Текст и перевод песни Portrait - หวิว (เวลาที่เรานึกถึง)

หวิว (เวลาที่เรานึกถึง)

เจ็บอีกแล้ว กับบาดแผลที่ฉันเคยคิดว่าไม่เป็นไร
กับร่องรอยความหลังที่ฉันหลบเอาไว้ข้างในใจ
ไม่รู้นานเท่าไร
จนวันนี้ หลีกตัวเอง ยอมเดินออกมาจากโลกใบเก่า
ซ่อนหัวใจที่มันเคยเต็มไปด้วยเรื่องที่เศร้าเศร้า
หลงคิดว่าแผลเก่า สักวันคงหายดี
* แต่กาลเวลาได้ทำให้ฉันได้รู้ รู้ตัวสักที
ต้องยอมรับบาดแผลที่เกิดกับใจนี้
ยังเจ็บเบาเบา เวลาที่เรานึกถึงความรัก
เจ็บเป็นพักพัก ไม่ถึงกับมีน้ำตา
เจ็บเพียงหวิวหวิว ให้หัวใจดวงเดิมได้รู้ว่า
มันยังคงรู้สึกอยู่ แต่มันก็เต้นได้อยู่
ไม่ว่านานเท่าไร เจ็บจนเป็นเรื่องธรรมดา
เจ็บอีกแล้ว เจ็บที่ใจมันยังคงจำเรื่องของเรา
ยิ่งจะลืมทำไมยิ่งจำ มันเลยทำให้ยิ่งเหงา
เจ็บแผลตรงที่เก่าทุกทีที่เห็นเธอ
ซ้ำ (*)
ก็ยังเจ็บเบาเบา เวลาที่เรานึกถึงความรัก
เจ็บเป็นพักพัก บางครั้งก็มีน้ำตา
เจ็บเพียงหวิวหวิว ให้หัวใจดวงเดิมได้รู้ว่า
มันยังคงรู้สึกอยู่ แต่มันก็เต้นได้อยู่
ไม่ว่านานเท่าไร เจ็บจนแผลนี้มันด้านชา
มันยังคงรู้สึกอยู่ แต่มันก็เต้นได้อยู่
ไม่ว่านานเท่าไร เจ็บจนเป็นเรื่องธรรมดา

Faint (Whenever We Think)

I ache again, with the wounds I used to think were fine
With the traces of the past I hid deep within my heart
I don't know how long
Until today, shunning myself, agreeing to leave my old world behind
Hiding my heart, which used to be full of sadness
Foolishly thinking my old wounds would heal someday
* But time has made me realize, finally understand
I must accept the wounds my heart has suffered
It still aches a little, whenever we remember our love
Aching at intervals, not enough to bring tears
Just a faint ache, to let my heart know
That it still feels, but it can still beat
No matter how long it's been, I ache as if it were normal
I ache again, because my heart still remembers our story
The more I try to forget, the more I remember, and it makes me lonelier
My wounds in my heart aches every time I see you
Repeat (*)
I still ache a little, whenever we remember our love
Aching at intervals, sometimes with tears
Just a faint ache, to let my heart know
That it still feels, but it can still beat
No matter how long it's been, I ache until the wound becomes numb
It still feels, but it can still beat
No matter how long it's been, I ache as if it were normal