Текст и перевод песни Pouya - Gharibaneh

Gharibaneh

من باید چی کار کنم, تا تو به باور برسی
دردمو به کی بگم, ای که برایم نفسی
نتونستم که بفهمم, واسه چی دلواپسی
تو خیال نکن که جای, تو رو میگیره کسی
تو با یک بهت غریبانه معصوم
تو با یک نگاه عاشق, ولی مظلوم
نمی دونم, این گناه چه کسی بود
که به ناباوری عشق, شدی محکوم
پشت یک ابر سیاه, نمی شه خورشیدو دید
در مهآلوده شب, آخر جاده رسید, آخر جاده رسید
وقتی از ناباوری, قلب تو پژمرده شد
سخت از دریای عشق, حتی یک قطره چشید
نمی دونی معنی دل بستنو, در اوج باور
وقتی که مستی می اسیر در حجاب ساغر
نمیدونی که چه سخت, شبو تا سحر دویدن
به طلوع صبح یک عشق, ولی هرگز نرسیدن
من باید چی کار کنم, تا تو به باور برسی
دردمو به کی بگم, ای که برایم نفسی
نتونستم که بفهمم, واسه دلواپسی
تو خیال نکن که جای, تو رو میگیره کسی
پشت یک ابر سیاه, نمی شه خورشیدو دید
در مهآلوده شب, آخر جاده رسید, آخر جاده رسید
وقتی از ناباوری, قلب تو پژمرده شد
سخت از دریای عشق, حتی یک قطره چشید
نمی دونی معنی دل بستنو, در اوج باور
وقتی که مستی می اسیر در, حجاب ساغر
نمیدونی که چه سخت, شبو تا سحر دویدن
به طلوع صبح یک عشق, ولی هرگز نرسیدن
من باید چی کار کنم, تا تو به باور برسی
دردمو به کی بگم, ای که برایم نفسی
نتونستم که بفهمم, واسه دلواپسی
تو خیال نکن که جای, تو رو میگیره کسی

Stranger

What should I do, to make you believe
Whom shall I tell my pain, you are my breath
I couldn't understand, why the anxiety
Don't think that anyone, can take your place
You with an innocent, strange shock
You with a loving, but virtuous look
I don't know, whose sin was this
That you were condemned, to disbelief in love
Behind a black cloud, the sun can't be seen
In the misty night, the end of the road came, the end of the road came
When your heart withered from disbelief
Even a drop from the sea of love, tasted hard
You don't know the meaning of devotion, at the height of faith
When you are captivated, by the veil of the goblet
You don't know how hard it is, to run from night till dawn
To reach the dawn of a love, but never arrive
What should I do, to make you believe
Whom shall I tell my pain, you are my breath
I couldn't understand, for anxiety
Don't think that anyone, can take your place
Behind a black cloud, the sun can't be seen
In the misty night, the end of the road came, the end of the road came
When your heart withered from disbelief
Even a drop from the sea of love, tasted hard
You don't know the meaning of devotion, at the height of faith
When you are captivated, by the veil of the goblet
You don't know how hard it is, to run from night till dawn
To reach the dawn of a love, but never arrive
What should I do, to make you believe
Whom shall I tell my pain, you are my breath
I couldn't understand, for anxiety
Don't think that anyone, can take your place