Текст и перевод песни Piotr Ziola feat. Natalia Przybysz - Zapalniki -

Zapalniki -

Odkąd wiem o Tobie, że istniejesz
Ziemia nie przestaje się trząść
Huragany wieją, wylewają rzeki
I tykają zapalniki bomb
Wiesz, nie odróżniam, czy to światło, czy mrok
I nie potrafię uspokoić rąk
Słyszę jak wołasz ale nie wiem skąd
Twój głos jak echo - tłuczone szkło

Przeklinając szukam Cię bezradnie
Jak dziecko za zasłoną mgły
Gdybyś była głodna noszę kawior
I szampana gdybyś chciała pić
Wiesz, nie odróżniam czy to światło czy mrok
I nie potrafię uspokoić rąk
Słyszę jak wołasz, ale nie wiem skąd
Twój głos jak echo - tłuczone szkło

Rzucam kości
Czytam z wosku
Czytam z krwi
Nie mam Cię
Nie ma Cię
Przyjdź

Płonie w ustach to, co chcę powiedzieć
Gdy zobaczę z bliska Twoją twarz
Ale jeśli stanie ością w gardle
Kto się wtedy będzie głośniej śmiał

Wiesz, nie odróżniam, czy to światło, czy mrok
I nie potrafię uspokoić rąk
Słyszę jak wołasz, ale nie wiem, skąd
Twój głos jak echo - tłuczone szkło
Wiesz, nie odróżniam, czy to światło, czy mrok
I nie potrafię uspokoić rąk
Słyszę jak wołasz ale nie wiem skąd
Twój głos jak echo - tłuczone szkło

Słyszę jak wołasz, wołasz
He-hey! (Twój głos jak echo - tłuczone szkło)
Jak echo

Jak echo
Jak echo

Детонаторы -

С тех пор, как я узнал о твоём существовании,
Земля не перестаёт дрожать.
Бушуют ураганы, реки выходят из берегов,
И тикают детонаторы бомб.
Знаешь, я не различаю свет от тьмы,
И не могу успокоить руки.
Слышу, как ты зовёшь, но не знаю откуда,
Твой голос, как эхо – бьющееся стекло.

Проклиная, ищу тебя отчаянно,
Как ребёнок в тумане.
Если ты голодна, я несу икру,
И шампанское, если хочешь пить.
Знаешь, я не различаю свет от тьмы,
И не могу успокоить руки.
Слышу, как ты зовёшь, но не знаю откуда,
Твой голос, как эхо – бьющееся стекло.

Бросаю кости,
Гадаю на воске,
Гадаю на крови,
Тебя нет.
Тебя нет.
Приди.

Горит на губах то, что хочу сказать,
Когда увижу вблизи твоё лицо.
Но если станет костью в горле,
Кто тогда будет громче смеяться?

Знаешь, я не различаю свет от тьмы,
И не могу успокоить руки.
Слышу, как ты зовёшь, но не знаю откуда,
Твой голос, как эхо – бьющееся стекло.
Знаешь, я не различаю свет от тьмы,
И не могу успокоить руки.
Слышу, как ты зовёшь, но не знаю откуда,
Твой голос, как эхо – бьющееся стекло.

Слышу, как ты зовёшь, зовёшь,
Хей-хей! (Твой голос, как эхо – бьющееся стекло)
Как эхо,

Как эхо,
Как эхо.