Текст и перевод песни Ramses Shaffy - Heintje

Heintje

Er was een heel klein vrouwtje
Dat breide een man
Ze was altijd alleen en dacht
Wat heb je daar nu 'an
Dus breide ze eerst z'n oogies en z'n oortjes
En z'n bekkie
Ze breide toen z'n neusje en z'n kinnetje
En z'n nekkie

Ze breide een mooi lijfje
En dacht: Zo, ik ben klaar
Ze haakte in de gauwigheid
Een mooi gebloemd altaar
Ze trouwden in de morgen
En ze dacht: Ik noem hem Heintje
Ze aten samen gebakken koek
En dronken samen een wijntje

Ze dacht: Nu gaan we op huwelijksreis
Deed Heintje in haar tas
Ze liep door groene weiden
Ging zitten bij een plas
Ze nam hem in haar armen
En zong voor hem een liedje
Ze dronken samen ranja
Uit een flesje met een rietje

Ze dacht: Nu komt er regen
Ik hoop dat ik het red
We moeten gauw naar huis toe
En lekker vlug in bed
Ze werden in het ledikant
Al heel gauw goede maatjes
Maar toen ze 's morgens opstond
Vond ze alleen wollen draadjes

Ze dacht: Dat is nou jammer
We hadden het zo fijn
Maar ergens moet in huis
Nog wol te vinden zijn
Ze dacht: Ach, lieve Heintje
We hielden van elkander
Wees nu maar niet boos
Dat ik toch van man verander

Zolang als er nog wol is
Maak ik gewoon een ander

Little Henry

There was a very small lady
Who knitted herself a man
She was always alone and thought
What good are you
So first she knitted his eyes and his ears
And his little beak
Then she knitted his little nose and his little chin
And his little neck

She knitted a beautiful little body
And thought: Well, I'm done
Then she quickly crocheted
A beautiful flowered altar
In the morning they got married
And she thought: I'll call him Henry
Together they ate gingerbread
And together they drank a little wine

She thought: Now we're going on our honeymoon
And put Henry in her bag
She walked through green meadows
And sat down by a pond
She took him in her arms
And sang a little song for him
Together they drank lemonade
From a bottle with a straw

She thought: Now it's going to rain
I hope I'll make it
We need to hurry home
And quickly get into bed
In bed they
Quickly became good friends
But when she got up in the morning
All she found was woolen threads

She thought: That's a pity
We had it so nice
But somewhere in the house
There must be more wool
She thought: Oh, dear Henry
We loved each other
But please don't be mad
That I'm going to change my man

As long as there is wool
I'll just make another