Текст и перевод песни Raz Dwa Trzy - Pod Niebem Pelnym Cudow

Pod Niebem Pelnym Cudow

Pod niebem pełnym cudów
Nieruchomieję z nudów
Właśnie pod takim niebem
Wciąż nie wiem, czego nie wiem

Światło z kolejnym świtem
Ciągle nazywam życiem
Które spokojnie toczy
Swą nieuchronność nocy

Ten błękit snów i pragnień
Niejeden z nas odnajdzie
A niechby zaszedł za daleko
Pewnie zostanie tam

Pod cudnym niebem jeszcze
Każdy choć jedno miejsce
Być może ma i chwilę
Gdy godnie ją przeżyje

Bo nieba co w marzeniach
Spełnia się albo zmienia
Skłonni jesteśmy szukać
Do bram jego ciężkich pukać

Ten błękit snów i pragnień
Niejeden z nas odnajdzie
A niechby zaszedł za daleko
Pewnie zostanie tam

Spójrz gwiazdy matowieją
I niczym się nie mienią
Zwykliśmy je zaklinać
I szczęście swoje mijać

Bo w niebie z którego dotąd
Nie wrócił nikt bo po co
Wieczna sączy się struga
Przyjemnej wiary w cuda

Ten błękit snów i pragnień
Niejeden z nas odnajdzie
A niechby zaszedł za daleko
Pewnie zostanie tam

Ten błękit snów i pragnień
Niejeden z nas odnajdzie
A niechby zaszedł za daleko
Pewnie zostanie sam

Under a Sky Full of Miracles

Under a sky full of miracles
I stand here motionless out of boredom
Exactly under such a sky
I still do not know what I do not know

The light of another dawn
I keep calling life
Which calmly rolls on
Its relentless night

This azure of dreams and desires
More than one of us shall find
And should they go too far
They will probably stay there

Under a still wondrous sky
Everyone has at least one place
Perhaps it has a brief time also
When it experiences it with dignity

For the skies which are in our dreams
Which are fulfilled, or change
We are willing to search for them
Knock on the gates of its weight

This azure of dreams and desires
More than one of us shall find
And should they go too far
They will probably stay there

Look at the stars they grow dim
And they do not shimmer with anything
We are used to conjuring them up
And letting our happiness pass us by

For in the heavens from which so far
No one has returned, because why should they
The eternal brook oozes
Of agreeable faith in miracles

This azure of dreams and desires
More than one of us shall find
And should they go too far
They will probably stay there

This azure of dreams and desires
More than one of us shall find
And should they go too far
They will probably be left alone