Добавлять перевод могут только зарегистрированные пользователи.
Sina de Violeiro
Sina do Violeiro
Meu
pai
chegou
aqui
num
fim
de
dia
Mein
Vater
kam
hier
an
an
einem
Abend
Há
muito
tempo
em
cima
de
um
cavalo
Vor
langer
Zeit
hoch
auf
einem
Pferd
E
era
pobre
e
moço
e
só
queria
Er
war
arm
und
jung
und
wollte
einfach
Semear
de
calo
as
mãos
de
plantador
Seine
Hände
mit
Schwielen
säen
als
Pflanzer
Com
minha
mãe
casou-se
assim
que
pode
Meine
Mutter
heiratete
er,
sobald
er
konnte
Acharam
um
rancho
no
jeito
e
na
cor
Sie
fanden
eine
Hütte,
passend
in
Form
und
Farbe
Da
terra
boa
e
semeou
o
milho
Der
guten
Erde,
säte
er
den
Mais
E
semeou
os
filhos,
e
semeou
o
amor
Säte
die
Kinder
und
säte
die
Liebe
E
assim
a
vida
foi-se
como
um
rio
Und
so
floss
das
Leben
wie
ein
Fluss
Meu
pai
dizia,
um
dia
será
mar
Mein
Vater
sagte,
eines
Tages
wird
es
Meer
sein
E
toda
noite
reunia
a
prole
Und
jede
Nacht
versammelte
er
die
Kinder
E
tinha
cantorias
para
se
cantar
Und
es
gab
Lieder,
die
gesungen
wurden
Não
era
fácil
a
lida
mas
valia
Die
Arbeit
war
nicht
leicht,
aber
es
lohnte
sich
Porque
um
homem
precisa
lutar
Denn
ein
Mann
muss
kämpfen
Nem
quando
a
morte
nos
levou
Rosinha
Nicht
einmal
als
der
Tod
Rosinha
nahm
A
mais
pequenininha
deu
pra
fraquejar
Das
kleinste
Kind,
gab
er
auf
zu
verzagen
De
sol
a
sol,
o
braço
no
trabalho
Von
Sonne
zu
Sonne,
der
Arm
in
der
Arbeit
Foi
como
um
laço
mas
nunca
sonhou
War
wie
ein
Lasso,
doch
er
träumte
nie
Por
isso
Pedro,
nosso
irmão
mais
velho
Darum
ging
Pedro,
unser
ältester
Bruder
Foi
para
a
cidade
e
nunca
mais
voltou
In
die
Stadt
und
kam
nie
zurück
Mariazinha
se
casou
bem
moça
Mariazinha
heiratete
jung
E
foi
com
Bento,
homem
trabalhador
Und
ging
mit
Bento,
einem
fleißigen
Mann
Mas
veio
um
tempo
negro
em
sua
vida
Doch
eine
dunkle
Zeit
kam
in
ihr
Leben
Ele
garrou
na
pinga
e
nunca
mais
largou
Er
griff
zur
Flasche
und
ließ
nie
mehr
los
Uma
cegueira
triste
certo
dia
Eine
traurige
Blindheit
kam
eines
Tages
Nos
olhos
calmos
do
meu
pai
entrou
In
die
ruhigen
Augen
meines
Vaters
Varreu
as
cores
do
seu
pensamento
Löschte
die
Farben
seiner
Gedanken
Ele
deitou
na
cama
e
nunca
mais
falou
Er
legte
sich
hin
und
sprach
nie
mehr
A
minha
mãe
mulher
de
raça
forte
Meine
Mutter,
eine
Frau
mit
starkem
Willen
Pegou
nas
rédeas
com
as
duas
mãos
Griff
nach
den
Zügel
mit
beiden
Händen
E
eu
me
enterrei
de
alma
na
viola
Und
ich
versank
mit
der
Seele
in
der
Viola
Onde
plantei
tristezas
e
colhi
canções
Wo
ich
Traurigkeit
säte
und
Lieder
erntete
Por
isso
mesmo
amigo
é
que
eu
lhe
digo
Darum,
mein
Freund,
sage
ich
dir
Não
tem
sentido
em
peito
de
cantor
Es
hat
keinen
Sinn
in
der
Brust
eines
Sängers
Brotar
o
riso
onde
foi
semeada
Da
ein
Lachen
zu
wecken,
wo
gesät
wurde
A
consciência
viva
do
que
é
a
dor
Das
lebendige
Bewusstsein
des
Schmerzes
Оцените перевод
Оценивать перевод могут только зарегистрированные пользователи.
Авторы: Oliveira Renato Teixeira De
Внимание! Не стесняйтесь оставлять отзывы.