Текст и перевод песни Raz Dwa Trzy - Upal Roztapia Granice Miasta

Upal Roztapia Granice Miasta

Ptak czegokolwiek by nie czuł
Wplątany w błękitu sieć
Brnie rozpostarty w zimnym powietrzu
Znając wędrówki cel

Ryba przemierza ocean
Niesiona przez wód ciemnych prąd
Ryba gdziekolwiek jeśli dociera
Zawsze wie dokąd i skąd

Tylko we mgle błądzi człowiek
Na wietrze z niemocy drży
Na szczycie góry tracąc oddech
Kradnie powietrza łyk

Cokolwiek skrywałby kamień
Z pogardą rzucony do stóp
W kamieniu zaklęta jest cisza i pamięć
I skarga znoszona bez słów

Tylko we mgle błądzi człowiek
Na wietrze z niemocy drży
Na szczycie góry tracąc oddech
Kradnie powietrza łyk

Jakkolwiek zapatrzeć się w słońce
Gdy promień ku ziemi śle
Kwiat ognia kwitnie i krzew gorejący
Płonie złudzeniu wbrew

Tylko we mgle błądzi człowiek
Na wietrze z niemocy drży
Na szczycie góry tracąc oddech
Kradnie powietrza łyk

The Heat Melts the City's Boundaries

A bird, no matter what it feels
Entangled in the blue net
Strides outspread in the cold air
Knowing the destination of the journey

A fish crosses the ocean
Carried by the current of dark waters
A fish, wherever it reaches
Always knows where it came from and where it's going

Only in the fog does a man wander
Trembling in the wind with weakness
Losing his breath at the top of the mountain
Stealing a sip of air

Whatever a stone may hide
Contemptuously cast at one's feet
Silence and memory are locked in stone
And a grievance borne without words

Only in the fog does a man wander
Trembling in the wind with weakness
Losing his breath at the top of the mountain
Stealing a sip of air

No matter how you look at the sun
When it sends a ray to the earth
The flower of fire blooms and the burning bush
Burns in spite of the illusion

Only in the fog does a man wander
Trembling in the wind with weakness
Losing his breath at the top of the mountain
Stealing a sip of air