Текст и перевод песни Portrait - หวิว (เวลาที่เรานึกถึง)

หวิว (เวลาที่เรานึกถึง)

เจ็บอีกแล้ว กับบาดแผลที่ฉันเคยคิดว่าไม่เป็นไร
กับร่องรอยความหลังที่ฉันหลบเอาไว้ข้างในใจ
ไม่รู้นานเท่าไร
จนวันนี้ หลีกตัวเอง ยอมเดินออกมาจากโลกใบเก่า
ซ่อนหัวใจที่มันเคยเต็มไปด้วยเรื่องที่เศร้าเศร้า
หลงคิดว่าแผลเก่า สักวันคงหายดี
* แต่กาลเวลาได้ทำให้ฉันได้รู้ รู้ตัวสักที
ต้องยอมรับบาดแผลที่เกิดกับใจนี้
ยังเจ็บเบาเบา เวลาที่เรานึกถึงความรัก
เจ็บเป็นพักพัก ไม่ถึงกับมีน้ำตา
เจ็บเพียงหวิวหวิว ให้หัวใจดวงเดิมได้รู้ว่า
มันยังคงรู้สึกอยู่ แต่มันก็เต้นได้อยู่
ไม่ว่านานเท่าไร เจ็บจนเป็นเรื่องธรรมดา
เจ็บอีกแล้ว เจ็บที่ใจมันยังคงจำเรื่องของเรา
ยิ่งจะลืมทำไมยิ่งจำ มันเลยทำให้ยิ่งเหงา
เจ็บแผลตรงที่เก่าทุกทีที่เห็นเธอ
ซ้ำ (*)
ก็ยังเจ็บเบาเบา เวลาที่เรานึกถึงความรัก
เจ็บเป็นพักพัก บางครั้งก็มีน้ำตา
เจ็บเพียงหวิวหวิว ให้หัวใจดวงเดิมได้รู้ว่า
มันยังคงรู้สึกอยู่ แต่มันก็เต้นได้อยู่
ไม่ว่านานเท่าไร เจ็บจนแผลนี้มันด้านชา
มันยังคงรู้สึกอยู่ แต่มันก็เต้นได้อยู่
ไม่ว่านานเท่าไร เจ็บจนเป็นเรื่องธรรมดา

Трепет (Когда я думаю о нас)

Снова боль, в ране, о которой я думала, что всё зажило.
Следы прошлого, которые я прятала глубоко в душе.
Не знаю, сколько времени прошло,
Пока сегодня я, наконец, решилась выйти из старого мира.
Спрятала сердце, которое когда-то было полно печали.
Наивно полагала, что старые раны однажды заживут.
* Но время помогло мне понять, наконец, осознать,
Что нужно принять эту боль в моём сердце.
Всё ещё лёгкая боль, когда я думаю о нашей любви.
Боль накатывает волнами, но слёз уже нет.
Лишь лёгкий трепет, чтобы моё прежнее сердце знало,
Что оно всё ещё чувствует, но продолжает биться.
Сколько бы времени ни прошло, боль стала привычной.
Снова боль, боль от того, что моё сердце всё ещё помнит о нас.
Чем больше пытаюсь забыть, тем больше помню, и от этого ещё тоскливее.
Боль в старой ране каждый раз, когда я вижу тебя.
Повтор (*)
Всё ещё лёгкая боль, когда я думаю о нашей любви.
Боль накатывает волнами, иногда появляются слёзы.
Лишь лёгкий трепет, чтобы моё прежнее сердце знало,
Что оно всё ещё чувствует, но продолжает биться.
Сколько бы времени ни прошло, боль в этой ране онемела.
Оно всё ещё чувствует, но продолжает биться.
Сколько бы времени ни прошло, боль стала привычной.