Текст и перевод песни Pranga - Yağış Qadın

Yağış Qadın

Sən yarımın qasidisən,
Əylən Sənə çay demişəm.
Xəyalını göndəribdir bəs ki, mən ax-vay demişəm,
Ax gecələr yatmamışam, mən Sənə lay-lay demişəm,
Sən yatalı mən gözümə ulduzları say demişəm

İndi gözlərindəyəm, ona görə də ağlama,
İzin vermə göz yaşın olub düşüm yanağına.
Yandırırdı hər gecə xəyalını qucaqlamaq,
Zülfümün hər şanəsi keçdi ömür darağına.
Nə qədər zaman keçsə də burda sol yanımdasan,
Yağış ətirli saçlarını sığallasın küləklər,
Qarışmısan damarlarıma dövr edən qanımdasan,
Yüz illər belə keçsə unudulmur mələklər.
Yoluma bax, ölümə gedən hər qatarla səfərdəyəm,
Üzümə bax, tanış gəlirmi gör indi bu qırışlar?
Ordayam yenə, öldürdüyün o yerdəyəm,
Yenə də həmin küçəni isladırdı yağışlar
Ağlama, axı Sən ağlasan mən də ağlaram,
İstəməzdim hər gecə ağrılarımı görəydin,
Saçına düşən yağış, pəncərəndə damla qaram,
Bahar gəldi, mən də gedim yolçu yolda gərəkdi.

Getmə, çünki gedişinə dözməyəcəm mən düzü,
Sənin qızıl şanələrini vəsf eliyir hər sözüm.
Həmişə üzüm gülsə də, bir də gülmüyəcək gözüm,
Onda nə xeyri var əgər qoy heç gülməsin üzüm.
Gündüzüm, həsrətdir bax indi günəşə gündüzüm,
Gətir o qızıl zülfünün tellərində gül düzüm.
Alışmışam yanımda olmadığın hər gecə,
Bir-iki tütün alışsın, badələrimə mey süzüm,
Və vücudumun sol yanında çiynim üstə qalıb izin,
Cavid deyə bilməmişdi: "Getmə, Yağmurun qızı"
Hər ayrılıq günündə küçələrində külək əsir,
Deyəsən, heç Bakı da onda sevməmişdi bizi.

Qonaq gəldi xəyalın, danışdıq bütün gecə,
Danışdıq amma sonda getməyi ilə barışmadım.
Niyəsə yazanda Cavid, ağlıyırdı dün gecə,
Bir də mənim həyatımda olmayacaq Yağış Qadın.
Sən gələndə milyonların içincə yalnızıydım,
Küləklərlə gəlmiş idin, küləklərlə gedirsən,
Dəniz rəngli gözlərinlə tanrıların qızıydın.
Cənnətdən gəlmiş idin, indi mələklərlə gedirsən.
Əllərim boş qalıb, yazılarımda azırdım,
Sən heç istəməsən də təkcə Səndən yazırdım.
Dünən gecə xəyalın qonaq gəldi otağıma,
Tüstü şəraba qardaş oldu və bu mahnı yazıldı.
Xəzər lazım deyil mənə onsuz da gözlərin dəniz,
Mənim qara gözlərim kimi qaradı bəxtimiz,
İçimdə varsan deyə ölüm qorxudur məni.
Biraz kədər, biraz qəm və bitti bizim hekayəmiz.

Getmə, çünki gedişinə dözməyəcəm mən düzü,
Sənin qızıl şanələrini vəsf eliyir hər sözüm.
Həmişə üzüm gülsə də, birdə gülməyəcək gözüm,
Onda nə xeyri var əgər qoy heç gülməsin üzüm.
Gündüzüm, həsrətdir bax indi günəşə gündüzüm,
Gətir o qızıl zülfünün tellərində gül düzüm.
Alışmışam yanımda olmadığın hər gecə,
Bir-iki tütün alışsın, badələrimə mey süzüm,
Və vücudumun sol yanında çiynim üstə qalıb izin,
Cavid deyə bilməmişdi: "Getmə, Yağmurun qızı"
Hər ayrılıq günündə küçələrində külək əsir,
Deyəsən, heç Bakı da onda sevməmişdi bizi

Getmə, çünki gedişinə dözməyəcəm mən düzü,
Sənin qızıl şanələrini vəsf eliyir hər sözüm.
Həmişə üzüm gülsə də, birdə gülməyəcək gözüm,
Onda nə xeyri var əgər qoy heç gülməsin üzüm.
Gündüzüm, həsrətdir bax indi günəşə gündüzüm,
Gətir o qızıl zülfünün tellərində gül düzüm.
Alışmışam yanımda olmadığın hər gecə,
Bir-iki tütün alışsın, badələrimə mey süzüm,
Və vücudumun sol yanında çiynim üstə qalıb izin,
Cavid deyə bilməmişdi: "Getmə, Yağmurun qızı"
Hər ayrılıq günündə küçələrində külək əsir,
Deyəsən, heç Bakı da onda sevməmişdi bizi

Hər kəs sənə ulduz deyə, özüm Sənə ay demışəm,
Sənin gün tək batmağını, ay batana tay demişəm,
Hər gözəldən bir gül alıb Sən gözələ pay demişəm,
İndi yaya qış deyirəm, sabiq qışa yay demişəm,
Gah toyunu yadə salıb, mən dəli nay nay demişəm,
(Gah toyunu yadə salıb mən dəli nay nay demişəm)
Sonra yenə yasə batıb ağları hay-hay demişəm,
Ömrə sürən, mən qara gün, ax demişəm, vay demişəm.

Дождливая Девушка

Ты - ода моей любви,
Развлекись, я назвал тебя чаем.
Ты послала мне свой образ, а я лишь ахнул,
Я не спал всю ночь, напевая тебе колыбельную,
С тех пор как ты заснула, я считаю звезды в небе

Теперь я в твоих глазах, поэтому не плачь,
Не позволяй слезам катиться по твоим щекам.
Каждую ночь я сгорал от желания обнять твой образ,
Каждый локон моих волос попал на гребень судьбы.
Сколько бы времени ни прошло, ты в моем сердце,
Пусть ветер ласкает твои волосы с ароматом дождя,
Ты растворилась в моей крови, течешь по венам,
Даже через столетия ангелов не забыть.
Смотри на мой путь, я в каждом поезде, что идет к смерти,
Посмотри на мое лицо, узнаешь ли ты эти морщины?
Я снова там, где ты меня убила,
И снова дождь поливал ту же улицу
Не плачь, ведь если ты заплачешь, то и я заплачу,
Я бы не хотел, чтобы ты каждую ночь видела мою боль,
Я - капля дождя на твоих волосах, на твоем окне,
Пришла весна, мне пора идти, путник должен быть в пути.

Не уходи, ведь я не вынесу твоего ухода,
Каждое мое слово воспевает твои золотые локоны.
Даже если мое лицо будет улыбаться, мои глаза больше никогда не улыбнутся,
Какой смысл в том, чтобы мое лицо улыбалось.
Мой день полон тоски по солнцу,
Принеси, я сплету венок из роз в твои золотые кудри.
Я привык к каждой ночи без тебя,
Пусть пара сигарет горит, а я налью вино в бокалы,
И на моей левой стороне, на моем плече остался твой след,
Джавид не смог сказать: "Не уходи, Дождливая Девушка"
В каждый день разлуки на улицах дует ветер,
Как будто и Баку нас не любил.

Твой образ навестил меня, мы проговорили всю ночь,
Мы говорили, но я так и не смирился с твоим уходом.
Почему-то Джавид плакал прошлой ночью, когда писал,
Дождливой Девушки больше не будет в моей жизни.
Когда ты пришла, я был одинок среди миллионов,
Ты пришла с ветром, и с ветром уходишь,
С твоими глазами цвета моря, ты была дочерью богов.
Ты пришла из рая, а теперь уходишь с ангелами.
Мои руки пусты, в моих писаниях не хватает слов,
Хотя ты и не хотела, я писал только о тебе.
Прошлой ночью твой образ навестил мою комнату,
Дым подружился с вином, и родилась эта песня.
Мне не нужно Каспийское море, ведь твои глаза - океан,
Наша судьба черна, как мои черные глаза,
Я боюсь смерти, потому что ты у меня в душе.
Немного печали, немного горя, и наша история закончена.

Не уходи, ведь я не вынесу твоего ухода,
Каждое мое слово воспевает твои золотые локоны.
Даже если мое лицо будет улыбаться, мои глаза больше никогда не улыбнутся,
Какой смысл в том, чтобы мое лицо улыбалось.
Мой день полон тоски по солнцу,
Принеси, я сплету венок из роз в твои золотые кудри.
Я привык к каждой ночи без тебя,
Пусть пара сигарет горит, а я налью вино в бокалы,
И на моей левой стороне, на моем плече остался твой след,
Джавид не смог сказать: "Не уходи, Дождливая Девушка"
В каждый день разлуки на улицах дует ветер,
Как будто и Баку нас не любил

Не уходи, ведь я не вынесу твоего ухода,
Каждое мое слово воспевает твои золотые локоны.
Даже если мое лицо будет улыбаться, мои глаза больше никогда не улыбнутся,
Какой смысл в том, чтобы мое лицо улыбалось.
Мой день полон тоски по солнцу,
Принеси, я сплету венок из роз в твои золотые кудри.
Я привык к каждой ночи без тебя,
Пусть пара сигарет горит, а я налью вино в бокалы,
И на моей левой стороне, на моем плече остался твой след,
Джавид не смог сказать: "Не уходи, Дождливая Девушка"
В каждый день разлуки на улицах дует ветер,
Как будто и Баку нас не любил

Пусть все зовут тебя звездой, а я назвал тебя луной,
Твой закат, подобен закату луны,
Я собрал по розе с каждой красавицы и заплатил ими за твою красоту,
Теперь я называю лето зимой, а бывшую зиму - летом,
Вспоминая нашу свадьбу, я, как безумец, напевал свадебную мелодию,
(Вспоминая нашу свадьбу, я, как безумец, напевал свадебную мелодию)
А потом, погружаясь в траур, я плакал и причитал,
О, моя жизнь, полная черных дней, я говорил "ах" и "ой".