Текст и перевод песни PRoMete - Sən Qanadsan

Sən Qanadsan

Mələklər bunu səmavi sevinc adlandırır,
şeytanlar isə cəhənnəm əzabı,
Insanlar isə buna sevgi deyir. (Henrix Heyn)

Bu gün yenə evimdə yarım saatlıq qonaq idin.
Cismin yanımda idi, özün isə uzaq idin.
Fikirləşirdim, səni buraxmaram uzaqlara,
Amma məni anlamırdın, sanki körpə uşaq idin.
Hisslərin yenə kontrolda, sinirlərinsə üzdə,
Mən sənə uçmaq təklif edirdim, sənsə üzmək.
İnan mənə, belə anlarda çox çətin olur,
Səni çox sevsəm də, sənin kaprizlərinə dözmək.
Yenə köçmək və rədd olmaq buralardan,
Hissləri qayıdır dərhal mənə bu anlarda.
Toxunuşlar, sanki divara yaxılmış palçıq olur,
Verdiyin qanadlarsa dönüb olur qoluma qandal.
Kəs bütün bağlarımı! Qanadsız da yaşayaram!
Sənsiz ölərəm, bilirəm, amma kim var ki əbədi?
Dərviş kimi həyatımı belimdə daşıyaram.
Olmasan bu ömürdə, yaşamağımın səbəbi.

Kim tək uçmaq istər?
Sən qanadsan, mən göyərçin.
Soyuq ürəyin, eşq tumurcuq,
Ürəyində çicəklər göyərmir.
Kim tək uçmaq istər?
Sən qanadsan, mən göyərçin.
Soyuq ürəyin, eşq tumurcuq,
Ürəyində çicəklər göyərmir.

Əl-ələ tutmağımızı yadına sal (xatırla)
Barmaqlar iç-içə, tər, su kimi ovuclardan axır,
Əl-ələ gəzməyimizi yadına sal (xatırla),
Sanki bütün dünya çönüb birdən bizə baxır.
Sən paxıl, amma elə bil ki burda nəsə səhv bir şey,
Mənimlə sevgilin yox, düşmən kimi davranırsan.
Mən paxıl, səni bütün dünyadan üstün tuturam,
Mənimlə dava edib, üzümə zəngləri bağlayırsan.
Mən yalançı, mən həqiqi... Bu asılıdır əhvalından.
Şən günlərin sayı: beşin ikiyə nisbətində.
Gah düzəlir, gah pozulur, baş açılmır əhvalından,
Görəsən daha nələr var, mənim bu qismətimdə?
Səbrim sanki ümman, sən içində üzürsən.
İstəmirəm boğulasan, əvvəl boğulduğun kimi.
Bezmirəm, yox! Dözmürəm, yox! Bu sətirlər başqa şeydir,
Qəbul edirəm mən səni, olduğun kimi.

Kim tək uçmaq istər?
Sən qanadsan, mən göyərçin.
Soyuq ürəyin, eşq tumurcuq,
Ürəyində çicəklər göyərmir.
Kim tək uçmaq istər?
Sən qanadsan, mən göyərçin.
Soyuq ürəyin, eşq tumurcuq,
Ürəyində çicəklər göyərmir.

Tu es mes ailes

Les anges appellent cela la joie céleste,
les démons l'appellent le tourment de l'enfer,
Les humains l'appellent l'amour. (Henrix Heyn)

Aujourd'hui encore, tu étais mon invité pendant une demi-heure.
Ton corps était à mes côtés, mais toi, tu étais loin.
Je pensais que je ne te laisserais pas partir,
Mais tu ne me comprenais pas, tu étais comme un enfant.
Tes sentiments étaient encore sous contrôle, tes nerfs sur ton visage,
Je te proposais de voler, toi tu voulais nager.
Crois-moi, dans ces moments, c'est très difficile,
Même si je t'aime beaucoup, supporter tes caprices.
Encore une fois, partir et rejeter tout cela,
Les sentiments me reviennent immédiatement dans ces moments.
Les touchers, comme de la boue jetée sur un mur,
Les ailes que tu as données sont devenues des chaînes à mon bras.
Coupe tous mes liens ! Je vivrai aussi sans ailes !
Je mourrai sans toi, je le sais, mais qui est éternel ?
Comme un derviche, je porte ma vie sur mes épaules.
Si tu n'es pas dans cette vie, la raison de ma vie.

Qui veut voler seul ?
Tu es mes ailes, moi je suis la colombe.
Ton cœur froid, le bourgeon d'amour,
Les fleurs ne fleurissent pas dans ton cœur.
Qui veut voler seul ?
Tu es mes ailes, moi je suis la colombe.
Ton cœur froid, le bourgeon d'amour,
Les fleurs ne fleurissent pas dans ton cœur.

Rappelle-toi (souviens-toi) quand on se tenait la main
Les doigts entrelacés, la sueur, comme de l'eau coulant des poings,
Rappelle-toi (souviens-toi) quand on marchait main dans la main,
Comme si le monde entier s'était retourné pour nous regarder.
Tu es avare, mais c'est comme si quelque chose n'allait pas,
Tu te conduis comme un ennemi avec moi, et non pas comme un amant.
Je suis avare, je te place au-dessus de tous dans le monde,
Tu te disputes avec moi et tu me mets des chaînes aux oreilles.
Je suis menteur, je suis vrai... Cela dépend de ton humeur.
Le nombre de tes jours joyeux : cinq contre deux.
C'est tantôt réparé, tantôt cassé, impossible de comprendre ton humeur,
Qui sait ce qu'il y a encore dans ma part ?
Ma patience est comme un océan, tu y navigues.
Je ne veux pas que tu te noies, comme tu l'as déjà fait.
Je ne suis pas fatigué, non ! Je ne supporte pas, non ! Ces lignes sont autre chose,
J'accepte qui tu es, tel que tu es.

Qui veut voler seul ?
Tu es mes ailes, moi je suis la colombe.
Ton cœur froid, le bourgeon d'amour,
Les fleurs ne fleurissent pas dans ton cœur.
Qui veut voler seul ?
Tu es mes ailes, moi je suis la colombe.
Ton cœur froid, le bourgeon d'amour,
Les fleurs ne fleurissent pas dans ton cœur.