Текст и перевод песни Pirro Cako - Ndjenjë E Pathënë

Ndjenjë E Pathënë

Më mundon kjo ndjenjë e pathënë,
Fjalët ti m'i ktheve në harrim,
Në qiell është hëna,
S'i them dot hënë
S'të flas dot për mjegullën në agim.

Më mundon kjo ndjenjë e pathënë,
Në gjoks ti vër çdo fjalë në vend të saj.
Pastaj do të përkund në një djep-këngë,
Me hënën flokëve si karficë e bardhë.

Dhe nëse rrugët për në zemër dot s'i gjen,
Më thuaj të t'i zgjas gishtërinjtë e mi.
Mbi ta mbështete kokën,
Dhe për një çast ti pendë do të kthehesh,
Brenda meje do të vërtitesh, shpirt!

Më mundon kjo ndjenjë e pathënë,
Kur ti je kaq pranë dhe kaq e thjeshtë,
U këput një gjethe nga një pemë,
E verdhë si harresa ... ishte vjeshtë.

Un sentiment inexprimé

Ce sentiment inexprimé me tourmente,
Tu as réduit mes mots au néant,
La lune est dans le ciel,
Je ne peux pas lui parler,
Je ne peux pas te parler de la brume au lever du soleil.

Ce sentiment inexprimé me tourmente,
Tu places chaque mot à sa place dans mon cœur.
Ensuite, je te bercerai dans une berceuse,
Avec la lune à tes cheveux, blanche comme une aiguille.

Et si tu ne trouves pas les chemins pour atteindre ton cœur,
Dis-moi d'étirer mes doigts pour toi.
Pose ta tête sur eux,
Et pour un moment, tu redeviendras plume,
Tu tourbillonneras en moi, mon âme !

Ce sentiment inexprimé me tourmente,
Quand tu es si proche et si simple,
Une feuille se détache d'un arbre,
Jaune comme l'oubli... c'était l'automne.