Текст и перевод песни RiO - Vimata Xamena

Vimata Xamena

Ένα,αυτό για σένα
Αυτό για σένα
Για 'μένα
Ένας για όλους κι'όλοι για έναν
Ένα
Αυτό για σένα
Νύχτα
Ένα
Αυτό για σένα

Ήτανε νύχτα κι έβρεχε, ήμασταν κι οι δυο πίτα
Κι όμως όλο και πιο κοντά κάτι μας έφερνε
Είχες εκείνο το βλέμμα που με παρέσερνε
Μια παράξενη γαλήνη γύρω σου που με παρέλυε
Μικρό κορίτσι με τα βήματα χαμένα
Σε περιμένω να 'ρθείς κάτω από τ 'αστέρια
Έχω στην πλάτη φτερά, μα κομμένα χέρια
Κάνε τη σελήνη ταξίδι μας, χαμογέλα
Κράτα με, φύγαμε ταξίδι στο άγνωστο
Αγάπα με δίχως αύριο, μες στο άπειρο

Νύχτα στη σοφίτα μονάχος κι όπου με
Πάει, απόψε πόνεσα κι έβαλα το στυλ που μου πάει
Αυτό το στύλ που μεθάει
Τη νύχτα φόνισσα, φόρεσα τη μάσκα του
Ριο και πυροβόλησα το χρόνο
Λιγοστεύει το οξυγόνο στ'αρχίδια μου για σένα το ζω
Φυλακτό σ 'έχω λίγο πιο κάτω από τον ώμο μου
Για σένα το ζω
Φυλαχτό σ 'έχω λίγο πιο κάτω από τον ώμο μου

Νύχτα στη σοφίτα μονάχος κι όπου με
Πάει, απόψε πόνεσα κι έβαλα το στυλ που μου πάει
Αυτό το στύλ που μεθάει
Τη νύχτα φόνισσα, φόρεσα τη μάσκα του
Ριο και πυροβόλησα
Βαδίζω σένα τόσο σκοτεινό μέρος
Παραλογίζομαι σ 'ένα τόσο πυκνό νέφος
Ψάχνω το δρόμο καταναλώνω αλκοόλ σκέτο και διαφεύγω
Ταξιδεύω σε μονοπάτια παράξενα
Το φόντο μαύρο
Γύρο μου δέντρα με αλλόκοτες μορφές αλλάζουνε χιλιάδες χρώματα
Εκατομμύρια ακανόνιστες φωσφόριζε γραμμές ξεμυτάν από τα πατώματα
Χορεύουν δίπλα μου σκιές μα δε βλέπω γύρο μου σώματα
Μόνο μια λάμψη από κάποια σπάνια πετρώματα
Ψυχή μου βάστα μα καρδιά οπότε γουστάρεις σπάστα
Θ 'αλλάξουμε σε ουράνια σώματα εγώ και συ
Αυτή την τελευταία πανσέληνο του Σεπτέμβρη
Είναι η πρώτη μας ανατολή μαζί
Θα φθάσουμε εκεί
Εκεί που δεν έφτασε ούτε ένα αστέρι
Σε μέρη που δεν πετούν οι αγγέλοι
Το ζω μαζί με το υπόλοιπο bong
Και πλάτη πλάτη με το μο και Μανι Μανι και μο
Βαβίζουμε το δρόμο που δεν έχει γυρισμό
Δεν με νοιάζει να πεθάνω ρε
Ρε δεν με νοιάζει να πεθάνω θα πάω και όπου βγω
Δε με νοιάζει να πεθάνω θα πάω και όπου βγω

Νύχτα στη σοφίτα μονάχος κι όπου με
Πάει, απόψε πόνεσα κι έβαλα το στυλ που μου πάει
Αυτό το στύλ που μεθάει
Τη νύχτα φόνισσα, φόρεσα τη μάσκα του
Ριο και πυροβόλησα

Vimata Xamena

Un, celui-ci pour toi
Celui-ci pour toi
Pour moi
Un pour tous et tous pour un
Un
Celui-ci pour toi
Nuit
Un
Celui-ci pour toi

C'était la nuit et il pleuvait, nous étions tous les deux perdus
Et pourtant, quelque chose nous rapprochait de plus en plus
Tu avais ce regard qui m'entraînait
Une étrange tranquillité autour de toi qui me paralysait
Petite fille aux pas perdus
Je t'attends pour que tu viennes sous les étoiles
J'ai des ailes dans le dos, mais des mains coupées
Fais de la lune notre voyage, souris
Tiens-moi, nous partons pour un voyage dans l'inconnu
Aime-moi sans demain, dans l'infini

Nuit dans le grenier, seul et où que j'aille
Je vais, ce soir j'ai souffert et j'ai mis le style qui me va
Ce style qui enivre
La nuit j'ai tué, j'ai mis le masque de
Rio et j'ai tiré sur le temps
L'oxygène se raréfie dans mes couilles, je le vis pour toi
Je porte un talisman un peu plus bas que mon épaule
Je le vis pour toi
Je porte un talisman un peu plus bas que mon épaule

Nuit dans le grenier, seul et où que j'aille
Je vais, ce soir j'ai souffert et j'ai mis le style qui me va
Ce style qui enivre
La nuit j'ai tué, j'ai mis le masque de
Rio et j'ai tiré
Je marche vers toi, un endroit si sombre
Je deviens fou dans un brouillard si épais
Je cherche mon chemin, je consomme de l'alcool pur et je m'échappe
Je voyage sur des sentiers étranges
L'arrière-plan noir
Autour de moi, des arbres aux formes étranges changent de couleur des milliers de fois
Des millions de lignes phosphorescentes irrégulières jaillissent des sols
Des ombres dansent à côté de moi, mais je ne vois pas de corps autour de moi
Seulement une lueur de quelques pierres rares
Mon âme résiste, mais mon cœur, si tu veux, se brise
Nous allons changer en corps célestes, toi et moi
Cette dernière pleine lune de septembre
C'est notre premier lever de soleil ensemble
Nous arriverons là
Là où même une étoile n'est jamais arrivée
Dans des endroits où les anges ne volent pas
Je le vis avec le reste du bong
Et dos à dos avec le mo et Mani Mani et mo
Nous gravissons le chemin sans retour
Je m'en fiche de mourir, mec
Mec, je m'en fiche de mourir, j'irai où je veux
Je m'en fiche de mourir, j'irai où je veux

Nuit dans le grenier, seul et où que j'aille
Je vais, ce soir j'ai souffert et j'ai mis le style qui me va
Ce style qui enivre
La nuit j'ai tué, j'ai mis le masque de
Rio et j'ai tiré