Текст и перевод песни Ralph Kaminski - Krakowski spleen / Się ściemnia

Krakowski spleen / Się ściemnia

Czekam na wiatr co rozgoni
Ciemne skłębione zasłony
Stanę wtedy na raz
Ze słońcem twarzą w twarz

Czekam na wiatr co rozgoni
Ciemne skłębione zasłony
Stanę wtedy na raz
Ze słońcem twarzą w twarz

Ściemnia się głodne źrenice
Skradają resztki światła
Ściemnia się czarny horyzont
Zachodzi na czoło
Ściemnia się myśli zawodzą
Kulą się ze strachu
Moje serce jest czarne
Jak dłonie palacza

Stoisz tak cicho
Wiem choć nie patrzę
Odchodzisz czuję
Ale nie płaczę

Ściemnia się głodne źrenice
Skradają resztki światła
Ściemnia się czarny horyzont
Zachodzi na czoło
Ściemnia się myśli zawodzą
Kulą się ze strachu
Moje serce jest czarne jest czarne
Jak dłonie palacza

Stoisz tak cicho
Wiem choć nie patrzę
Odchodzisz czuję
Ale nie płaczę

Stoisz tak cicho
Wiem choć nie patrzę
Odchodzisz czuję
Ale nie płaczę

Czekam na wiatr co rozgoni
Ciemne skłębione zasłony
Stanę wtedy na raz
Ze słońcem twarzą w twarz

Czekam na wiatr co rozgoni
Ciemne skłębione zasłony
Stanę wtedy na raz
Ze słońcem twarzą w twarz

Краковский сплин / Темнеет

Жду ветра, который разгонит
Темные, сгустившиеся занавески.
Встану тогда сразу
С солнцем лицом к лицу.

Жду ветра, который разгонит
Темные, сгустившиеся занавески.
Встану тогда сразу
С солнцем лицом к лицу.

Темнеют голодные зрачки,
Крадут остатки света.
Темнеет черный горизонт,
Наползает на лоб.
Темнеют мысли, подводят,
Сворачиваются от страха.
Мое сердце черное,
Как руки кочегара.

Ты стоишь так тихо,
Знаю, хоть и не смотрю.
Уходишь, чувствую,
Но я не плачу.

Темнеют голодные зрачки,
Крадут остатки света.
Темнеет черный горизонт,
Наползает на лоб.
Темнеют мысли, подводят,
Сворачиваются от страха.
Мое сердце черное, черное,
Как руки кочегара.

Ты стоишь так тихо,
Знаю, хоть и не смотрю.
Уходишь, чувствую,
Но я не плачу.

Ты стоишь так тихо,
Знаю, хоть и не смотрю.
Уходишь, чувствую,
Но я не плачу.

Жду ветра, который разгонит
Темные, сгустившиеся занавески.
Встану тогда сразу
С солнцем лицом к лицу.

Жду ветра, который разгонит
Темные, сгустившиеся занавески.
Встану тогда сразу
С солнцем лицом к лицу.