Madar - Putak перевод на немецкий

Madar

حاجی یه پسر بود تو همین کوچه ی بغل دستی
تو یه خونه ی نقلی همین پایین کمربندی
پدر تا شب سگ دو میزد ولی بخدا پدر سگ نی
این پولو میبینی این کاغذه پدر سگ نی

پسرک کوچولو بود ناز یه جیگر هفت ساله
هرروز یه توپو هدیه میداد به شیشه ی همسایه
مادرشم همیشه می بوسیدش
جا اینکه بگه سرسام سرگرفتم
مث درباره مث تن باره مث پروانه!
خلاصه که گذشتو هی یه چندسالی رفت

مادر از شیکمش زد
تا سایز پسرش شد شلوار بگ
پدره ام که سال تا سال
یادمه یه کت فیکس داشته
تا این پسره کوچولو تو مدرسه خوشتیپ باشه
پسرک به مادره میگفت جادوگر هو
یکی به مامانش میگفت نابودگر دو
مامانش یه چشم داشت و پسربچه خب
همیشه از مامانش خجالت می کشید ، تف

راجع به پدر و مادر، ما در عمرمون دیدیم
تجربه عمرمونه
افرادی که پدر و مادر ازشون راضی بودن
دست به هر چی زدن طلا می شه
افرادی که ازشون راضی نبودن
هرچی میزنن نمی شه
بعضیا میان سوال می کنن
می گه آقا ما هرچی می زنیم نمی شه

یه روز بار و بندیل ، کیف کولی پوش ، کفش بندی
با رفیق قرار ، سره تختی ، هرروز تو راه شرط بندی
هرروز مدرسه با تاخیر

انقدر عجله داشت تغذیه رو جاگذاشت ته کیف
مادرک تا تغذیه رو دستش نده شاد نمیشه
میره مدرسه پسره میگه اومدی اینجا که چی شه
حالا یه روز گرسنه بمونم چی میشه

دوستام همه میگن مامانت غول آخره Evil شیشه
چندسالی میگذره میره پسرک زن میگیره
بچه دار میشه میزاره با زنش از شهر میره
تا نکنه یه وقت مامانه باعث خجالت اون شه
مامانه قدیما بیدار بود تا خواب اون روون شه

سالیان سال نه مامانو میبینه نه بهش زنگ میزنه
هرروز به یه بهونه ای رو نیومدنش رنگ میزنه
مامانه میگه بیا مریضم نمیخوام یقتو بگیرم
توروخدا یه سر بهم بزن میخوام نوه امو ببینم

پسرک راضی نمیشه مادرک میمیره
میره شهر رو طاقچه یک نامه ای از اون میبینه
پسرم بچه بودی ، قشنگ ، ناز ، زیبا
توی تصادف یکی از چشات شدش نابینا

خواستم با دوتا چشات بچتو ببینی تا بشم شاد
پسرم هرجا هستی مواظب چشم باش
می گه مامان ننم راضی بودن ازم
بله زمان حیات راضی بودن

حالا که مرده یادش نکردی ناراضی شده
شاید زمان حیات از شما راضی بودن
اما حالا که فوت کرده براش کار خیر کردی

Mutter

Hadschi, da war ein Junge, gleich hier in der Gasse nebenan,
in einem kleinen Häuschen, direkt unten an der Umgehungsstraße.
Der Vater schuftete bis nachts, aber bei Gott, er war kein Mistkerl.
Siehst du dieses Geld? Dieses Papier, das ist der Mistkerl, nicht er.

Der kleine Junge war süß, ein Schatz, sieben Jahre alt.
Jeden Tag schenkte er dem Nachbarfenster einen Ball.
Seine Mutter küsste ihn immer,
anstatt zu sagen: 'Ich krieg Kopfschmerzen davon!'
Wie ein Kreisel, wie eine Last, wie ein Schmetterling!
Jedenfalls vergingen so einige Jahre.

Die Mutter sparte sich das Essen vom Mund ab,
damit die Hosengröße ihres Sohnes Baggy wurde.
Und der Vater, Jahr für Jahr,
ich erinnere mich, hatte einen einzigen passenden Mantel,
damit dieser kleine Junge in der Schule schick aussah.
Der Junge nannte die Mutter 'Hexe, huh!'
Ein anderer nannte seine Mama 'Zerstörerin Zwei'.
Seine Mama hatte nur ein Auge, und der Junge, nun ja,
schämte sich immer für seine Mama, pfui!

Was Vater und Mutter angeht, so haben wir in unserem Leben gesehen,
es ist die Erfahrung unseres Lebens:
Menschen, mit denen Vater und Mutter zufrieden waren,
alles, was sie anfassten, wird zu Gold.
Menschen, mit denen sie nicht zufrieden waren,
was immer sie versuchen, es gelingt nicht.
Manche kommen und fragen,
sie sagen: 'Herr, was immer wir anpacken, es klappt nicht.'

Eines Tages, Sack und Pack, Rucksack auf, Schnürschuhe an,
Treffen mit dem Kumpel, am Takhti, jeden Tag unterwegs Wetten abschließen,
jeden Tag zu spät zur Schule.

Er hatte es so eilig, dass er sein Pausenbrot unten in der Tasche vergaß.
Die Mutter ist nicht glücklich, bis sie ihm das Essen in die Hand gegeben hat.
Sie geht zur Schule, der Sohn sagt: 'Was willst du hier, was soll das?'
'Was macht es schon, wenn ich mal einen Tag hungrig bleibe?'

'Meine Freunde sagen alle, deine Mama ist der Endgegner, das böse Glasauge.'
Einige Jahre vergehen, der Junge heiratet,
bekommt Kinder, packt seine Sachen und zieht mit seiner Frau aus der Stadt weg.
Damit die Mutter ihm ja keine Peinlichkeiten bereitet.
Die Mutter, die früher wach blieb, damit sein Schlaf sanft wurde.

Jahrelang sieht er die Mutter nicht, ruft sie nicht an.
Jeden Tag findet er eine neue Ausrede, um sein Nichterscheinen zu rechtfertigen.
Die Mutter sagt: 'Komm doch, ich bin krank. Ich will dir nicht zur Last fallen.'
'Um Himmels Willen, schau kurz vorbei, ich möchte mein Enkelkind sehen.'

Der Sohn lässt sich nicht erweichen. Die Mutter stirbt.
Er fährt in die Stadt zurück. Auf dem Kaminsims findet er einen Brief von ihr:
'Mein Sohn, als du ein Kind warst, hübsch, süß, wunderschön,
da wurdest du bei einem Unfall auf einem Auge blind.

Ich wollte, dass du dein Kind mit beiden Augen sehen kannst, damit ich glücklich sein konnte.
Mein Sohn, wo immer du bist, pass gut auf mein Auge auf.'
Er fragt: 'Waren Mutter und Vater mit mir zufrieden?'
'Ja, zu ihren Lebzeiten waren sie zufrieden.'

'Jetzt, wo sie tot ist und du ihrer nicht gedacht hast, ist sie unzufrieden geworden.'
'Vielleicht waren sie zu Lebzeiten mit dir zufrieden,
aber jetzt, wo sie verstorben ist, hast du gute Werke für sie getan?'