Odchodzi aleksandra / Alexandra leaving - Renata Przemyk перевод на немецкий

Odchodzi aleksandra / Alexandra leaving

Noc ochłodziła się tak nagle
Gotował się do drogi młody bóg
Aleksandra wzięła go pod ramię
By strażnikom twego serca mogli ujść

Złączeni prostotą przyjemności
Splątali się w ulotny, zwiewny kształt
I opadli promieniści i wyniośli
Gdzie płynie wino i muzyka gra

To złuda? Nie i nie daj się pozorom
Poranek zgasi ten kapryśny sen
Pożegnaj Aleksandrę odchodzącą
Aleksandrze utraconej pokłoń się

Bo choć ona śpi na twym atłasie
I choć pocałunkiem budzi cię
Nie mów, że to tryumf wyobraźni
Do strategii tak niegodnej nie zniż się

Jakbyś to znał od dawien dawna
Do okna podejdź aby wypić zmierzch
Piękna muzyka – to śmiech Aleksandry
Twój pierwszy ślub znów namacalny jest

Wieczór z nią to zawsze wielki honor
Więc własny honor znajdź w wieczorze tym
Pożegnaj Aleksandrę odchodzącą
Aleksandrę odchodzącą z panem swym

Bo choć ona śpi na twym atłasie
I choć pocałunkiem budzi cię
Nie mów, że to tryumf wyobraźni
Do strategii tak niegodnej nie zniż się

Jakbyś to znał od dawien dawna
I sam zawalił każdy własny plan
Nie sięgaj po wymówkę tak tchórzliwą
By za skutkiem i przyczyną skrywać twarz

Rozszyfrowany i od krzyża wolny
Zdumiony sensem i tracący sens
Pożegnaj Aleksandrę odchodzącą
Aleksandrze utraconej pokłoń się

Pożegnaj Aleksandrę odchodzącą
Aleksandrze utraconej pokłoń się

Alexandra geht fort / Alexandra leaving

Die Nacht kühlte so plötzlich ab
Ein junger Gott machte sich bereit für die Reise
Alexandra nahm ihn unter den Arm
Damit sie den Wächtern deines Herzens entkommen konnten

Verbunden durch die Schlichtheit des Vergnügens
Verflochten sie sich in eine flüchtige, luftige Gestalt
Und sanken strahlend und erhaben hinab
Wo Wein fließt und Musik spielt

Ist das eine Illusion? Nein, und lass dich nicht täuschen
Der Morgen wird diesen launischen Traum löschen
Verabschiede dich von der scheidenden Alexandra
Verneige dich vor der verlorenen Alexandra

Denn obwohl sie auf deinem Atlas schläft
Und dich mit einem Kuss weckt
Sag nicht, dass es ein Triumph der Fantasie ist
Lass dich nicht auf eine so unwürdige Strategie herab

Als ob du das schon seit langem wüsstest
Geh ans Fenster, um die Dämmerung zu trinken
Schöne Musik – das ist Alexandras Lachen
Deine erste Hochzeit ist wieder greifbar

Ein Abend mit ihr ist immer eine große Ehre
Also finde deine eigene Ehre in diesem Abend
Verabschiede dich von der scheidenden Alexandra
Von Alexandra, die mit ihrem Herrn geht

Denn obwohl sie auf deinem Atlas schläft
Und dich mit einem Kuss weckt
Sag nicht, dass es ein Triumph der Fantasie ist
Lass dich nicht auf eine so unwürdige Strategie herab

Als ob du das schon seit langem wüsstest
Und selbst jeden eigenen Plan ruiniert hättest
Greife nicht zu einer so feigen Ausrede
Um dein Gesicht hinter Ursache und Wirkung zu verbergen

Entschlüsselt und frei vom Kreuz
Erstaunt über den Sinn und den Sinn verlierend
Verabschiede dich von der scheidenden Alexandra
Verneige dich vor der verlorenen Alexandra

Verabschiede dich von der scheidenden Alexandra
Verneige dich vor der verlorenen Alexandra