Sən Qanadsan - PRoMete перевод на немецкий

Sən Qanadsan

Mələklər bunu səmavi sevinc adlandırır,
şeytanlar isə cəhənnəm əzabı,
Insanlar isə buna sevgi deyir. (Henrix Heyn)

Bu gün yenə evimdə yarım saatlıq qonaq idin.
Cismin yanımda idi, özün isə uzaq idin.
Fikirləşirdim, səni buraxmaram uzaqlara,
Amma məni anlamırdın, sanki körpə uşaq idin.
Hisslərin yenə kontrolda, sinirlərinsə üzdə,
Mən sənə uçmaq təklif edirdim, sənsə üzmək.
İnan mənə, belə anlarda çox çətin olur,
Səni çox sevsəm də, sənin kaprizlərinə dözmək.
Yenə köçmək və rədd olmaq buralardan,
Hissləri qayıdır dərhal mənə bu anlarda.
Toxunuşlar, sanki divara yaxılmış palçıq olur,
Verdiyin qanadlarsa dönüb olur qoluma qandal.
Kəs bütün bağlarımı! Qanadsız da yaşayaram!
Sənsiz ölərəm, bilirəm, amma kim var ki əbədi?
Dərviş kimi həyatımı belimdə daşıyaram.
Olmasan bu ömürdə, yaşamağımın səbəbi.

Kim tək uçmaq istər?
Sən qanadsan, mən göyərçin.
Soyuq ürəyin, eşq tumurcuq,
Ürəyində çicəklər göyərmir.
Kim tək uçmaq istər?
Sən qanadsan, mən göyərçin.
Soyuq ürəyin, eşq tumurcuq,
Ürəyində çicəklər göyərmir.

Əl-ələ tutmağımızı yadına sal (xatırla)
Barmaqlar iç-içə, tər, su kimi ovuclardan axır,
Əl-ələ gəzməyimizi yadına sal (xatırla),
Sanki bütün dünya çönüb birdən bizə baxır.
Sən paxıl, amma elə bil ki burda nəsə səhv bir şey,
Mənimlə sevgilin yox, düşmən kimi davranırsan.
Mən paxıl, səni bütün dünyadan üstün tuturam,
Mənimlə dava edib, üzümə zəngləri bağlayırsan.
Mən yalançı, mən həqiqi... Bu asılıdır əhvalından.
Şən günlərin sayı: beşin ikiyə nisbətində.
Gah düzəlir, gah pozulur, baş açılmır əhvalından,
Görəsən daha nələr var, mənim bu qismətimdə?
Səbrim sanki ümman, sən içində üzürsən.
İstəmirəm boğulasan, əvvəl boğulduğun kimi.
Bezmirəm, yox! Dözmürəm, yox! Bu sətirlər başqa şeydir,
Qəbul edirəm mən səni, olduğun kimi.

Kim tək uçmaq istər?
Sən qanadsan, mən göyərçin.
Soyuq ürəyin, eşq tumurcuq,
Ürəyində çicəklər göyərmir.
Kim tək uçmaq istər?
Sən qanadsan, mən göyərçin.
Soyuq ürəyin, eşq tumurcuq,
Ürəyində çicəklər göyərmir.

Du bist Flügel

Engel nennen dies himmlische Freude,
Teufel nennen es Höllenqual,
Menschen aber nennen es Liebe. (Heinrich Heine)

Heute warst du wieder für eine halbe Stunde Gast in meinem Haus.
Dein Körper war bei mir, doch du selbst warst fern.
Ich dachte, ich würde dich nicht in die Ferne ziehen lassen,
Aber du verstandst mich nicht, als wärst du ein kleines Kind.
Deine Gefühle wieder unter Kontrolle, deine Nerven aber lagen blank,
Ich bot dir an zu fliegen, du aber wolltest schwimmen.
Glaub mir, in solchen Momenten ist es sehr schwer,
Obwohl ich dich sehr liebe, deine Launen zu ertragen.
Wieder wegziehen und von hier verschwinden,
Diese Gefühle kehren in solchen Momenten sofort zu mir zurück.
Berührungen werden wie Lehm, der an die Wand geklatscht ist,
Die Flügel, die du gibst, werden zu Fesseln an meinen Armen.
Zerschneide all meine Bande! Auch ohne Flügel werde ich leben!
Ohne dich sterbe ich, ich weiß, aber wer ist schon ewig?
Wie ein Derwisch werde ich mein Leben auf meinem Rücken tragen.
Wärst du nicht in diesem Leben, der Grund meines Daseins.

Wer will schon allein fliegen?
Du bist Flügel, ich eine Taube.
Dein kaltes Herz, eine Liebesknospe,
In deinem Herzen sprießen keine Blumen.
Wer will schon allein fliegen?
Du bist Flügel, ich eine Taube.
Dein kaltes Herz, eine Liebesknospe,
In deinem Herzen sprießen keine Blumen.

Erinnere dich, wie wir Händchen hielten (erinnere dich),
Finger ineinander verschlungen, Schweiß, wie Wasser aus den Handflächen fließt,
Erinnere dich, wie wir Hand in Hand gingen (erinnere dich),
Als ob die ganze Welt sich plötzlich umdreht und uns ansieht.
Du bist eifersüchtig, aber es scheint, als wäre hier etwas falsch,
Du behandelst mich nicht wie deinen Geliebten, sondern wie einen Feind.
Ich bin eifersüchtig (beschützend), ich schätze dich mehr als die ganze Welt,
Du streitest mit mir und legst mir am Telefon auf.
Ich bin ein Lügner, ich bin wahrhaftig... Das hängt von deiner Stimmung ab.
Die Zahl der fröhlichen Tage: im Verhältnis von fünf zu zwei.
Mal wird es besser, mal schlechter, aus deiner Stimmung wird man nicht schlau,
Was wohl noch alles in meinem Schicksal auf mich wartet?
Meine Geduld ist wie ein Ozean, du schwimmst darin.
Ich will nicht, dass du ertrinkst, so wie du es schon einmal bist.
Ich werde dessen nicht müde, nein! Ich ertrage es nicht, nein! Diese Zeilen sind etwas anderes,
Ich akzeptiere dich so, wie du bist.

Wer will schon allein fliegen?
Du bist Flügel, ich eine Taube.
Dein kaltes Herz, eine Liebesknospe,
In deinem Herzen sprießen keine Blumen.
Wer will schon allein fliegen?
Du bist Flügel, ich eine Taube.
Dein kaltes Herz, eine Liebesknospe,
In deinem Herzen sprießen keine Blumen.