Текст и перевод песни Raymond van het Groenewoud - Bleke Lena

Bleke Lena

Bleke Lena
Ik had je
Zo graag eens gevoeld
Maar jij zegt niet nee en niet ja
Bleke Lena
Ik smeek je
Kies mij toch uit
Kom naar mij, Bleke Leen, laat je gaan

Elke dag zie ik haar in 't café, voorwaar
Geschminkt en geolied zo fijn
Maar ik durf niks te zeggen, nee, tegen haar
Ze is te mooi en ze praat te stil voor mij

Z'is zo breekbaar, ze lijkt wel van puur kristal
Ze ruikt naar 't parfum van Dior
En ik hou met de dag weer steeds meer van haar
Maar als ik bij haar ben verveel ik me dood

Bleke Lena
Ik had je
Zo graag eens gevoeld
Maar jij zegt niet nee en niet ja
Bleke Lena
Ik smeek je
Kies mij toch uit
Kom naar mij, Bleke Leen, laat je gaan

Alle jongens van 't dorp zijn verliefd op haar
Ze voelen zich net zoals ik
En we vragen ons af, hoe speelt zij dat klaar
Maar er is er geen één die 't antwoord weet

Ondertussen zit zij daar maar in 't café
En praat met haar beste vriendin
En dan gaat ze ten slotte naar huis, alleen
Maar in gedachten gaan honderd jongens met haar mee

Bleke Lena
Ik had je
Zo graag eens gevoeld
Maar jij zegt niet nee en niet ja
Bleke Lena
Ik smeek je
Kies mij toch uit
Kom naar mij, Bleke Leen, laat je gaan

Lena pâle

Lena pâle
J'aurais
Tellement aimé te sentir
Mais tu ne dis ni oui ni non
Lena pâle
Je te supplie
Choisis-moi
Viens à moi, Lena pâle, laisse-toi aller

Je la vois tous les jours au café, vraiment
Maquillée et huilée si bien
Mais je n'ose rien dire, non, à elle
Elle est trop belle et elle parle trop doucement pour moi

Elle est si fragile, elle semble faite de cristal pur
Elle sent le parfum de Dior
Et j'en suis de plus en plus amoureux chaque jour
Mais quand je suis avec elle, je m'ennuie à mourir

Lena pâle
J'aurais
Tellement aimé te sentir
Mais tu ne dis ni oui ni non
Lena pâle
Je te supplie
Choisis-moi
Viens à moi, Lena pâle, laisse-toi aller

Tous les garçons du village sont amoureux d'elle
Ils se sentent comme moi
Et nous nous demandons comment elle fait ça
Mais personne ne connaît la réponse

Pendant ce temps, elle est là, au café
Et parle avec sa meilleure amie
Et puis elle rentre chez elle, seule
Mais dans ses pensées, cent garçons l'accompagnent

Lena pâle
J'aurais
Tellement aimé te sentir
Mais tu ne dis ni oui ni non
Lena pâle
Je te supplie
Choisis-moi
Viens à moi, Lena pâle, laisse-toi aller