Текст и перевод песни Ramses Shaffy - An en Jan

An en Jan

Het schelden is vertrouwd en houdt je jong
De woorden zijn al jarenlang versleten
Het komt niet meer zo hard aan
Zoals vroeger, toen 't begon
Het is nu ook veel gauwer vergeten

De kinderen spelen mee, ze zijn 't gewend
Ze balanceren heel behendig in 't gevecht
Ze weten: als je maar op je hoede bent
En vader is wel gek maar echt niet slecht

Het huilen heeft ook niet zoveel effect
Door tranen is men niet meer zo bewogen
'T Getier komt heel spontaan en onbedekt
Ook al is de tekst niet meer zo overwogen

De gewoonte sloop er in, haast ongemerkt
Je zou bijna kunnen spreken van een stijl
En ook de mogelijkheden blijven onbeperkt
En af en toe is het ook nog wel eens geil

Want au fond is de basis heel erg sterk
'T Heeft elkanders leven sterk verbonden
Ook al is 't schreeuwen soms een moeizaam werk
'T Heeft de liefde niet geschaad, maar wel geschonden

Het is een kosmisch getreutel in de tijd
En dus is zo 't aardse oponthoud gevuld
En wat geeft het nou een klap of een verwijt
De scherven worden toch niet meer verhuld

En ze worden heus wel samen nog eens oud
Ook al zien hun ogen 's morgens wel 's rood
Ook al zijn hun tranen 's morgens wel eens koud
Ze houden elkaar vast tot in de dood

An en Jan

Our cursing holds us close, and keeps us young
The same old words for years, they've lost their bite
They don't cut as deep
As when this all began, when we would fight
Now they're forgotten faster than the night

Our children play along, they're used to it
They balance carefully within our strife
They know that if they stay on guard
Their father's crazy, but he's got a heart

The crying doesn't work as well as it should
Through tears, you're never truly moved
Our screaming comes so fast and unrestrained
Though the words are nothing we'd ever planned

We fell into this habit, almost unnoticed
You could almost call it a style of our own
And the possibilities are endless
And sometimes, it's even a turn-on

Because deep down, our bond is very strong
Our lives are intertwined beyond compare
Though the yelling may be tough
It hasn't broken our love, but it's left its scar

It's a cosmic joke, a tedious game
And so, our time on earth is spent
What does it matter, a blow or a harsh word
Our broken pieces can no longer be concealed

And together we will grow old
Though our eyes may be red when we wake
Though our tears may be cold in the morning cold
We'll hold each other until the grave