Rapsodos Filologos - Poso Kratise Aftos O Ximonas - перевод текста песни на русский

Текст и перевод песни Rapsodos Filologos - Poso Kratise Aftos O Ximonas




Τώρα που φως και ζεστασιά λούζουν τα βάθη της κρυψώνας
Теперь, когда свет и тепло наполняют глубины тайника
Μα πόσο κράτησε αυτός ο χειμώνας
Как долго длилась эта зима?
Τώρα που άντεξε η καλύβα σου και πέρασε ο τυφώνας
Теперь, когда ваша хижина выстояла и ураган прошел
Μα πόσο κράτησε αυτός ο χειμώνας
Как долго длилась эта зима?
Τώρα που δώρο ειν' η κάθε σου στιγμή κι όχι αγώνας
Теперь, когда каждое мгновение - это дар, а не борьба
Μα πόσο κράτησε αυτός ο χειμώνας
Как долго длилась эта зима?
Κι είδες το πως η ομορφιά δεν περπατιέται κατά μόνας
И ты видел, что красавица не может ходить одна
Μα πόσο κράτησε αυτός ο χειμώνας
Как долго длилась эта зима?
Σβήνω και γράφω, δεν ξέρω πώς να τ' αρχίσω
Я пишу и пишу, я не знаю, с чего начать.
Τι να πρωτοπώ και πώς να το εξηγήσω, ποιον θέλω να πείσω
Что нужно сделать в первую очередь и как это объяснить, кого я хочу убедить
Υπάρχει στου μυαλού μου το μέρος το πίσω
В моем сознании есть место позади
Ένα δεύτερο που θέλω να εκτοπίσω, νιώθω ξενιστής
В ту секунду, когда я хочу вытеснить, я чувствую себя хозяином
Μα πόσο εύκολα στο γκρίζο μπορείς να εθιστείς
Как легко поседеть
Τόσο νομίζω όσο σε σένα να κλειστείς
Я думаю так же сильно, как и ты, заткнись
Ελπίζω. Πόσο δύσκολη κουβέντα για να πεις
Надеяться. Какое трудное слово для произнесения
Αν εξ' αρχής διαλέγεις το να μαραθείς απ' το ανθίζω
Если в первую очередь вы предпочтете увядать, а не цвести
Τρεις, τέσσερις, πέντε, δέκα λόγοι, εκατό, χιλιάδες
Три, четыре, пять, десять причин, сто, тысяча
Πόσες αράδες πονεμένες, σελίδες, τετράδες
Сколько страниц, страниц, страниц
Πόσα στυλό πήρε λιακάδες να κάνω και δάδες
Сколько ручек ушло на изготовление зонтиков от солнца и факелов
Να λιώσουν οι χιονοστιβάδες, να γίνουν νιφάδες
Пусть лавины растают, превратятся в хлопья
Μα τα κατάφερα κι έχω γείρει την πλάστιγγα
Но я сделал это и нарушил равновесие
Τον πόνο μου κατέγραψα τόσο που πια κουράστηκα
Я так сильно записывал свою боль, что устал
Κι αυτοί που νιώσανε με πείθουνε πως μαλάκας δεν πιάστηκα
И те, кто чувствовал, убедили меня, что я не был пойман.
Καιρός για ομορφότερα τετράστιχα
Время для более красивых четверостиший
Τώρα που φως και ζεστασιά λούζουν τα βάθη της κρυψώνας
Теперь, когда свет и тепло наполняют глубины тайника
Μα πόσο κράτησε αυτός ο χειμώνας
Как долго длилась эта зима?
Τώρα που άντεξε η καλύβα σου και πέρασε ο τυφώνας
Теперь, когда ваша хижина выстояла и ураган прошел
Μα πόσο κράτησε αυτός ο χειμώνας
Как долго длилась эта зима?
Τώρα που δώρο ειν' η κάθε σου στιγμή κι όχι αγώνας
Теперь, когда каждое мгновение - это дар, а не борьба
Μα πόσο κράτησε αυτός ο χειμώνας
Как долго длилась эта зима?
Κι είδες το πως η ομορφιά δεν περπατιέται κατά μόνας
И ты видел, что красавица не может ходить одна
Μα πόσο κράτησε αυτός ο χειμώνας
Как долго длилась эта зима?
Τώρα το ξέρω, δεν νικιούνται οι σειρήνες με ρίμες
Теперь я знаю, что сирены нельзя заглушить рифмами.
Ούτε ωφελεί το να προσάπτεις σε 'κείνες ευθύνες
И винить их тоже нехорошо.
Κι αν δεν αλλάζουνε με χρόνια και μήνες οι μνήμες
И если воспоминания не меняются с годами и месяцами
Αν περιφέρεσαι γύρω τους σχηματίζουν δίνες
Если вы будете бродить вокруг них, они образуют вихри
Κι έχουνε παρασύρει τόσα πλοία
Они захватили так много кораблей.
Φοράνε οι καμαρότοι τον κυνισμό πανοπλία
Они носят броню цинизма.
Απλή αναλογία. Σαχλή πολύ μ' αντλεί επιτυχία
Простая аналогия. Глупо сильно притягивает меня успех
Σηκώνεται η πληγή μεσοτοιχία μ' ευτυχία
Рана на средней стенке вздымается от счастья
Να μη νιώθουν και πολλά - πολλά
Не чувствуй слишком многого - слишком многого
Κοιτώντας απ' το φινιστρίνι τους δειλά - δειλά
Выглядывающий из иллюминатора робкий-робкий
Τον κόσμο που ονειρευόντουσαν παλιά, μιλιά
Мир, о котором они раньше мечтали, милия
Δε βγάζουν, πίνουν το φαρμάκι τους γουλιά - γουλιά - γουλιά
Они не вынимают, они пьют свой яд глоточек-глоточек -глоточек
Μεθώντας με τις αυταπάτες
Опьянение иллюзиями
Γιατί το γαμημένο δεν τελειώνει κι ας πίνεις κανάτες
Почему эта хуйня не заканчивается, даже если ты пьешь из кувшинов
Ερωτεύεσαι το βυθό κι ας έχει νάρκες
Вы влюбляетесь в морское дно, даже несмотря на то, что на нем есть мины
Θέλει κουράγιο ν' αναδυθείς προς τις βάρκες
Требуется мужество, чтобы подойти к лодкам
Τώρα που φως και ζεστασιά λούζουν τα βάθη της κρυψώνας
Теперь, когда свет и тепло наполняют глубины тайника
Μα πόσο κράτησε αυτός ο χειμώνας
Как долго длилась эта зима?
Τώρα που άντεξε η καλύβα σου και πέρασε ο τυφώνας
Теперь, когда ваша хижина выстояла и ураган прошел
Μα πόσο κράτησε αυτός ο χειμώνας
Как долго длилась эта зима?
Τώρα που δώρο ειν' η κάθε σου στιγμή κι όχι αγώνας
Теперь, когда каждое мгновение - это дар, а не борьба
Μα πόσο κράτησε αυτός ο χειμώνας
Как долго длилась эта зима?
Κι είδες το πως η ομορφιά δεν περπατιέται κατά μόνας
И ты видел, что красавица не может ходить одна
Μα πόσο κράτησε αυτός ο χειμώνας
Как долго длилась эта зима?
Τώρα που το κοιτώ απ' έξω
Теперь, когда я смотрю на это со стороны
Τόσο καιρό βουτηγμένος στ' άσχημο που τ' όμορφο δεν μπορώ να πιστέψω
Я так долго был погружен в уродливое, что не могу поверить в прекрасное.
Πολύ καλό για να 'ναι αληθινό, λες και φοβάμαι να το ζήσω να επιτρέψω
Слишком хорошо, чтобы быть правдой, как будто я боялся пережить это, чтобы позволить
Πως να το χωνέψω
Как это переварить
Κελί από μεμβράνη. Ντεκόρ μελατονίνη και μελάνι, αλκοόλη και ντουμάνι
Мембранная клетка. Декор мелатонином и чернилами, алкоголем и Думани
Και του φτάνει για να συντηρηθεί
И достаточно для поддержания
Κι έτσι θα κάνει ότι πρέπει για να διατηρηθεί και να τηρηθεί
И поэтому он будет делать то, что должен поддерживаться и соблюдаться
Το μοτίβο που να θορυβηθεί ήταν επείγον
Сигнал тревоги был срочным
Γιατί κόντευε ν' απορροφηθεί απ' των θορύβων
Потому что он был почти поглощен шумом.
Τη συσσωρευμένη συγκομιδή των ίδιων ήχων
Накопленный урожай одних и тех же звуков
Να που τώρα έχουν πια σιγαστεί, υπό των στίχων τη γαλήνη
Теперь они замолчали благодаря стихам "Мир".
Και νιώθω πια λες κι ήρθε για να μείνει
И я чувствую, что он здесь надолго.
Να σβήσει το καμίνι, να χτίσει, ν' απαλύνει
Чтобы растопить печь, построить, успокоить
Ο κύκλος κλείνει
Круг замыкается
Διαγράφοντας καινούργια καμπύλη τροχιά μου δίνει
Стирание новой изогнутой траектории дает мне
Και μελάνι και πάλι εκκρίνει
И чернила снова выделяются
Τώρα που φως και ζεστασιά λούζουν τα βάθη της κρυψώνας
Теперь, когда свет и тепло наполняют глубины тайника
Μα πόσο κράτησε αυτός ο χειμώνας
Как долго длилась эта зима?
Τώρα που άντεξε η καλύβα σου και πέρασε ο τυφώνας
Теперь, когда ваша хижина выстояла и ураган прошел
Μα πόσο κράτησε αυτός ο χειμώνας
Как долго длилась эта зима?
Τώρα που δώρο ειν' η κάθε σου στιγμή κι όχι αγώνας
Теперь, когда каждое мгновение - это дар, а не борьба
Μα πόσο κράτησε αυτός ο χειμώνας
Как долго длилась эта зима?
Κι είδες το πως η ομορφιά δεν περπατιέται κατά μόνας
И ты видел, что красавица не может ходить одна
Μα πόσο κράτησε αυτός ο χειμώνας
Как долго длилась эта зима?






Внимание! Не стесняйтесь оставлять отзывы.