.
Może to wcale nieistotne,
Bo cóż takiego się zdarzyło,
Nie raz o serce ktoś się potknie
I nie raz się zakończy miłość.
W samo południe zgasło słońce,
Przestały pachnieć z papieru kwiaty,
żelazko nie jest już gorące,
A cały świat już nie jest światem.
W samo południe zgasło słońce,
Przestały pachnieć z papieru kwiaty,
żelazko nie jest już gorące,
A cały świat już nie jest światem...

Внезапно дыхание теряет слова,
Когда шепот бродит девушка,
что он хотел только один раз попробовать,
Как рассвет будет смаковать с другой.
Сегодня сердце скулит и сегодня жалоба,
что вместо того, чтобы наслаждаться любовью,
Ужасно хотелось почувствовать на губах
Вкус безымянной страсти.
В полдень погасло солнце,
Перестали пахнуть бумажными цветами,
утюг больше не горячий,
И весь мир уже не мир.
Может быть, это совсем не важно,
Потому что что случилось?,
Не раз о сердце кто-то спотыкается
И не раз кончалась любовь.
В полдень погасло солнце,
Перестали пахнуть бумажными цветами,
утюг больше не горячий,
И весь мир уже не мир.
В полдень погасло солнце,
Перестали пахнуть бумажными цветами,
утюг больше не горячий,
И весь мир уже не мир...