Pohas - Quarks перевод на немецкий

Pohas

Kārtējais smagais rīts - pohas!
Kabatā nedaudz kāposts,
Es sēžu bārā kā lohs,
Man ir sūdīgi, es lāpos.
Ļoti miglaini atceros vakardienu
Kā ar naidu no kāda gaidu kādu uzbraucienu.
Citu sarunās lienu
Dzeru visīti ar pienu
Krītu ceļos, skrienu,
Stāvu, stutēju sienu
Vēl sadraudzējos ar kaut kādu mentu.
Še tev - no viņa nesa pēc lētām cigaretēm
Vecais metējs
Stāsta, ka aiz nav ko darīt iet ar steku bombžus zvetēt
Īsāk kašķi meklēt
Un te viņš sēž uz trepēm
Un tādam svešiniekam kā man izkrata savu sirdi
A man pa pjanim no tā pat asaras sāka birt.
Te viņš pieklusa uz brīdi,
Jo sajuta pēc kā no manis smird
Un teica: Fhūuu...! Ak, Dievs, pēc kā tu izksties!
Ej uz mājām izgulies.
Es nesapratu, ko šī frāze sevī ietver,
Jo principā es izskatījos kā vienmēr - pālī.

Tādu mērķi kā mainīt sevi
Man šķiet ļoti, man šķiet ļoti

Tādu mērķi kā mainīt sevi
Man šķiet ļoti.

O, šitas ir jā... jā. Na na na
Na na na na na na... Jā, jā!!!

Un kopš tā brīža tālāk man vairs filma nelīmējas
Un nekā. Alu atcerējos, ka baigi skaļi smējos
Tusējot ar kaut kādām divām džangām vakar.
Ar vienu no viņām man stroga bija divi sakari.
Bet nekādi nevaru atcerēties ne vārdus, ne sejas
Prātā nāk nesavienojamas kadru slejas.
Tualetes pods, nolieta grīda...
Vaij... dejas, pustukš bārs,
Grūstīšanās un atkal dzērien slejas
Kā pa vidam pavīd tāda gaiša doma nepiedzerties
Jo pēc tam kā vienmēr būs tā, ka no rīta nepiecelties
Kur man sanāk visam šitam vārdus smelties
Es nezinu tiešām
Un atkal leju sev iekšā.

Tādu mērķi kā mainīt sevi
Man šķiet ļoti, man šķiet ļoti

Tādu mērķi kā mainīt sevi
Man šķiet ļoti.

Nebeidzami slāpst,
Galvas sāpes, temperatūra kāpj.
Es jūtos vienkārši no nekā
Tā kā vecs tārps
Dzeru šeit un ceru, ka vairs nebija nekādu sūdu,
Jo man vienmēr sanāk maksāt dārgi par katru kļūdu
Man visu laiku vienā ausī kaut kāda dūkoņa skan
Paga... paga... dzirdi?!?
Man šķiet, ka man kāds zvana
Hallo! Čau! Kā iet?
Nē, naudas man nav! A kas bija?
Es vakar no Tevis aizņēmos?
Vakar aizņēmies, jā.
Un cik daudz?
Sešdesmit divus latus
Ej dirst, Lāci. Es esmu... nācis.
Kaut ko izdomās. Viss!
Tā tik vēl trūka
Kāds es esmu cūka
Un lai izbēgtu šo sūdu,
Man laikam jākļūst par mūku. Vai ne, ko?
Šķiet var runāt mūžīgi par to.
Aizies pāris dienas, lai visu šito sakārtotu.
Skaidrs, ka vajag gadus, lai tādu dzīvi pārkārtotu,
Bet vienkāršāk ir aizvērt uz to acis
Un to es protu kā neko citu... kā neko citu.

Kater

Wieder ein schwerer Morgen - Kater!
Ein bisschen Moos in der Tasche,
Ich sitz' in der Bar wie ein Trottel,
Mir geht's beschissen, ich reparier' mich.
Ganz verschwommen erinnere ich mich an gestern
Wie ich voller Hass von jemandem einen Anpfiff erwarte.
Mische mich in die Gespräche anderer ein
Trinke Whiskey mit Milch
Falle auf die Knie, renne,
Stehe, stütze die Wand
Hab mich noch mit irgendeinem Bullen angefreundet.
Da hast du's - der roch nach billigen Zigaretten
Der alte Aufschneider
Erzählt, dass er aus Langeweile mit dem Schlagstock Penner verprügelt
Kurz gesagt, sucht Streit
Und da sitzt er auf der Treppe
Und schüttet einem Fremden wie mir sein Herz aus
Und mir Besoffenem kamen davon sogar die Tränen.
Da wurde er kurz still,
Weil er roch, wonach ich stank
Und sagte: Puhh...! Ach Gott, wie siehst du denn aus!
Geh nach Hause und schlaf dich aus.
Ich verstand nicht, was dieser Satz bedeutete,
Denn im Grunde sah ich aus wie immer - besoffen.

So ein Ziel, wie mich zu ändern
Scheint mir sehr, scheint mir sehr

So ein Ziel, wie mich zu ändern
Scheint mir sehr.

Oh, das ist ja... ja. Na na na
Na na na na na na... Ja, ja!!!

Und ab dem Moment hab ich einen Filmriss
Und nichts. Bier, erinnerte ich mich, dass ich verdammt laut lachte
Als ich gestern mit irgendwelchen zwei Mädels abhing.
Mit einer von ihnen hatte ich streng genommen zwei Affären.
Aber ich kann mich absolut nicht an Namen oder Gesichter erinnern
Unzusammenhängende Bilderfetzen kommen mir in den Sinn.
Toilettenschüssel, vollgepisster Boden...
Autsch... Tanzen, halbleere Bar,
Geschubse und wieder Reihen von Drinks
Wie zwischendurch der helle Gedanke aufblitzt, mich nicht zu besaufen
Weil es danach wie immer so sein wird, dass ich morgens nicht aufstehen kann
Woher ich nur die Worte für all das nehme
Ich weiß es wirklich nicht
Und schütte es wieder in mich rein.

So ein Ziel, wie mich zu ändern
Scheint mir sehr, scheint mir sehr

So ein Ziel, wie mich zu ändern
Scheint mir sehr.

Endloser Durst,
Kopfschmerzen, die Temperatur steigt.
Ich fühle mich einfach grundlos
Wie ein alter Wurm
Trinke hier und hoffe, da war nicht noch mehr Scheiße,
Denn ich zahle immer teuer für jeden Fehler
Mir dröhnt die ganze Zeit irgendwas in einem Ohr
Warte... warte... hörst du?!?
Ich glaube, mich ruft jemand an
Hallo! Hi! Wie geht's?
Nein, ich hab kein Geld! Und was war?
Ich hab gestern von dir geliehen?
Gestern geliehen, ja.
Und wie viel?
Zweiundsechzig Lats
Scheiße, Lāci. Ich werd'... was finden.
Ich denk mir was aus. Schluss!
Das hat mir gerade noch gefehlt
Was für ein Schwein ich bin
Und um dieser Scheiße zu entkommen,
Muss ich wohl Mönch werden. Nicht wahr, was?
Man könnte wohl ewig darüber reden.
Es wird ein paar Tage dauern, um all das zu regeln.
Klar, es braucht Jahre, um so ein Leben umzustellen,
Aber es ist einfacher, die Augen davor zu verschließen
Und das kann ich wie nichts anderes... wie nichts anderes.