Текст и перевод песни Raz Dwa Trzy - W Wielkim Miescie

W Wielkim Miescie

W wielkim mieście niebo jasne i wiadomo żyć nie łatwo w wielkim mieście
Oto widać idą ludzie przy wystawach i o cudzie myślą i nareszcie
Nad głowami anioł leci, od tej pory komuś w życiu będzie znacznie lepiej
Kto nie poznał tych radości, niech spróbuje snów pokochać kogoś jeszcze prościej

I ja...
Doczekam kiedyś takiej chwili
I nie mogę się nadziwić, że ja
Doczekam tego dnia

By osłodzić sobie życie, mały złodziej tuż przed kasą kradnie kokosowy baton
Zanim zdążą go przyłapać, zje go i przestanie płakać, bo już za plecami
To policjant jak sam anioł, w samą porę będzie mógł się teraz wstawić za nim
I przebaczy to co może i zapomni, przecież inni robią jeszcze gorzej

I ja...
Doczekam kiedyś takiej chwili
I nie mogę się nadziwić, że ja
Doczekam tego dnia

W wielkim mieście rośnie balon wielkich marzeń, które pracę znów gwiazdorom dają
A gwiazdorzy te marzenia noszą w workach po kieszeniac, czasem coś sprzedają
I tramwajem jadą w święta aż do niebam tylko po co tak daleko jechać
Gdyby któryś ruszył głową, można by choinkę nocą znowu ukraść z lasu

I ja...
Doczekam kiedyś takiej chwili
I nie mogę się nadziwić, że ja
Doczekam tego dnia

W wielkim mieście gasną światła i wiadomo żyć nie łatwo w wielkim mieście
Oto widać nikną ludzie, jeszcze ktoś przez popołudnie przejdzie i nareszcie
Nad głowami leci anioł, co szczęśliwsze dzieci z gwiazdorami rozmawiają
Kto nie poznał tych radości, niech spróbuje znów pokochać kogoś jeszcze prościej

I ja...
Doczekam kiedyś takiej chwili
I nie mogę się nadziwić, że ja
Doczekam tego dnia

I ja...
Doczekam kiedyś takiej chwili
I nie mogę się nadziwić, że ja
Doczekam tego dnia

I ja...
Doczekam kiedyś takiej chwili
I nie mogę się nadziwić, że ja
Doczekam tego dnia

I ja...
Doczekam kiedyś takiej chwili
I nie mogę się nadziwić, że ja
Doczekam tego dnia

I ja...
Doczekam kiedyś takiej chwili
I nie mogę się nadziwić, że ja
Doczekam tego dnia

В Большом Городе

В большом городе небо ясное и, знаешь, жить нелегко в большом городе.
Вот, видишь, идут люди мимо витрин, о чудесах мечтают и, наконец,
Над головами ангел летит, с этих пор чья-то жизнь станет намного лучше.
Кто не познал этих радостей, пусть попробует полюбить сны, кого-то еще проще.

И я...
Дождусь когда-нибудь такого мгновения,
И не могу надивиться, что я
Дождусь этого дня.

Чтобы подсластить себе жизнь, маленький воришка перед кассой крадет кокосовый батончик.
Прежде чем его поймают, он его съест и перестанет плакать, ведь уже за спиной
Полицейский, словно ангел, вовремя сможет теперь за него заступиться.
И простит то, что может, и забудет, ведь другие поступают еще хуже.

И я...
Дождусь когда-нибудь такого мгновения,
И не могу надивиться, что я
Дождусь этого дня.

В большом городе растет шар больших мечтаний, которые снова дают работу звездам.
А звезды эти мечты носят в карманах, как карманники, иногда что-то продают.
И едут на трамвае в праздники до небес, только зачем так далеко ехать,
Если бы кто-то подумал головой, можно было бы ночью снова украсть елку из леса.

И я...
Дождусь когда-нибудь такого мгновения,
И не могу надивиться, что я
Дождусь этого дня.

В большом городе гаснут огни и, знаешь, жить нелегко в большом городе.
Вот, видишь, исчезают люди, еще кто-то пройдет сквозь вечер и, наконец,
Над головами летит ангел, а более счастливые дети разговаривают со звездами.
Кто не познал этих радостей, пусть попробует снова полюбить кого-то еще проще.

И я...
Дождусь когда-нибудь такого мгновения,
И не могу надивиться, что я
Дождусь этого дня.

И я...
Дождусь когда-нибудь такого мгновения,
И не могу надивиться, что я
Дождусь этого дня.

И я...
Дождусь когда-нибудь такого мгновения,
И не могу надивиться, что я
Дождусь этого дня.

И я...
Дождусь когда-нибудь такого мгновения,
И не могу надивиться, что я
Дождусь этого дня.

И я...
Дождусь когда-нибудь такого мгновения,
И не могу надивиться, что я
Дождусь этого дня.