Текст и перевод песни Przemysław Gintrowski - 17 IX

17 IX

Moja bezbronna ojczyzna przyjmie cię najeźdźco
A droga którą Jaś i Małgosia dreptali do szkoły
Nie rozstąpi się w przepaść

Rzeki nazbyt leniwe nieskore do potopów
Rycerze śpiący w górach będą spali dalej
Więc łatwo wejdziesz nieproszony gościu

Ale synowie ziemi nocą się zgromadzą
śmieszni karbonariusze spiskowcy wolności
Będą czyścili swoje muzealne bronie
Przysięgali na ptaka i na dwa kolory

A potem tak jak zawsze - łuny i wybuchy
Malowani chłopcy bezsenni dowódcy
Plecaki pełne klęski rude pola chwały
Krzepiąca wiedza że jesteśmy - sami

Moja bezbronna ojczyzna przyjmie cię najeźdźco
I da ci sążeń ziemi pod wierzbą - i spokój
By ci co po nas przyjdą uczyli się znowu
Najtrudniejszego kunsztu - odpuszczania win

17 IX

My defenseless homeland will welcome you, invader
And the road that Hansel and Gretel walked to school
Will not part into an abyss

The rivers are too lazy and slow to flood
The knights sleeping in the mountains will continue to sleep
So you will enter easily, uninvited guest

But the sons of the land will gather at night
Funny Carbonari, conspirators of freedom
They will clean their museum weapons
They swore on the bird and the two colors

And then, as always - fires and explosions
Painted boys, sleepless commanders
Backpacks full of defeat, red fields of glory
The reassuring knowledge that we are - alone

My defenseless homeland will welcome you, invader
And will give you a fathom of land under the willow - and peace
So that those who come after us will learn again
The most difficult skill - forgiveness of sins