Текст и перевод песни Pongsit Kampee feat. Lek Carabao - ช่างมันฉันไม่แคร์ (feat. เล็ก คาราบาว)

ช่างมันฉันไม่แคร์ (feat. เล็ก คาราบาว)

กี่เช้าที่เราตื่น กี่คืนที่เราฝัน
กี่วันแห่งชีวิต ใครลิขิตใครเขียน
ช่างเหมือนดั่งเทียนเล่มน้อย
หยาดฝนที่หล่นพรำ หยดน้ำตาเจ็บช้ำ
ตอกย้ำใจให้จำ เจ็บจำและรอคอย
เช้า... ยันบ่าย ย้าย... ลงเย็น
ชีวิตความอยู่เป็นเหมือนดังเล่นละคร
ช่างมันฉันไม่แคร์
ช่างมันฉันไม่แคร์
ไม่แคร์... อันใด

กี่เท้าที่เราย่าง กี่ทางที่เราเดินไป
กว้างไกลสุดขอบรุ้ง พรุ่งนี้คงจะเห็น
คนก็เป็นอย่างนี้
เมื่อหิวก็อยากกิน ด้วยลิ้นอันกระหาย
ด้วยกายอันต้องการ จากงานที่ลำเค็ญ

เห็น... กันอยู่ รู้... ทุกคน
บางครั้งเราสับสนไร้แม้แต่คนเข้าใจ
ช่างมันฉันไม่แคร์
ช่างมันฉันไม่แคร์
ไม่แคร์ อันใด

ช่างมันฉันไม่แคร์ ช่างมันฉันไม่แคร์ ไม่แคร์ อันใด
กี่เท้าที่เราย่าง กี่ทางที่เราเดินไป
กว้างไกลสุดขอบรุ้ง พรุ่งนี้คงจะเห็น คนก็เป็นอย่างนี้
เมื่อหิวก็อยากกิน ด้วยลิ้นอันกระหาย
ด้วยกายอันต้องการ จากงานที่ลำเค็ญ

เห็น... กันอยู่ รู้... ทุกคน
บางครั้งเราสับสนไร้แม้แต่คนเข้าใจ

ช่างมันฉันไม่แคร์
ช่างมันฉันไม่แคร์
ไม่แคร์... อันใด
ช่างมันฉันไม่แคร์
ช่างมันฉันไม่แคร์
ไม่แคร์... อันใด
ช่างมันฉันไม่แคร์
ช่างมันฉันไม่แคร์ ไม่แคร์... อันใด

Who Cares (feat. Lek Carabao)

After waking up in the morning, how many nights have we dreamed?
Who wrote the script for our countless days of existence?
It's like a tiny candle
The drizzle of rain, like the teardrops that hurt
Reminding me of my pain, as I wait in anguish
From morning to afternoon, from afternoon into evening
Our existence is like a play
Who cares about any of it?
Who cares about any of it?
I don't care about any of it

How many steps have we taken, on the countless paths we've wandered?
Beyond the horizon, I see hope for tomorrow
That's just how humans are
Hungry bodies crave sustenance, desperate for food
Weary bodies seek respite from the relentless toil

It's clear to everyone
Sometimes we're lost, with no one to understand
Who cares about any of it?
Who cares about any of it?
I don't care about any of it

Who cares about any of it? Who cares about any of it? I don't care about any of it
How many steps have we taken, on the countless paths we've wandered?
Beyond the horizon, I see hope for tomorrow. That's just how humans are
Hungry bodies crave sustenance, desperate for food
Weary bodies seek respite from the relentless toil

It's clear to everyone
Sometimes we're lost, with no one to understand

Who cares about any of it?
Who cares about any of it?
I don't care about any of it
Who cares about any of it?
Who cares about any of it?
I don't care about any of it
Who cares about any of it?
Who cares about any of it? I don't care about any of it